Introductie: Ducati 848 EVO en 1198 SP

Ducati noemt de 2011 848 ‘EVO’ omdat het met een opgewaardeerde motor die 6 pk meer levert een evolutie is van het drie jaar geleden geïntroduceerde model. Daarbij kreeg de motor serieuze Brembo Monoblocs en een stuurdemper aangemeten. Op het circuit van Imola werd een handjevol journalisten in de gelegenheid gesteld om de nieuwe EVO te kunnen testen. Nu heeft Imola iets bijzonders, het wordt door veel motorsport liefhebbers waaronder uw redacteur gezien als heilige grond. Als Italië een motorfiets was, dan zou Imola ongetwijfeld het motorblok zijn, het koppend hart. Je begrijpt, er was meer dan een enkele opwinding voor mij tijdens de introductie van deze 848 EVO. Een ‘larger than life’ circuit waar ik in de gelegenheid werd gesteld aan den lijve te ervaren wat Ducati’s 2011 Superbike machines te bieden hebben. Alsof de opwinding en zenuwen die klaar waren te veranderen in pure adrenaline niet genoeg waren bood de hoog aan de hemel stralende zon ons daarbij nagenoeg perfecte circuitomstandigheden.

Het was een frisse maar zonnige ochtend toen ik me klaarmaakte voor mijn allereerste ronden op de nieuwe 2011 848 EVO. Het deel van Tosa naar Piratella vraagt om paardenkrachten en een sterk middengebied om je door de versnellingsbak te laten rammelen. De 848 EVO laat zich prachtig door Tusa sturen en met een licht hoofdschudden aan het eind van de tweede versnelling sprint de machine er vandoor. De nieuwe stuurdemper neemt het hoofdschudden voor zijn rekening,  dat deels wordt veroorzaakt doordat de nu 140 pk sterke machine over een levendiger vermogen beschikt dat bovendien in de hogere toerenreglonen krachtiger is geworden. Daarnaast is Imola op een aantal plekken waar volop wordt geaccelereerd behoorlijk hobbelig en dus is de stuurdemper een welkome aanvulling op het 848 rijwielgedeelte.

Aque Minerali is een bocht voor mannen met ballen. In de ochtend was het echter nog bezaaid met vochtige plekken die konden worden omzeild door iets wijder te gaan dan de normale racelijn. Het duurde me een tijd voordat ik het door had, maar tegen het eind van de dag was het mijn favoriete deel van het circuit geworden. Ik kon de 848 EVO werkelijk zijn benen laten strekken in de ruime neerwaartse blinde linkerbocht voor stevig in de ankers te moeten gaan voor de Aque Minerali. Terwijl Carlos Checa me met waanzinnige snelheid voorbij komt vraag ik me af wat Colin Edwards hier zou hebben gedaan. Oh ja, niemand minder dan Carlos Checa, de man die op dit circuit regeerde tijdens de 2010 World Superbike races, was door Ducati uitgenodigd om ons gewone stervelingen de weg te wijzen. Na dat in de ochtend te hebben gedaan was ik hem al snel vergeten.

Bij hard aanremmen voor de Tamburello bocht begon de 848 EVO met terugschakelen langs achteren te kwispelen. We testten de nieuwe 1198 SP later op de dag die is voorzien van een uit de racerij afkomstige slipperclutch, en dat verschil was duidelijk te merken. De 848 EVO is eveneens voorzien van een anti-hop koppeling, maar wil je een mid-sized Superbike aanbieden dan zul je ongetwijfeld ergens een compromis moeten sluiten. De volledig instelbare vering deed haar werk naar behoren, maar is niet van het niveau dat de high-spec Öhlins weet te bieden. Hoewel voor op straat de standaard vering van de 848 EVO meer dan voldoende zal zijn, zoals een eerdere test tussen de 1198 en 1198 S ons in vorig jaar al had geleerd.