Test Yamaha Diversion F

Gaan we ons eens met het uurwerk bemoeien. Deze dagen is het met de technisch haalbare prestaties van een motorblok eerder regel dan uitzondering dat en productiemodel wordt voorzien van meerdere mappings en wat al niet meer. Het ding loopt in standje ‘regen’ minstens zo netjes als bij vol vermogen en voor het gemak wordt aan de gasrespons ook nog iets gedaan zodat je zelfs op je peperdure en vooral oersterke B-King niet zuinig hoeft te doen met je rechterhand en als gevolg lekker relaxed kunt sturen, ongeacht de omstandigheden. De ‘echte mannen’ en ‘vroeger’-discussie wordt nu even snel overgeslagen, daar gaat het niet over. Punt is dat het inmiddels dus kinderspel is een blok met enkele eenvoudige wijzigingen te voorzien van een (bruikbaar!) volledig ander karakter. En  misschien het beste voorbeeld zit in de Diversion. Het is toch écht dezelfde viercilinder die de R6 aandrijft. Maar anders dan de aanblik zal niets je daar meer aan herinneren. De motor is geknepen tot ongeveer de helft van het oorspronkelijk bedoelde vermogen (waarmee het met de betrouwbaarheid overduidelijk direct goed zit..) maar wel op zo’n manier dat het net zo goed een nieuw ontwikkelde koffiemolen zou kunnen zijn. Met het terugtunen is de koppelkromme scherp in de gaten gehouden en heeft Yamaha gedaan wat ze bij de Fazer niet lukte; een middengebied gecreëerd. In tegenstelling tot een amechtig inhalerende tweetrapsraket is het blok nu smeuïg van stationair tot rode streep van 12.000 toeren. En lineair…de stand van de toerentellernaald is nooit zo onbelangrijk geweest. Waar je je ook bevindt; gas is vooruitgang. Niks wachten op een eindschot, gewoon vrij opneembaar en rentevrij.

Rondje om het meer

Verbruik 
Met een gemiddeld verbruik van bijna 18 kilometer op 1 liter benzine doet de Yamaha Diversion het net een kilometer slechter dan zijn naakte broer. Met een tankinhoud van 17,3 liter is er een gemiddelde actieradius van ruim 300 kilometer te behalen.

Hoogst: 1 op 15,5
Laagst: 1 op 20.5
Gemiddeld: 1 op 17.7

Op eenzelfde manier zullen ook de remmen niet verrassen, wat echter niet betekent dat daar weinig mee aan te vangen is. Gelijk de Zwitserse Garde spelen ook de wegens budgetredenen ‘slechts’ een set anoniem zwarte remklauwen een stille maar ondergewaardeerde rol. Geheel volgens internationale overeenkomst en tradiie brengen de voormalig mariniers van onbesproken gedrag je met een fluwelen handschoen tot stilstand. Tel daarbij de zegen van een antiblokkeersysteem en je weet dat je ze ook voor hun volledige potentieel kunt inzetten.  Geen onaangename gedachte als je net begonnen bent aan het bestijgen van de Mont Blanc. Hoewel zijn voorouders inmiddels geegradeerd zijn tot lesfiets, ‘eerste motor’ en pekelbak-forensenvervoer is de nieuwe Diversion goed in meer dan alleen dat. Als een fluisterboot op steroïden jaagt het motortje elk bochtig pad af alsof het zijn laatste was. Napels zien en dan.. En hier komen zithouding, vermogensafgifte en bankgeheim eh, correctie, stuurgemak bijeen om het volledige apparaat tot op de laatste schroef uit te wringen. Ook de Dunlop Roadsmarts spelen hier een ondersteunende rol in en laten de Div heel geleidelijk een bocht in rollen. Vergeet het rubberen ruggegraatframe van de oudere versie; het nieuwe buizenframe mag wellicht ook bugetvriendelijk geconstrueerd zijn, het is wel op zijn taak berekend. Voldoende om er on-zwitsers veel rijplezier aan te beleven.

Conclusie

Met de Diversion, met de hele XJ-serie, heeft Yamaha  een nieuwe basis gelegd. Waar de Fazer toch langzaamaan steeds verder richting middenklasse kroop was een nieuwe vacature ontstaan voor de instapmodellen, welke nu boven verwachting wordt ingevuld door niet één, maar drie XJ-employees, elk naar believen van de klant te kiezen. Zodanig boven verwachting dat oude garde FZ plaats heeft moeten maken voor een nieuwe, waar we binnen afzienbare tijd ook ons licht op zullen laten schijnen. De XJ vervult zijn taak probleemloos en houdt daarbuiten nog voldoende over om ook de honger naar meer kinderlijk eenvoudig te stillen. En het ziet er nog kek uit ook.

 
(Foto Alexander Schuit)