Test: Harley-Davidson Fat Boy Special

Waarom Harley-Davidson met de Fat Boy direct een schot in de roos had geschoten zal je direct duidelijk worden zodra je op de motor hebt plaatsgenomen. Zelfs al heb je niets met het merk of het cruiser segment, dan nog zal de motor je aangenaam verrassen. Het overkwam ons in ieder geval op de redactie, terwijl bij de meeste van ons de voorkeur normaal gesproken naar het sportievere stuurwerk uitgaat. Vanaf de eerste meters die ik met de motor maakte was meteen duidelijk waarom mensen zo gecharmeerd zijn van het model. Om te beginnen het geluid, dat Harley al meer dan 100 jaar uniek heeft weten te houden. Zo uniek dat het merk in 1994 zelfs probeerde het geluid van de 45º V-Twin te patenteren, hoewel het zes jaar later zonder succes besloot de handdoek maar in de ring te gooien. Om ondanks de steeds strenger wordende regelgeving zo min mogelijk van de oorspronkelijke sound verloren te laten gaan werd enkele jaren geleden een innovatieve ‘exup-klep’ geïntroduceerd. De dubbele van balanspijp voorziene uitlaatpijpen zijn verschillend van diameter uitgevoerd, waarbij in de dikke uitlaatpijp (achter de balanspijp) de ‘exup-klep’ is aangebracht. Precies in het toerental waar wordt gemeten is de klep dicht en worden alle uitlaatgassen via de kleinere – en daardoor beter dempende - uitlaatpijp de wijde wereld in gestuurd, terwijl in alle andere situaties de klep openstaat en de motor vrij kan ademhalen. Dat de motor daardoor ook meer trekkracht van onderuit kreeg was voor de engineers bij Harley-Davidson mooi meegenomen.

Werd de oorspronkelijke Fat Boy aangedreven door een vijfversnellings 80 cubic inch (1340cc) V-Twin, sinds 2007 is wordt de fiets aangedreven door de laatste generatie T-Twin, de 6-speed 96B Twin Cam, ofwel een zesversnellings 96 cubic inch (1584cc) V-Twin. Hoewel Harley-Davidson voor wat betreft de prestaties alleen koppelwaardes vrijgeeft leerde wikipedia ons dat de machine in twintig jaar tijd groeide van 49 naar nu 63 pk, terwijl het koppel steeg van 86 Nm bij 2.400 naar nu 125 Nm bij 3.500 toeren per minuut. Nu zal dat hogere koppel niemand verbazen, dat de motor meer toeren is gaan maken is niet iets dat je in eerste instantie zou verwachten.
Precies dát was waarom de motor mij direct aangenaam wist te verrassen, het tegenstrijdige van enerzijds het relaxte ‘de hele wereld kan me gestolen worden’ rijkarakter en anderzijds het brute ‘kom maar op als je durft’ karakter van de – voor Harley begrippen – toerengeile 96B Twin Cam V-Twin. Sterker, bij een stoplichtsprint zul je menig motorrijder een vervelende dag kunnen bezorgen. Voluit accelereren resulteert binnen no-time in een snelheid van 140 km/u in derde versnelling, pas vanaf de vierde versnelling begint het wat moeizamer te gaan. Hoewel het verhaal bij 170 km/u nog niet ten einde, maar we wel duidelijk voelden dat de puf er redelijk uit was, had het ons überhaubt al verbaast dat de motor zou relatief gemakkelijk deze snelheid wist te bereiken. Het meest deed de motor me nog denken aan de Moto Guzzi Griso, een motor met nét zo’n brutale uitstraling als deze Fat Boy Special die over een nagenoeg identiek rijkarakter karakter beschikt.

De nieuwe Twin Cam 96B werd door Harley in 2007 gepresenteerd als ‘the next generation in Big Twin performance’. De van Electronic Sequential Port Fuel Injection (ESPFI) voorziene V-Twin kreeg groeide qua cilinderinhoud van 1450 naar 1584cc door de slaglengte met 10mm te verlengen. Door toepassing van een kortere en lichtere drijfstang en lichtere zuigers steeg het koppel van de motor van 116 naar 125 Nm bij ongewijzigd toerental. De motor werd (net als de 88B) voorzien van dubbele balansassen om primaire trillingen te elimineren. Hierdoor kon het motorblok star in het frame worden gemonteerd, een stijver rijwielgedeelte tot gevolg. De motor werd voorzien van een zesversnellingsbak, waarbij de zesde versnelling als overdrive dient. Een controlelampje in de tellerunit licht op wanneer de zesde versnelling is geselecteerd. Door toepassing van hak-teen schakeling laat de versnellingsbak zich erg gemakkelijk bedienen, maar heeft wel als nadeel dat de ruimte op de treeplank wat aan de krappe kant is om met sportieve motorlaarzen te rijden. Korte boots zijn dan ook meer het devies voor deze motor, of je voet naar buiten draaien.

Dus ik zeg tegen die Schwartzenegger: kunt kunt alles van me hebben, maar van m'n fiets blijf je af.