Introductie: Ducati 848 EVO en 1198 SP

Voor 2011 heeft Ducati de puntjes voor wat betreft de 1198 op de i gezet met de lancering van de 1198 SP, die de oude 1198 S vervangt en met het wegvallen van de 1198R nu de meest exclusieve Superbike van de in Bologna gevestigde fabriek is. De 1198 SP is voorzien van het complete Öhlins pakket, inclusief TTX achterschokbreker en stuurdemper. De aluminium tank is afkomstig van de 2010 Corse Special Edition, weegt 1 kilo minder dan de oude 15,5 liter tank en heeft bovendien een inhoud van 18 liter.

Uiteraard, terwijl in het diepste geheim aan het échte nieuwe werk (voor 2012) wordt gewerkt door de engineers die zich tot dit seizoen met het WK Superbike programma bezighielden, is de 2011 1198 SP niets meer dan een fiets om ons het komende jaar bezig te houden. Een tussendoortje, net als Kawasaki dit jaar deed met de ZX-10R. Voor diegenen die de afgelopen maanden in een grot hebben geleefd willen we het nog één keer uitleggen: Ducati gaat na meer dan twintig jaar een Sabbat nemen in het WK Superbike, een beslissing die Ducati gemakkelijk(er) werd gemaakt nadat hoofdsponsor Xerox had aangekondigd met sponsoring te willen stoppen. Daarnaast was er natuurlijk die ene Italiaan die zich ‘The Doctor’ noemt die bij Ducati alles op z’n kop had gezet. Carlos Checa en het Althea Superbike team zullen het volgende seizoen nog steeds volledige fabrieksondersteuning krijgen, maar met een fiets waarvan de ontwikkeling is stopgezet zal deze het volgend seizoen altijd een halve stap achterliggen op de concurrentie. De vreugde zou voor de anderen echter wel eens van korte duur kunnen zijn, volgens een medewerker uit Borgo-Panigale zal de concurrentie tranen met tuiten gaan huilen zodra ze zien wat Ducati als opvolger van de 1198 Superbike in petto heeft.

Tot zover dit relaas, terug naar de 1198 SP die ons in Imola al glimmend staat op te wachten. Ten opzichte van de huidige 1198 is er niet zo veel verschillend, maar de quickshifter is de laatste Ducati gadget waarmee we mochten spelen. De vorige keer dat ik met de 1198 mocht spelen was in Portimao met Troy Bayliss, deze keer werd ik vernederd door Carlos Checa, een man die nog langer dan Bayliss op topniveau aan het racen is. De Spaanse grootheid scoorde hier nog maar recentelijk zijn eerste Ducati-dubbel en wist ons van goede rijtips te voorzien. De 170 pk sterke 1198 SP is niet bepaald onderbemeten voor wat vermogen betreft, maar zal al snel de underdog worden voor wat betreft papieren specificaties. Ik durf je echter te verzekeren dat je aan Ducati’s quickshifter méér zult hebben dan een extra 10 –papieren- pk’s om je rondetijden op z’n minst gelijk aan die van de laatste Ninjagixxer te zullen houden. Nu heb ik nog niet écht veel ervaring met quickshifters, maar heb in het verleden al wel enkele fietsen gereden waarop dit kleinood was gemonteerd. Als eerste fabriek wereldwijd heeft Ducati dit nu standaard op een fiets gemonteerd. Er zullen op Ducati’s toekomstige top Superbike fietsen nog maar weinig dingen van een racefiets zijn die niet standaard te verwachten zijn, maar dat even terzijde.

Vanaf start/finish gooi ik het gas helemaal open terwijl mijn linkervoet door de versnellingsbak trapt. Nu gebruik ik al nooit de koppeling met opschakelen,

maar dankzij de quickshifter hoeft het gas niet meer te worden dichtgedraaid. Opschakelen gaat zodoende bijna drie keer sneller dan op de oude manier. En dan hebben we het alleen nog maar over het schakelmoment, niet het verlies van vermogen en snelheid doordat je even van het gas afgaat. De ECU unit berekent de injectie en ontstekingsinterrupties op basis van toerental, gaspositie en snelheid op het moment dat je voet het schakelpedaal aanraakt om op te schakelen. De ervaring van racen op het rechte stuk krijgt op deze manier een heel nieuwe dimensie. Kennelijk doe je wat je altijd gewend bent te doen, je hoeft alleen maar je verstand te vertellen je linker koppelingshand pas te activeren zodra er moet worden teruggeschakeld. 80 milliseconden is volgens Ducati’s grafiek de tijd die het schakelen met quickshifter in beslag neemt, 230 milliseconden zonder.

Op het rechte stuk voelt opschakelen echter alsof je telkens een boost in vermogen krijgt, vanwege het continue en niet afbrekende vermogen dat naar het achterwiel wordt geprojecteerd. De DQS heeft ook voordeel bij het uitkomen van de bocht, vooral in linkerbochten (die op het linksom draaiende Imola rijkelijk aanwezig zijn) als je linker elleboog in het verlengde van je knie zit en het onnatuurlijk is om de koppeling aan te grijpen mocht de eerste versnelling eerder ten einde zijn dan het eind van de bocht. De quickshifter brengt me sneller dan ooit van bocht naar bocht en het is maar goed dat Ducati op de 1198 SP tevens een geavanceerde slipperclutch heeft gemonteerd om mij bij het aanremmen van de bochten van dienst te kunnen zijn. De immens krachtige Brembo monoblocs en hoge kwaliteit Öhlins voorvork geven een excellent gevoel en controleerbaarheid in de bochten. Helaas was het nog ’s ochtends dat ik de 1198 SP mocht testen, waardoor ik de baan nog niet helemaal kende en daardoor niet het tempo kon rijden om het traction control écht aan de tand te voelen. Het systeem is echter identiek aan dat van de 1198S met acht verschillende standen. Ik liet het afstellen op niveau 2 (stond op 4), waardoor er voldoende ruimte was om de 1198 SP met wielspin de bocht uit te laten accelereren en me kostelijk met de machine te vermaken.