Test: Kawasaki Versys 650

De eerlijkheid gebied ons te vertellen dat het ons altijd de pet te boven is gegaan waarom de het maar niet wilde vlotten met de verkoopcijfers van de Versys. Gelanceerd in 2007 raakte de motor op onze redactie meteen de gevoelige snaar, wat nog eens extra werd versterkt toen met de fiets in de Franse Alpen tijdens de Kawasaki Experience kon worden gespard. Dankzij haar enorm lichtvoetige stuurgedrag, slanke postuur en paralleltwin motorblok dat maar wat graag in toeren klom waren we vanaf de eerste minuut meteen verkocht. En wij niet alleen, nagenoeg de hele motorjournalistieke wereld was van de Versys gecharmeerd. Het enthousiasme van wereldpers werd echter niet in klinkende munt omgezet, zo’n beetje alles wat door de pers als pluspunt werd gezien was voor de consument juist een argument  om de Versys te laten staan. Vanwege haar eigenzinnige en sportieve uitstraling, lange veerwegen en 17” wielen kon er geen labeltje op de Versys worden geplakt, en wat een boer niet kent…

Dat moest veranderen, en dus werden de groene jongens van het ontwikkelingsteam aan het werk gezet om een compleet nieuwe fiets te ontwikkelen die enerzijds aan het wensenpakket van de veeleisende klant moest voldoen, maar anderzijds nog steeds onmiskenbaar als échte Kawasaki door het leven moest kunnen gaan. Een motor die enerzijds nog steeds over het typische Versys karakter beschikt om het merktrouwe publiek aan te blijven spreken, terwijl anderzijds met een sportievere uitstraling en verbeterde toeristische eigenschappen nieuwe klanten moeten worden gelokt.

Om met dat laatste te beginnen: Kawasaki heeft de constructie van het subframe versterkt, waardoor de maximale belading van de Versys 650 met 30 kg naar nu 210 kilo is vergroot. Daarnaast zijn de handgrepen voor de duopassagier ergonomisch aangepast en doen ze tevens dienst als ophangrail voor de kofferset à la Z1000SX uit het accessoirepakket, wat lelijke ophangbeugels overbodig heeft gemaakt. Meest in het oog s
Het display is rechtstreeks overgenomen van de oude Versys

Zeg nou eerlijk, dit ziet er toch stukken beter uit

Het motorblok kreeg er 5 pk bijpringend is echter de nieuwe neus met dubbele koplampen, die de motor dichter bij de Ninja familie moet hebben gezet en de motor een beduidend sportievere uitstraling heeft gegeven. Jammer is wel dat vanaf de zijkant gezien de lijn van de neus niet naar de ruit is doorgezet, maar verder ziet de Versys er appetijtelijk uit. Het enige echte minpunt wat we aan het nieuwe neusje konden ontdekken is de afwerking aan de binnenkant: afdekplaatjes is de Versys 650 vreemd waardoor je tegen het subframe, de kabels en het koelvloeistofreservoir aankijkt. Het scherm is trouwens bijna twee keer zo groot, wat de windbescherming zeker ten goede is gekomen. Bovendien kan het ruitje 60 mm in hoogte worden ingesteld, waardoor het op de snelweg bij bijna 190 km/u nog goed uit te houden is. Het verstellen gaat door de twee wartels los te draaien – wat met een beetje handigheid nog prima onder het rijden is te doen, waarna het ruitje omhoog of omlaag kan worden geschoven.

Om het gebruik voor lange afstand te onderstrepen had Kawasaki de te testen Versys 650 van een waslijst aan accessoires voorzien. De 28 liter in kleur gespoten ‘one-key’ zijkoffers passen erg fraai in het ontwerp en misstaan de motor zeker niet, de kofferset kan daarnaast nog met een 45 liter topkoffer worden uitgebreid. En als een topkoffer niet jouw ding is, de ‘clean mount’ handgrepen zijn van bagagehaken voorzien, waardoor er ook eenvoudig bagage op het zadel kan worden vastgesjord. De ruimte onder het zadel biedt plaats voor een U-slot. Tot zover het goede nieuws, minder enthousiast waren we over de gemonteerde handvatverwarming, handkappen en LED mistlampen. De mistlampen ogen lomp en steken daardoor bij de fraaie vormgeving af, de handkappen zijn met lelijke beugels aan het stuur gemonteerd en ook de uit de tijd van Hannibal stammende schakelaars handvatverwarming en LED-mistlampen zijn niet meer van deze tijd. De losse versnellingsindicator is weliswaar een waardevolle aanvulling op het display, maar beter was geweest als Kawasaki het display zelf had opgefrist en daar meteen de indicator in had verwerkt.