Introductie: Kawasaki J300

Dat was ook onze eerste gedachte toen de nieuwe J300 door Kawasaki het afgelopen najaar op de EICMA in Milaan werd gepresenteerd. Het merk dat veertig jaar geleden al geschiedenis schreef met de allereerste Z1, het merk dat aan de basis stond van de pk-oorlog, het mWacht. Zei iemand nou zónnig Portugal?erk met groen bloed in de aderen en het merk dat altijd heel eigenzinnig zijn eigen pad insloeg. Dat uitgerekend dát merk met een motorscooter op de proppen moest komen zal door menig Kawasakifan als heiligschennis worden beschouwd. De J300 is echter niet het gevolg van té veel hallucinerende middelen tijdens directiemeetings maar een slimme zet van Team Green om in te spelen op de veranderende mobiliteit. Want laten we eerlijk zijn, de tijd dat het fenomeen file nog als wereldnieuws werd gezien ligt ver achter ons en komt – hoe graag we het ook zouden willen – ook nooit meer terug. Het verkeer in ’s werelds metropolen wordt alleen maar drukker waardoor steeds meer mensen een alternatief zoeken om in de dichtgeslibde infrastructuur toch nog snel van a naar b te kunnen komen.

Uitgangspunt van de groenen was dat de J300 vanuit een binnenspiegel meteen als Kawasaki te herkennen moest zijn terwijl op het gebied van rijcomfort en prestaties de scooter het ware Kawasakigevoel moest uitademen. Tijdens de presentatie werd de J300 door Kawasaki neergezet als een uitdagende maxi-scooter voor iedereen die op zoek is naar sportief rijplezier, voor dagelijkse ritten bijvoorbeeld naar het werk. Hetgeen ook aan z’n naam is af te lezen: de J in J300 staat voor Jyounetsu, wat Japans voor passie is. En jij dacht dat Sugomi al heel wat was... D 
Nog nét zichtbaar, de uitsparingen in de vloerplaat die het gemakkelijker maken je voeten op de grond te zetten. De J300 is strak afgewerkt.

Fonteinen? Regent het nog niet genoeg?
 
De J300 moest van afstand als échte Kawasaki te herkennen zijn. Zijn ze wat ons betreft prima in geslaagd, hoewel die groene biesjes wel helpen natuurlijk...e J300 mag trouwens de eerste motorscooter zijn die Kawasaki op de Europese markt lanceert, het is niet de eerste scooter die door het merk is gebouwd. In Azië is Kawasaki al een tijdje actief op de scootermarkt: op de Filipijnen met de Curve en in Indonesië met de Edge R, twee lichte scooters met 115 en 112 cc, maar dat even terzijde.

Japanse Koreaan

Voor de ontwikkeling van de J300 is Kawasaki wel zo slim geweest om een samenwerking met een bestaande scooterfabrikant aan te gaan in plaats van zelf opnieuw het wiel uit te vinden. Net als BMW’s C600/C650 maxi-scooters is ook de J300 het resultaat van een samenwerking met de Taiwanese scootergigant Kymco: ooit begonnen als onderdelenfabriek voor Honda maar inmiddels de vijfde speler op de wereldmarkt. In tegenstelling tot BMW, dat alleen maar het motorblok met aandrijflijn afnam, heeft Kawasaki de door Kymco in 2011 gelanceerde Downtown 300 geadopteerd. Hoewel de tijdens de presentatie getoonde waslijst met veranderingen niet bepaald gering kan worden genoemd zijn de twee door een leek vanaf een afstand waarschijnlijk amper van elkaar te onderscheiden. Pas als de J300 aan een nadere inspectie wordt onderworpen worden de verschillen openbaar. OWat drinken ze in Portugal ook alweer? Ik wil koffie...m te beginnen heeft de J300 een eigen neus met scherpe koplampen gekregen die sterke overeenkomsten moest hebben met de huidige Ninja familie, om de scooter een duidelijk Kawasakigezicht te geven. Om Kawasaki’s sportieve genen te accentueren kreeg de ruit een sportieve snit terwijl de two-tone kleurstelling van het SE model laten zien dat ook deze scooter van groene Kawasaki-saus kan worden voorzien.

En daar is het niet bij gebleven. Naast de beduidend modernere, sportievere en strakkere voorkant ziet ook de achterkant van de J300 er zondermeer gelikt uit, dankzij het nieuwe achterlicht dat volgens Kawasaki dezelfde vorm heeft als de sportieve Z-modellen en van LED-verlichting is voorzien. Eenmaal plaatsgenomen op het zadel, dat ten opzichte van de Downtown is aangepast om meer comfort op lange afstanden de bieden, heb je uitzicht op het dashboard dat er – net als de rest van het ontwerp – sportiever en moderner uitziet. De informatievoorziening in het digitale display, centraal tussen de snelheidsmeter en toerenteller, is volgens Kawasaki redelijk uitgebreid maar verder dan de standaard weergave van kilometerteller, klokje, koelvloeistof temperatuur en tankmeter kwamen we niet. Welke van de drie knopjes we ook indrukten, de door Kawasaki beloofde dubbele tripmeter en servicemodusweergave kwam niet in beeld.