Test: Triumph Speed Triple SE

Genoemd naar de historische 1938 498cc Speed Twin werd de Speed Triple in 1994 gelanceerd. De motor was gebaseerd op het nieuwe Triumph Triple driecilinder modulaire motorblok dat ook dienst deed in de Trident, Daytona supersport en Thunderbird retroklassieker.

Om het sportieve karakter van de 855cc T309, die meer weg had van een café racer dan een streetfighter, te onderstrepen startte de fabriek datzelfde jaar de ‘Speed Triple Challenge’. Enerzijds omdat de motor in racetrim niet goed genoeg was voor de normale raceseries, anderzijds omdat enkele privérijders redelijk succesvol bleken te zijn met eigenbouw racers op basis van die driecilinder, waarbij vaak gebruik werd gemaakt van Spondon rijwielgedeeltes.

Drie jaar later, het jaar 1997, werd de T309 vervangen door de T509 en kreeg daarmee het uiterlijk zoals we ‘m tot op de dag van vandaag kennen. De caféracerstijl werd vervangen door een rechtop zithouding met breed stuur, en de Streetfighter was geboren. De motor was gebaseerd op de datzelfde jaar geïntroduceerde T595 Daytona. Meest in het oog springend was het door Spondon ontwikkelde rijwielgedeelte dat was opgebouwd uit ovalen buisprofiel, en de enkelzijdige achterwielophanging.  Acht jaar lang zou de motor qua design ongewijzigd in productie blijven, terwijl onderhuids de motor lichter en sterker werd gemaakt.

In 2005 onderging de motor zijn laatste metamorfose en kreeg daarbij het huidige uiterlijk aangemeten. Grootste verandering zat ‘m in de achterkant van de machine, die nu werd gekenmerkt door twee hoogeplaatste ovalen einddempers en het korte zadel wat de motor een eigenzinnige uitstraling gaf. Rijwieltechnisch werd de conventionele voorvork vervangen door een sportievere upside-down, terwijl qua aandrijving het oude 955i motorblok werd vervangen door de nieuwe 1050 driecilinder. Met een geclaimd vermogen van 129 pk en – belangrijker – een koppelkromme zo vlak als een biljartlaken was de motor een welkom attribuut bij menig zichzelf respecterend stuntrijder. En niet alleen stuntrijders, de motor werd  - mede dankzij zijn unieke positie in de markt - een regelrecht verkoopsucces.

Het afgelopen jaar vierde Triumph de 15e verjaardag van de Speed Triple met een speciaal 15th anniversary model, dat zich onderscheidde door de speciale kleurstelling en de handtekening van John Bloor, grondlegger van het nieuwe Triumph en verantwoordelijk voor de revival van het Britse roemruchte merk. Meer dan 35.000 units werden in die tijd gebouwd, waarmee de motor de best verkochte Triumph is sinds de herrijzenis van het merk in 1984. Daar waar dat anniversary model echter volledig aan onze aandacht was ontglipt viel ons oog direct op deze voor 2010 nieuwe Special Edition op het Autosalon in Brussel begin dit jaar. Niet in de laatste plaats dankzij de two-tone kleurstelling die voor het eerst in de geschiedenis van de Speed op het model werd toegepast. Om de two-tone kleurstelling beter tot uitdrukking te brengen werd de fiets daarbij voorzien van twee uit de accessoire catalogus afkomstige onderdelen: het flyscreen en de duozit afdekkap. Alsof dát nog niet genoeg was had Triumph Benelux deze demo ook nog eens voorzien van een in kleur gespoten undertray en een fraai arrow uitlaatsysteem, die niet alleen de looks maar ook het opmerkelijke geluid van de driecilinder ten goede zijn gekomen. Er kleeft echter ook een nadeel aan deze vervangingsdempers: met de grootste moeite weten we er een topsnelheid van meer dan 200 km/u uit te persen, terwijl de motor met gemak de 230 km/u te boven moet kunnen gaan, maar daarover later meer.