Introductie Suzuki V-Strom 1000

Volop gepimpt, maar dan héb je ook wat

Maar we zijn er nog niet, de boring is met twee millimeter gegroeid tot 100mm, waardoor de cilinderinhoud nu zoals genoemd 1037cc bedraagt. Hiervoor zijn nieuwe, sterkere en lichtere, zuigers toegepast met minder weerstand, de drijfstangen zijn vernieuwd, het carter is nieuw, de krukas is nieuw, de cilinderkop is nieuw, het is simpeler om op te noemen wat er niet veranderd is: de eerste vijf versnellingen, de kleppen en nokkenassen en dat was het wel z 
Zien we hier een GSX-R in? Suzuki wijkt af van de 'verplichte' twee-naast-elkaar norm. Achter uiteraard LEDverlichting en een ruig bagagerek
 
Superbike power!,Wat dat voorwiel betreft zou je je nog vergissen bij zo'n foto. Slip/assist koppeling is het neusje van de zalm. Slechts drie veren betekent licht werk voor de handjeso’n beetje. De dynamo is aangepast voor een grotere opbrengst en wat meer vliegwieleffect voor souplesse, maar tegelijkertijd is de spanningsregelaar van een zogeheten ‘open type’ dat uitschakelt als er geen stroom gegenereerd wordt waardoor er minder gegenereerd vermogen weglekt (door weerstand bij het opwekken). Dat gaat diep. Iets eenvoudiger is de nieuwe radiateur die meer capaciteit heeft waardoor de aparte oliekoeler die de oude nog wel had achterwege kan blijven en dát scheelt toch ook weer bewegende delen en dus opnieuw verlies en gewicht. De eerder genoemde uitlaat is ook de massacentralisatie niet ontkomen en is dus een stuk kleiner, heeft maar één (redelijk forse) demper die bovendien niet meer onder het achterlicht eindigt maar gewoon naast de motor. Bij elkaar –en met nog meer- een beste bak vernieuwing dus. Toch heeft Suzuki  er niet voor  gekozen alle winst in het topvermogen te gooien. Integendeel, het maximumvermogen is met maar twee kW gegroeid. Dit piekvermogen ligt wél tweehonderd toeren hoger dan voorheen en dat is toch wel belangrijk om te weten. Het maximumkoppel is namelijk gegroeid van 101 naar 103 Nm, ook niet veel, maar dit ligt al bij 4000 toeren in plaats van 6400 toeren bij de oude. Dat is niet alleen erg laag, maar met de vermogenspiek zoals gezegd net wat hoger is het bruikbare gebied wél aan beide kanten fors verbreed. Dit resulteert dus in een zeer lineaire en breed inzetbare vermogensafgifte en daar zou de V-Strom wel eens flink van kunnen profiteren.  Of zoals ze het zelf zeggen: “hoog vermogen is onnodig in real world situaties”. En oh ja, alle interne veranderingen moeten ook een positieve invloed hebben op het verbruik. Mede hierdoor is de V-Strom dan ook netjes Euro-3 gecertificeerd.

Nog meer

Maar dat is natuurlijk nog niet alles, als de heren engineers zeggen ‘compleet vernieuwd’ dan bedoelen ze ook compléét vernieuwd.  Het frame is nieuw en stijver dan voorheen en bovendien gelijk even weer 13 procent lichter. De totale geometrie is op de schop gegaan, de wielbasis is ietsje langer geworden, maar de afstand tussen vooras en swingarm scharnier is juist kórter, oftewel: de achterbrug is naar verhouding een stuk langer geworden. De zithoogte is niet kinderachtig, maar daar waar nodig –tussen je benen- is de motor een stuk smaller geworden waardoor je toch makkelijker met de voeten bij de grond kunt. Bovendien zijn er in de accessoiregids nog een verlaagd én een verhoogd zadel beschikbaar. Zowel de positie van het stuur als de voetsteunen is een haartje naar achter gekomen voor een volgens Suzuki actievere zithouding.  Maar de meest opvallende verandering is natuurlijk de voorvork. De standaard, niet- instelbare vork is vervangen voor een volledig instelbare upside down en dat moet voornamelijk in de stabiliteit een flink verschil maken.  Hiermee is de V-Strom rondom volledig instelbaar, Hoe ziet dit er uit? Voortaan smal genoeg voor de file in ieder gevalwant ook aan de achterzijde zijn veervoorspanning en uitgaande demping te verstellen, de voorspanning zelfs met een draaiknop in het geval van bagage of een passagier. Kan makkelijk, want ook de asdiameters zijn gegroeid voor extra stabiliteit.

Als je dan toch bezig bent

En die bagage, oh verrassing, heeft óók een mooiere plek gekregen. Want dit keer heeft Suzuki al bij het ontwerp rekening gehouden met een driedelige kofferset die dus eenvoudig aan ophangpunten aan het subframe te bevestigen zijn. geen gedoe meer met universele koffers en een kofferrek dat aan weerszijden mijlenver náást de motor uitsteekt, maar een min of meer geïntegreerd geheel dat nu ook geen aanslag meer is op je netvliezen. Voor de goede vorm heeft Suzuki er ook direct een monokeysysteem voor bedacht; je krijgt bij aanschaf van de motor alvast drie extra slotbussen voor in de koffers, mocht je die willen hebben. Moet overigens wel bij gezegd worden dat er nog maar plek is voor één helm in de topkoffer in plaats van twee.