Test: Piaggio MP3 Hybrid

Piaggio maakt voor de MP Hybrid gebruik van de 124cc eencilinder viertakt benzinemotor van de gewone MP3. Deze vloeistofgekoelde motor heeft een bovenliggende nokkenas, vier kleppen per cilinder en een korte boring/slagverhouding van 57 x 48,6 mm. Deze verhouding is nodig omdat er bij deze relatief kleine cilinderinhoud een hoog toerental nodig is om
voldoende vermogen te leveren. Een Eldor Kubo injectiesysteem zorgt voor de goede mengselbereiding, zodat de katalysator de juiste uitlaatgassamenstelling krijgt aangeboden. Het injectiesysteem werkt met een ride-by wire gasklepbediening, hetgeen nodig is om de verbrandingsmotor in combinatie met de elektromotor aan te kunnen sturen.

Voor de elektrische aandrijving maakt Piaggio gebruik van een synchrone, borstelloze driefasenmotor met permanente magneet. Deze motor wordt aangestuurd via een digitaal gestuurde omvormer, die net als de 37 Volts Lithium-Ion accu onder het zadel is weggebouwd. Deze VMS (Vehicle Management system) regelt ook het laden en ontladen van de 31 Ah sterke Lithium-Ion batterij. De energieopslag van deze accu – ongeveer 1,2 kWh -  wordt voor maximaal 80% benut. Lithium-Ion accu’s kunnen er namelijk net als loodaccu’s slecht tegen wanneer zij volledig worden ontladen en moeten daar dus tegen beschermd worden.

De elektromotor van de MP3 Hybrid zit op de uitgaande as van de continue variabele CVT transmissie gebouwd. Deze transmissie werkt net als bij de eerste DAF-jes met behulp van een rubberen aandrijfriem, die tussen conische riemschijfparen loopt. Door de afstand tussen de schijven van de twee riemschijfparen te veranderen loopt de riem op andere diameters en verandert de overbrengingsverhouding. De CVT-unit is gelijk aan die van de standaard MP3, hetgeen betekent dat Piaggio deze techniek relatief eenvoudig zou kunnen overbouwen op een zwaardere MP3 versie. Die moet dan wel zijn voorzien van ride-by-wire gasklepbediening. Heeft de nieuwe MP3-300 dat niet “toevallig”…?

Sneller
Dankzij de combinatie van de twee motoren beschikt de Piaggio MP3 hybrid over een snellere acceleratie dan een standaard 125cc MP3, maar heeft dezelfde topsnelheid, aangezien de elektromotor boven de 30 km/uur niet meer meedoet. De verbrandingsmotor levert 11 kW (15 pk) @ 8.500 tpm en heeft maximum koppel van 12 Nm @ 7.500 tpm. De elektromotor voegt daar 2,6 kW (3,5 pk) aan toe met een zeer laagtoerig koppel van 15 Nm. Want als een elektromotor iets beter doet dan een verbrandingmotor, dan is dat wegtrekken vanuit stilstand. Gezamenlijk ligt het maximum koppel van de hele unit daarmee op 16 Nm @ 3000 tpm. De Piaggio komt daarmee redelijk vlot van de plek, zolang er geen sneeuw ligt. Dan komt de centrifugaalkoppeling in bij een toerental waarmee gelijk een koppel optreedt dat de grip van het Pirelli GTS 24 bandje flink overschrijdt. Glibberend en glijdend ga je dan alle kanten op, behalve de goede. Piaggio levert overigens zelf ook winterbanden voor de MP3, maar die zaten er niet op. Wie verwacht ook dat het hier echt winter wordt. En blijft…

Maar goed, eenmaal op het asfalt komt de Piaggio MP3 Hybrid heel aardig van de plek, snel genoeg om de meeste koekblikjes aan het stoplicht voor te blijven. Voor een acceleratie tot 60 km/uur tel ik in de hybride “power” stand ongeveer zeven olifanten, in de hybride “charge” stand duurt dat een olifant langer. Door deze weinig wetenschappelijke maar wel diervriendelijke meetmethode kan ik stellen dat de hybride toevoeging de MP3 inderdaad een tikje sneller maakt. Maar na de 60 is de koek ook bijna op. De acceleratie naar 80 km/uur gaat nog redelijk vlot, zodat de MP3 Hybrid zich in het secundaire verkeer rond de steden best kan redden. Maar op snelwegen komt de MP3 wel wat te kort, want hij loopt met pijn en moeite naar de 100 km/uur toe. Bergaf of met slipstreampje van een vrachtwagen is 110 maximaal haalbaar. Wat dat betreft zou een sterkere variant inderdaad aantrekkelijker zijn. Een 300, dat lijkt me een goed idee…

Roeibootje
In het rijden maakt het eigenlijk geen verschil of je op een standaard MP3 of een hybride rijdt. Het stuurt net zo gemakkelijk, het remt hetzelfde en het zit hetzelfde, een beetje alsof je op de keukenstoel zit met een boodschappentas tussen je voeten. Heel veel beenruimte is er niet, je kunt ze niet strekken of naar achter gaan verzitten. Op de korte afstand geen enkel probleem, maar op de lange afstand zijn er toch wel verhoutingsverschijnselen in de karbonades voelbaar. Erg prettig is het enorme windscherm, dat je behoorlijk uit de wind en de sneeuwjacht houdt. Dat dit gepaard gaat met een vrij heftige geluidsbelasting, mag de pret niet drukken. Daar heb je oordoppen voor.

Ook prettig is de hoge stabiliteit van de scooter, zowel rechtuit als in de bochten. De vering heeft korte veerwegen, maar is door zijn progressieve opbouw wel in staat om de kleine oneffenhedenongemerkt goed uit te filteren, terwijl hij ook niet deinerig wordt op slechte wegdekken. Bovendien geeft de machine redelijk wat feedback, zodat je toch al gauw vrij fel door de bochten durft te jodelen. Zeker omdat je toch in het achterhoofd hebt dat er niet één, maar twee voorwielen op het koude, natte asfalt staan. Het sturen zelf doet de MP3 heel rustig. Het voelt een beetje of je een klein roeibootje in het water op en neer laat schommelen. De MP3 rolt enigszins gedempt, maar zeer trefzeker de bocht in. Dat de gasaanname bij het uitkomen van de bocht uitermate soepel is, zal niemand verbazen. Zoveel gebeurt er immers niet als je het gas open trekt. Wel als je remt, trouwens. De achterrem bestaat uit een roestvrijstalen 240 mm schijf en een hydraulisch bediende tweezuigerremtang met tegenover elkaar geplaatste zuigers. Die reageert goed, maar niet erg fel, zodat hij erg geschikt is om in de bocht bij te remmen of om voorzichtig snelheid uit de MP3 te halen als je wat te enthousiast een besneeuwd stuk wegdek oprijdt. De voorrem is een stuk feller. Ook hier heeft elk wiel een 240 mm schijf met tweezuigerremtangen. Samen zijn de remmen goed voor bijna spectaculaire prestaties, die ik in dit besneeuwde landschap graag achterwege laat bij gebrek aan ABS.