Test: KTM RC 125

KTM richt zich met de nieuwe RC 125 op de beginnende motorrijder en de ervaren motorsportfanaat die nog jong van hart is, maar desondanks zijn op het gebied van materiaalkeuze geen concessies gedaan. De 124,7 cc eencilinder wordt net als alle andere KTM motoren in Mattighofen geproduceerd en geassembleerd en is uit dezelfde materialen opgebouwd. Zo worden de vier kleppen door twee bovenliggende nokkenassen bediend, zijn de stoterbussen van ultraharde carbon coating voorzien en is de zuiger licht uitgevoerd, wDe 124,7 cc eencilinder levert 15 pk vermogen en 12 Nm koppel. Vanaf 7.000 toeren pakt de motor op, van 8-10.000 toeren is 'ie duidelijk het sterkst aardoor de motor vijfcijferige toerentallen probleemloos aankan. De verhoudingsgewijs grote kleppen (22,5 mm inlaat, 19,0 mm uitlaat) zorgen voor een hoge flow van in- en uitlaatgassen, terwijl de benzine-injectie net als de ontsteking digitaal wordt gestuurd door de volledig elektronische door Bosch ontwikkelde ECU. Een balansas voorkomt dat je tijdens het rijden ultrasoon wordt gesteriliseerd.

Als met de RC 125 de bergachtige omgeving van Linz wordt opgezocht wordt snel duidelijk dat de straffe bewoordingen waarmee de fiets door KTM is gepresenteerd niet overdreven zijn. Het prachtige zomerweer mag vandaag in Oostenrijk plaats hebben gemaakt voor zeiknat weer, maar dat speelt de RC alleen maar in de kaart. De voorrijder drukt mij nog op het hart me vooral niet in te houden mocht ik kans zien hem voorbij te gaan, hetgeen niet tegen dovemansoren is gericht. Bij het wegrijden is de KTM’er elke keer het snelste weg en weet daarna een klein gaatje te slaan, maar met mijn helm plat op de tank rijdt ik elke keer in de slipstream het gat weer dicht, om hem daarna met een snelheid van dik boven de 120 km/u voorbij te gaan. Damn, als dit geen fun is dan weet ik het ook niet meer, en dan is het wegdek nu nog nat. Dat geeft te kennen hoe dik de pret op droog asfalt zou zijn. Op topsnelheid lees ik zelfs één keer een snelheid van 130 km/u in het digitale display af, wat gezien mijn surplus aan gewicht zeker geen slechte waarde is. Door een collega wordt zelfs een snelheid van 136 km/u aangetikt.

Regenpret

Ondanks het natte wegdek verveelt het rijden geen enkel moment, om zoveel mogelijk de gang erin te houden is een toerental van tussen de 8.000 en 10.000 toeren per minuut een pré, waardoor er continue in de versnellingsbak moet worden geroerd. Schakelen doet de RC 125 trouwens perfect, dNa regen volgt zonneschijn, aldus het spreekwoord. Geef de man die dat heeft verzonnen een krat bier, wil jee koppeling is lekker licht te bedienen maar ook zonder koppeling schakelt de bak direct en precies. Het piekvermogen ligt zoals gezegd op 15 pk bij 9.500 toeren per minuut, maar daarboven bouwt ‘ie amper vermogen af waardoor de toerenbegrenzer als quickshifter kan worden gebruikt: een tikje tegen de pook is dan voldoende om met het gas nog steeds tegen de stuit de volgende versnelling te selecteren. De digitale toerenteller blinkt op z’n zachtst gezegd niet uit in afleesbaarheid, maar als tegenprestatie heeft KTM wel een schakelindicator aangebracht, die bovendien naar eigen smaak is in te stellen.

Het regenachtige weer leert ons trouwens niet alleen hoe ontzettend goed het rijwielgedeelte, maar ook hoe goed de grip van de MRF revz-FC banden is. De Indiase banden geven de RC 125 een neutraal stuurgedrag en bieden in de regen zoveel grip dat de RC steeds harder de bocht door wordt gejaagd. Mijn vertrouwen in motor en banden groeit met elke bocht, tot ik een snelle rechterknik iets te enthousiast instuur en eerst het voorwiel een stap opzij zet, gevolgd door het achterwiel dat precies hetzelfde doet. Ook dit deert de RC trouwens niets, alsof er niets is gebeurd volgt de motor verder zijn lijn en wordt de bocht precies afgemaakt zoals bij het insturen was gepland. Enkel het feit dat ik kortstondig uit het zadel wordt gelanceerd verraad dat het niet helemaal zo de bedoeling is geweest. Twee bochten later stuur ik weer in alsof er niets is gebeurd.

Dat het rijwielgedeelte van uitstekende kwaliteit is verbaast ons niets, per slot van rekening is KTM het merk dat de eerste jaren van de Moto3 onverslaanbaar bleek te zijn en de ervaring van die racer is op de RC 125 overgebracht. De diecast aluminium 'open' achterbrug met direct gelinkte WP monoshock, waarvan de veervoorspanning instelbaar is, het kenmerkend oranje gepoedercoate trellis buizenframe en 43 mm WP upside down voorvork staan garant voor flitsend stuurgedrag, m
Enkele 300 mm schijf met radiaal gemonteerde 4-zuiger Bybre remklauw, da's genoeg om het achterwiel in de lucht te remmen

Geen goedkope stalen shit, maar een vette die-cast aluminium achterbrug zoals je op een premium model zou verwachtenaar dat wisten we natuurlijk al van de 125 Duke. Toch heeft KTM voor toepassing in de RC enkele kleine aanpassingen gedaan: de veerweg voor is op 125 mm gebracht (Duke: 150 mm), de balhoofdhoek is met 23,5° anderhalve graad steiler gezet waardoor de naloop naar 88 mm (Duke: 94 mm) is ingekort, terwijl ook de wielbasis van 1.367 mm naar 1.340 mm is verkleind. Perfecte ingrediënten voor een superflitsend sturende fiets.

De vering voelt ontzettend comfortabel aan, maar is voor mijn gewicht vooral aan de voorkant een tikkie te zacht, wat op het droge testcircuit tot uiting komt als het anker van de Bybre voorrem volledig kan worden benut. Bybre mag het ‘bijproduct’ van Brembo zijn (By Brembo), maar dat heeft geen invloed gehad op de kwaliteit: de enkele 300 mm schijf me 4-zuiger radiale remklauw ziet er niet alleen vet uit, maar weet de RC tijdig tot stilstand te krijgen. Sterker, op het testcircuit bezwijkt de voorvork bij abrupt ankeren onder het Bybre geweld en slaat vervolgens door, waarbij wel alles onder controle blijft. Met dank aan het ABS, standaard op de RC 125, dat voorkomt dat op dat moment het voorwiel blokkeert. Ook de ABS doet niet onder voor dat van een premium KTM, in de regen moesten we aardig ons best doen om de voorrem in de ABS te remmen. Het siert KTM trouwens dat de RC 125 standaard met ABS is uitgerust, maar daar had men in Mattighofen ook een goede reden voor. Motorrijden heeft het imago gevaarlijk te zijn, en dus is passieve veiligheid voor KTM een pré. Wees niet verbaast als over enkele jaren zelfs zaken als hellingshoek ABS, tractiecontrole of een antihop koppeling gaat worden toegepast.

KTM stuntrijder Rok Bagoros demonstreert wat je zoal met een 15 pk RC 125 kunt doen. Genoeg om meteen door de Oostenrijkse politie in z'n kraag te worden gepakt. Of 'ie geen gekke dingen wil doen. Tuuurlijk...