Test: Gilera GP800

Dus, wat vinden we van de GP800?
Motorisch maakt de Gilera zijn beloften meer dan waar. Move over Burgman, move over Tmax, dit is de nieuwe king of speed. Alleen laat de motor op andere vlakken dan toch net nog wat liggen. Zo is de sobere uitvoering naast de Suzuki met zijn ontelbare vakjes en kofferbakken totaal geen partij en zal de Yamaha in het serieuzere stuurwerk rondjes om de machine draaien. Maargoed, hoeveel rondjes wil je rijden op de A4? Geen enkel vervoer brengt je zo snel van 010 naar 020 en terug en omdat je zo ontzettend weinig hoeft te letten op wat je onder je doet heb je des te meer aandacht op straat en berm. Dat kan wel eens een favoriete hobby worden naast ‘motortje pesten’ bij groen licht. ‘Die ene’ RSV die vanwege het zwakke zonnetje een ommetje aan het maken was kwam pas ergens diep in derde versnelling in de buurt van het gekke ding en toen moest ‘ie een punt maken ook.

Geeft niks, het leed is dan al lang geleden en hij zal vast niet zo lekker relaxed zitten. Langzaamaan begint een GP800-bestuurder zich af te vragen hoe dit apparaat het zou doen op een Drents circuit na een klein beetje aandacht aan het rijwielgeeelte. Zou nog niet eens zo’n gek figuur slaan waarschijnlijk. Totdat er uit de Laars iemand op het idee te komen dat andere modelletje wat zo mooi op een podium stond te kronken uit te laten…. Öhlins upside down, radiale klauwtjes, iets opgepoetst blok, open pijpje, carbon rondom en een zeer suggestieve nummer 58 op de neus. Keep on dreaming…

• vermogen, ruimte
• bagagecapaciteit, wegligging kan beter