Introductie Suzuki V-Strom 1000

Die bochten onder het blok verdienen geen schoonheidsprijs, maar daar is ook een oplossing voor. En je hoeft 'm niet van onder te bekijken natuurlijk

Komen we bij het toetje, het lekkers: de remmen en elektronica. Ook daar heeft Suzuki namelijk gekozen voor de tegenwoordig algemeen geaccepteerde standaard. Dat betekent dus ABS, Traction Control en radiale vierzuigers. Serieus verschil tussen het verhoogde en het verlaagde zadel. Alu carterbescherming of kunststof is een kwestie van persoonlijke voorkeurVolgens de verhalen zijn het zelfs dezelfde (monobloc) vierzuigers als in de 2009 GSX-R 1000. ABS is duidelijk, traction control is in twee standen in te stellen en desgewenst uit te schakelen. En dat vanzelfsprekend allemaal vanaf het stuur en onder het rijden. Voor de veiligheid moet je wel even actief selecteren en je gas dichtdraaien, maar dat is niet zo gek. Ook de bediening van het dashboard gaat via de linkerduim, alleen het resetten van de tripmeters gaat nog via een knopje op het dashboard. Het display is daarbij ook nog eens erg vrijgevig met informatie, zowel tijd, buitentemperatuur als versnellingsindicatie zijn permanent in beeld, de reisinformatie (odo/trip1/trip2 en verbruiksinfo) is naar wens tevoorschijn te halen. En vlak onder de analoge toerenteller zit niet te missen een 12 volt aansluiting. Een meer uitgebreid menu ontbreekt. Geen mappingkeuze dus, geen voorgeprogrammeerde TC/ABS combinatie maar gewoon eerlijk motorrijden.

Nog wensen?

Stel nou dat je toch nog iets mist, dan is er nog de accessoirelijst. Op zich ook niet echt verrassend wat er in staat, maar het is allemaal wel in één moeite mee ontwikkeld. De koffers en verschillende zadels hadden we al genoemd, daarnaast zijn er uiteraard nog valbeugels, een middenbok (niet standaard), een verstralerset, handkappen, verwarming, een kunststof en een aluminium carterbeschermplaat, een stickerset en een hoger en getint kuipruitje. Bij elkaar genoeg om de motor echt goed compleet te krijgen, waarbij gezegd moet worden dat die middenbok en ook de zijstickers best ook wel in het standaardpakket hadden mogen zitten. En misschien die handkappen dan ook maar meteen.

Simpel en helder. Niet teveel knopjes op het stuur, wél heel veel en overzichtelijke informatie op het dashboard. Traction control setting wijzigen moet je even bij blijven, maar het kan zonder stoppen en blijft ook na uitzetten van het contact staan op het gekozen niveau

Die handkappen missen we nog het meest als we in de decemberzon direct de bergen induiken. Kan wel zijn dat er voor vandaag 17 graden voorspeld wordt, maar het display laat voorlopig niet meer dan een 7 zien en dat is ook hier in Spanje met dunne handschoentjes ronduit fris. Het is niet moeilijk voor te stellen waarom Suzuki voor Almeria als uitvalsbasis heeft gekozen; nog geen honderd meter na het opdraaien van de doorgaande weg kronkelt deze zich als een Houdini in dwangbuis langs de rotsen omhoog om de hele dag niet meer recht te trekken. Alsof ze in dit gebied niet eens weten hoe een weg recht aangelegd wordt.

Poeslief

Alles leuk en aardig, maar die sticker maakt de hele motor, die had er echt standaard op gemoetenHet is hier dat we voor de eerste keer positief verrast worden door de remmen. Na een rustig (het is nog vroeg) begin achter de voorrijder aan is het bij de eerste keer nietsvermoedend corrigeren al raak. Éven een corrigerend vingertje tegen het hendel en BAM! je staat al stil. Niet wat je zou verwachten van een tot dat moment poeslieve, aangename maar vooralsnog niet enorm opvallende Adventurefiets. GSX-R zeiden ze he? Niemand die daar nog aan twijfelt. Puntje twee, direct daarna maar onlosmakelijk verbonden, is het besef dat de motor ondanks deze dappere poging amper struisvogelneigingen heeft. Duiken van de voorzijde, toch door de bank genomen geen onbekend fenomeen bij dit soort motoren, blijft zeer beperkt en dat belooft veel voor de standaardsetting van de vering, mochten we nog  voor heter vuren komen te staan vandaag - we zijn immers nog maar net onderweg.  Het duurt nog een poos voordat er echt iets op begint te vallen en dat is in dit geval helemaal geen slecht voorteken.  Wat er is, is in elk geval niet buiten proportie en in balans met de rest. Een goed begin dat verder voorzichtig aangevuld wordt met constateringen en observaties vanuit het zadel. Neem bijvoorbeeld het display, dat kan in alle rust bekeken worden en al doende leren we dat het allemaal best prettig afleesbaar is. Zou persoonlijk de schaal van de toerenteller iets verdraaien: nu begint het rode gebied als de wijzer pal omhoog wijst, daar zou ik liever het actieve toerenbereik laten pieken met het rood dan net ietsje verderop. Maar ach, dat zijn van die details, iedereen wil dat toch weer anders. En heb je het echt nodig? In het geheel niet, daar zorgt de inderdaad smeuïge en breed uitgesmeerde powerband wel voor. Blijven we nog even bij de informatievoorziening, dan zien we in diezelfde oogopslag alles wat we nodig hebben en meer; qua afleesbaarheid geen klagen en die temperatuurindicatie is een kadootje. Mocht het vriepunt worden bereikt, dan geeft een ander lampje dat ook nog eens apart aan. Weet je gelijk waarom dat Traction Control-lichtje ernaast zo driftig knippert.

Is dit de nieuwe massa-allroad? Zou niemand slechter van worden, da's zeker