Test: Suzuki GSX-R600 MotoGP replica

Aan het eind van het seizoen in 2011 trok Suzuki voor de tweede keer de stekker uit hun hun MotoGP avontuur sinds ze in 1974 voor het eerst deelnamen aan de koningsklasse. Met name aan het begin van dit avontuur was het team zeer succesvol met twee kampioenstitels in '76 en '77 in de 500 cc klasse, beide op naam van Barry Sheene. Vervolgens moest het team 16 jaar wachten totdat de wereldtitel in 1993 werd gewonnen door Kevin Schwantz. Kenny Roberts Jr. won zeven jaar later de wereldtitel voor het team iRacer voor op straat, dus waar ga je dan naar toe? Mail je oplossing naar Dit e-mailadres is beschermd tegen spambots. U heeft Javascript nodig om het te kunnen zien. n het eerste jaar van de nieuwe eeuw. Sindsdien heeft het raceteam van Suzuki geen kampioenstitel in de hoogste klasse meer op hun palmares kunnen bijschrijven. Hoog tijd dus voor Suzuki om weer eens letterlijk en figuurlijk gas te gaan geven. Of en hoe ze dat gaat lukken kan alleen de toekomst uitwijzen. Echter al in dit seizoen kunnen we een idee gaan krijgen hoe de nieuwe machine acteert in het hedendaagse speelveld van de MotoGP als Suzuki deelneemt aan de laatste wedstrijd van het jaar in Valencia. Wie dan in het zadel plaats zal nemen is nog onduidelijk, maar wat wel vrijwel zeker lijkt is dat het fabrieksteam in 2015 uit Maverick Viñales en Aleix Espargaro zal bestaan.

Smaakvol

Uiteraard is deze MotoGP Edition geen echte replica van de nieuwe MotoGP machine, maar een standaard GSX-R600 gespoten in het kleurenschema van het nieuwste MotoGP wapen van Suzuki. Voor zover de verschillen in de modellen het toelaten is het design en kleurenschema bijna één op één overgenomen: een diepblauwe basis, riante ruimte voor de diagonaal geplaatste merknaam op beide zijden, geel/witte bestickering op oa de hoeken van de topkuip, tank en achterkant en enkele spaarzame stickers van de sponsoren. Stickers die zich overigens onder een laag blanke lak bevinden, wat zorgt voor een kwalitatieve finish. Het totaal zorgt voor een zeer smaakvolle verschijning van de lichtste GSX-R. Het design is zonder in te boeten op sportiviteit rustig en strak. Meer nog dan op de foto's lijken de sportieve rondingen van de machine in deze diepblauwe kleurstelling beter uit de verf te komen dan bij de originele uitvoering. Naast het spuitwerk zijn er minimale aanpassingen gedaan om deze aangepaste 600 net iets smaakvoller de weg op te laten gaan. De kentekenplaathouder is vervangen door een minimalistisch b 
Zou standaard moeten zijn, die Yoshi pijp. Voetsteunen zijn naar eigen geur en smaak in te stellen

Gelukkig komt 2015 met rasse schreden naderbij
 
Brembo monoblocs is weinig op af te dingen. Knippers in de spiegels, uiteraardeugeltje met led lampje en de standaard uitlaatdemper heeft plaats moeten maken voor een prachtige Yoshimura einddemper. Leuk detail, want ondanks de iets forsere dimensies komt de look van de demper aardig in de buurt van het echte GP dempertje van de motor waar de Puniet inmiddels aardig wat testrondjes op heeft gereden.

Ik durf het bijna niet te vragen

De aanpassingen aan deze 'nieuwe' GSX-R600 hebben zich tot het design en wat accessoires beperkt. Verder is de 600 gelijk aan het model dat in 2011 werd geïntroduceerd en zoals we toen al ondervonden is daar helemaal niks mis mee. De echte noodzaak om dit model te testen ontbreekt daarom wellicht, maar gelukkig hebben we weinig overredingskracht nodig om nogmaals op zo'n fijne machine te kunnen rijden. Waar het bij een model van drie jaar oud lastig is om over vernieuwingen te schrijven volgt hier een kleine herhaling van de veranderingen ten opzichte van het 2008 model. Op papier wordt het vermogen met een kleine winst van drie pk nog het minst aangepast. In 2011 krijgt namelijk niet vermogenswinst, maar gewichtsverlies de hoofdrol. Door slimme aanpassingen aan oa het vernieuwde kuipwerk, het frame, het uitlaatsysteem en door montage van een Showa big-piston voorvork valt de 600 niet minder af dan 9 kilo. Daarnaast zijn er aanpassing gedaan om de motor meer focus op sportief gebied te geven. De voorgaande GSXR'en waren weliswaar publiekslievelingen, maar binnen de supersport range het meest gericht op de straat. Daar is bij het laatste model een stuk minder sprake van. Het motorblok werd naar achteren gekanteld om zodoende de wielbasis 15 millimeter korter te kunnen maken en ook de naloop werd verkort om de machine een levendig stuurkarakter te geven. De clip-ons zijn iets dieper geplaatst en het formaat van de tank en de vorm van het zadel werden bijgeschaafd. Dit alles zorgt ervoor dat het 2011 model meer dan de voorgaande modellen sportiviteit uitademt, nog voordat je er ook maar een meter mee hebt gereden.

 
Supersports op een dood spoor? No f**ng way als het aan ons ligt