Zoeken

Test: Gilera GP800

3: Single Stage

23 maart 2009
Inhoudsopgave
Test: Gilera GP800
2: Geraffineerd
3: Single Stage
4: Conclusie
5: Technische gegevens

Gilera_3795.jpg

Bij deze temperaturen proberen we eerst maar eens rustig aan te doen.  Weliswaar zijn de wieltjes geschoeid met heuse Pilotjes, ze zijn ook geremd door Brembo, waaronder zelfs dubbel en tweezuigergewijs aan de voorzijde! Voorzichtig inremmen maar, waarbij opvalt dat ze niet eens zó gevoelig zijn. Da’s mooi voor achterwege blijvende blokkeerneigingen, Gilera_3692.jpg Alsof je... juist maar net wat minder mooi voor het gevoel in je vingers. Beetje vaag. Remmen met beide zijden tegelijk brengt je evengoed rap tot stilstand. Het motortje even op laten warmen klinkt leuk, maar hoe doe je dat? Beetje laag in toeren blijven zeker… dat gaat lastig als je het toerental niet zelf in de hand hebt. Aan de andere kant, al te hoog in toeren kom je ook niet om diezelfde reden. Beetje de snelhied matigen dan maar en ook dat is eenvoudiger gezegd dan gedaan. Gezien de volstrekt lineaire acceleratie en de ingebakken neiging deze uit te zitten tot ze afneemt of je anderszins een seintje krijgt dat je ‘al’ zo hard gaat krijg je niet en dus zit je je vrolijk te verbazen dat het allemaal zo lekker vlot gaat totdat je eens op je teller kijkt en de drie cijfers van de snelheidsmeter je vertellen dat wat je doet eigenlijk helemaal niet mag…

Gilera_3702.jpg

Launch control 

En zo gaat het eigenlijk steeds. De acceleratie is om van te smullen, het tempo is verslavend en de rest is schreeuwend afwezig. Vanuit stilstand is een enkele draai aan het gas voldoende om in een vloeiende beweging naar de dubbele cijfers Gilera_3666.jpg Dat is dan wel weer erg leuk: een ingebouwde regenhoes en verder te schieten. Het ding heeft wel een soort van een tweetrapsidee om niet bij de start direct het volle 75 pk geweld los te laten, maar weet je eenmaal waar het omslagpunt zit dan nodigt dat juist uit om te gaan spelen totdat je…precies, toch weer veel te hard gaat. Zolang je dat in rechte lijn doet is er weinig aan de hand; komt er ook nog een bocht bij dan zal je goed op moeten letten. Rustig en beheerst remmen, rustig en beheerst insturen, dan gaat het goed. Het rijwielgedeelte geeft geen krimp, de remmen hebben we het echter al over gehad en de vering wil ook niet helemaal lekker meewerken. Het lijkt erop dat de voorzijde niet is opgewassen tegen wat er geboden wordt en stuitert dan ook met regelmaat over hobbels heen. Dit heeft uiteraard ook zo de nodige gevolgen op het stuurgedrag wat er niet helemaal vertrouwenwekkender op wordt. Rust in de tent is het advies. Toch enigszins jammer, de motor zelf heeft potentie genoeg om ook onder andere omstandigheden dan woon-werk goed uit de verf te komen. Zou zomaar een heel lekkere partner kunnen zijn bij een alpenritje of zo. Een vlot alpenritje zelfs. Beetje de kop leeg, lekker slingeren, gas derbie en je draait en kapt zo je zorgen weg.

Gilera_3704.jpgZo lekker rondpruttelend herinnert niets je eraan dat je in feite met een halve mana 850 onderweg bent en dat is positief. Was de Mana een raar geval wat niet wist wat ze worden wou, in dit rijwielgedeelte komt de motor een stúk beter tot zijn recht. Die 75 paarden komen er allemaal optimaal uit en dat is leuk. Erg leuk zelfs. Ooit spinnend bij het stoplicht vandaan gereden? Een combinatie van koude banden en nat wegdek was genoeg om het een eerste keer per ongeluk voor te laten komen, de volgende lichten kregen direct daarop steeds hetzelfde ritueel te verteren. Driften met een scooter; het kán. Dergelijk vermogen rechtvaardigt dan ook enigszins het gebruik van een ketting; het oogt een beetje ‘ready to race’, alsof de dikke ketting meer op zijn taak berekend is dan een cardan of riemaandrijving. Ach, het is wel vaker de suggestie die regeert. Hebben ze bij Gilera nog aan de gebruiker gedacht ook door de ketting aan zowel de boven- als ook de onderzijde netjes van een afdekkapje te voorzien zodat er niets tussen kan komen. Aardig bedacht maar…. kennelijk hoeft in Italië een ketting niet zo vaak gesmeerd te worden, anders hadden ze wel eerder bedacht dat dat redelijk onmogelijk is wil je dat –conform de voorschriften- aan de binnenzijde doen. Spuiten niet, kwasten niet, verzin maar wat anders. Misschien is een oilertje van het een of ander niet eens zo’n slecht idee. Je wil met een scooter toch meestal zo onderhoudsvrij mogelijk rijden. En als we dan toch op die toer zijn; een ABS als optie is in ons land ook een goed selling point; zeker weten dat ’t aftrek vindt.

Gilera_3755.jpg