Introductie: Honda Crossrunner

Ga er maar eens voor zitten, als motorfiets fabrikanten. Niet alleen zijn de verkoopcijfers dankzij de wereldwijde economische crisis in Europa en Noord-Amerika behoorlijk in het slop geraakt, probeer anno 2011 nog maar eens een concept te bedenken dat tot de verbeelding zal spreken. En, nog belangrijker, nieuwe doelgroepen zal aanspreken die daardoor verkopen een positieve impuls zullen geven. Dan zul je niet alleen het lef moeten hebben om buiten de platgetreden paden te treden, maar zul je bovendien enorm goed je huiswerk moeten doen om er zeker van te zijn dat dát nieuwe concept ook werkelijk een nieuwe vraag zal creëren. Dus deed men bij Honda een uitgebreid marktonderzoek, waaruit bleek dat hoewel klanten de uitstraling en het imago van adventure bikes wel weten te waarderen, voor velen de gecompromitteerde stabiliteit als gevolg van lange veerwegen, de hoge zithouding en de dual purpose banden een serieuze afschrikking is. Het onderzoek leerde bovendien dat klanten een motor willen die een unieke stilistische uitstraling heeft en fun om te rijden moet zijn, in alle condities het hele jaar door. Ofwel, een motor die nergens in uit hoeft te blinken (en daardoor op andere vlakken compromissen heeft moeten sluiten), maar wel – vanuit de bril van de fanatieke motorrijder gezien tot op zekere hoogte – overal voor kan worden ingezet.

De vele brainstormsessies die aan het ontwerp van de Crossrunner vooraf gingen hadden die gegevens dan ook als uitgangspunt. Volgens de uit Madrid afkomstige ontwerper Teofilo Plaza,
Kenmerkende neus, die dankzij de meerlagen kuiptechniek een aerodynamische windstroom moet garanderen. In de accessoirecatalogus is een hogere ruit opgenomen

Forse einddemper die het zicht op het fraaie enkelzijdig opgehangen achterwiel ontneemt, maar wel een fraaie sound in het V-TEC toerengebied ten gehoor geeft 

Comfort ook voor de duopassagier, met stevige en bovendien fraai vormgegeven handgrepen. Een complete kofferset is -uiteraard- als accessoire leverbaar die bij Honda ook verantwoordelijk was voor de afgelopen jaar gelanceerde VFR1200, werden daarbij drie doelgroepen voor ogen gehouden: de actieve enthousiaste motorrijder in de leeftijd van 25 tot 40 jaar die waarde hecht aan een lekker vermogen en gemakkelijke zithouding, de veertiger die vooral wil relaxen en veelal met duopassagier wil rijden en de nostalgische slaper in de leeftijd van 30 tot 50 jaar die in het -grijze- verleden motor heeft gereden en dat wel weer wil doen, maar alleen voor de lol.

Basis van de Crossrunner is de welbekende VFR800, die al sinds jaar en dag deel uitmaakt van Honda’s modellen lineup. Hoewel je de Crossrunner kunt zien als een VFR met een hoog stuur, en daarmee meteen de ideale motor is voor de toursportieveling (met nadruk op tour) voor wie de zithouding van de VFR te sportief is geworden, is de motor volgens Honda méér dan dat. Sterker, tijdens de presentatie werd door Honda veel aandacht besteed een het nieuwe X-gemarkeerde concept waarin elementen van een motorscooter, jetski en –uiteraard- motorfiets terug zijn te vinden. Zo is de kunststof afscherming van het stuur, die de motor een vriendelijkere uitstraling moet geven, van de motorscooter afgekeken, is het ontwerp geïnspireerd door de styling van een jetski en is gekozen voor een V4 vanwege het erfgoed dat Honda met de V4 heeft opgebouwd.

Ondanks dat de nieuwe Crossrunner als uniek concept is gepositioneerd heeft de fiets veel overeenkomsten met Yamaha’s TDM. Maakt de TDM gebruik van Yamaha’s unieke 270° paralleltwin die ook dienst deed in de TRX en ‘m daarom alleen al uniek maakt, hetzelfde kan worden gezegd van de 782cc VTEC V4 die de Crossrunner aandrijft. Beide motoren zijn een duidelijk voorbeeld van ‘outside the box’, hebben een opvallende uitstraling en zijn ontworpen voor op straat, waarbij een uitstapje over een gravelpad niet hoeft te worden geschuwd. De Crossrunner gaat daarbij een stapje verder door z’n méér allroad georiënteerde ontwerp en z’n méér onroad georiënteerde veerwegen. De fiets is voorzien van Pirelli Scorpion banden zoals die ook door Ducati op de Multistrada 12000 zijn toegepast, Is het een keer droog, wordt je geplaagd door asfalt dat net in de boenwas lijkt te zijn gezet. Weet niet wat slimmer was geweestmaar waarvan het profiel speciaal voor deze Crossrunner opnieuw werd ontwikkeld. Een gravelpad van enkele kilometers ontbrak helaas in de route waardoor we dat nu voor kennis aan zullen moeten nemen. Een uitgebreide test in eigen land zal dit uit moeten wijzen.

Om de Crossrunner z’n unieke uitstraling te geven die bovendien geen negatieve invloed op de rijeigenschappen heeft onderging het prototype meer dan 120 sessies in de windtunnel, om een windstroom te realiseren die de stabiliteit moet maximaliseren. Met als resultaat een stroomlijn die net als de VFR1200 is opgebouwd uit meerdere lagen. Zeker vanaf de buitenkant gezien ziet de Crossrunner er zondermeer stoer en gelikt uit, maar eenmaal op het zadel plaatsgenomen waren er toch zaken waar wij ons aan stoorden. Zo is de motor, om z’n goedaardige karakter te onderstrepen, voorzien van een fraaie kunststof afschermkap rond het stuur, maar ontbreekt in het neusje een afdekkap achter de koplampunit waardoor de stalen buizen van het subframe en de bekabeling het mooie beeld verstoren. Het digitale display, dat ook op de Hornet 600 en CBR600F is toegepast, is hoger geplaatst om beter in het zichtveld te vallen, maar blinkt net als bij die twee andere fietsen niet uit in afleesbaarheid. De snelheidaanduiding op zich is nog wel oké, maar wil je weten hoeveel toeren je rijdt dan zul je toch echt goed moeten kijken. Of in je hersenpan de bijbehorende cijfers goed hebben ingeprent. Ook was een versnellingsindicator een welkome aanvulling geweest.