Test: Aprilia SMV 750 Dorsoduro

Loop er eens om heen, bekijk hem goed en je kunt niet anders dan concluderen dat ook deze Italiaan weer een toonbeeld is van design, een raspaard. Met een scherp lijnenspel dat vanuit iedere hoek gezien mag worden. De koplampunit heeft - met wat fantasie - wel iets weg van die van de B-King maar dan kleiner, fijnzinniger, met iets van een kuipje annex nummerplaat met onvervalste bles en natuurlijk een grote snavel als spatbord er onder. De achterkant bevat, net als bij de Shiver, een uitlaatdemper - die uitmondt in twee 'pijpen' - die er alleen net even anders uitzien, platter, met hoekige uitlaatpijpjes en 'kieuwen'. Het geluid uit de demper is metalig met een donkere brom die hoger en heser wordt naarmate het toerental stijgt. En als je het gas afsluit kan het zo maar gebeuren dat je wordt getrakteerd op een paar heerlijke klappen. Nadeel van zo'n achterkant - maar dat zien we steeds vaker in het streven van designers naar begeerlijke kontjes - is dat je er niets in kwijt kunt. Dus ook geen schijfremslot en dat is best een nadeel.

Het frame lijkt zo van de Shiver te zijn overgenomen maar dat is het niet. De aluminium gietstukken zijn wel hetzelfde maar het vakwerk buizenframe - uitgevoerd in staal - oogt weliswaar hetzelfde als dat van de Shiver, maar is smaller en heeft een iets andere hoek voor het balhoofd. Het subframe is zelfs compleet anders. De mooie Marchesini velgen, remklauwen en bovenste kroonplaat komen dan weer wel uit dezelfde schappen als die van de Shiver. Net als het instrumentenpaneel, alleen het logo verschilt. Het 17" voorwiel wordt vastgehouden door een 43mm UPSD van Showa met 160mm veerweg en is in zowel veervoorspanning als ook uitgaande demping instelbaar - met een fraaie constructie die afdekkappen voor de binnenpoten en een spatbordje ineen is - terwijl het even grote achterwiel zit ingeklemd in een fraaie gegoten achtervork. Die wordt op zijn beurt afgeveerd door een Sachs monoshock die is gemonteerd aan de rechterzijde, á la Kawasaki (ER-6 óf Versys). Op die manier kon men de uitlaat in het midden, op de plek waar je normaal gesproken de schokbreker verwacht, omhoog laten lopen. De demper maakt deel uit van het kontje en fungeert tevens als undertray. Het brede stuur ligt lekker in de hand en zorgt ervoor dat je veel controle over de machine hebt. Aan de linkerkant zit de bedieningsknop voor de boordcomputer waarmee je de kilometerteller, tripmeter, tijd enzovoort te voorschijn kunt halen plus een menu met o.a. de laptimer. Rechts zit, buiten de normale knoppen, ook de knop om de 3-voudige mapping aan te passen, net als bij de Shiver. De handkappen houden mooi insecten en eventueel opspattende steentjes tegen en zullen hun nut in dit frissere jaargetijde ook wel bewijzen. Plus het voordeel dat je minder natte handen (handschoenen) krijgt, en dat weten we uit ervaing. Het zadel loopt tot ver op de smalle tank door voor het betere SM-werk en zit echt goed. Wel is de Dorsoduro met een zithoogte van 780 mm een hoge motorfiets, maar ook weer niet té hoog.