Introductie: Ducati Hypermotard 1100 EVO en EVO SP

Buiten, op het circuit van Mones is de gasrespons van de EVO erg direct, maar nog steeds kan ik zeer vaak gebruik maken van al het beschikbare vermogen, wat de Hypermotard EVO een erg vermakelijke fiets om te rijden maakt. Het nieuwe motorblok klimt wat gemakkelijker in toeren dan zijn voorganger en ik knal door de zesversnellingsbak over het korte rechte eind. Het grote voordeel van de Hypermotard is het feit dat hij in staat is hoge bochtensnelheden te realiseren en als een duvel uit een doosje uit krappe bochten te accelereren. De EVO SP zelfs nóg meer omdat deze een vette 30mm meer grondspeling heeft in combinatie met superieure vering van Marzocchi en Öhlins, terwijl de standaard EVO het moet doen met een kortere Marzocchi vork en Sachs mono shock. De 1100 EVO rijdt nog steeds als een droom op Mores, maar de EVO SP is alles bij elkaar totaal iets anders. De 50mm Marzocchi voorvork op de SP is rechtstreeks afgeleid van Supermoto racing en met 195mm (165mm voor de EVO) veerweg werkelijk da bomb. Geheel volgens hedendaagse trend zijn de vorkpoten voorzien van een antifrictie materiaal, dat bij Ducati DLC (Diamond Like Coating) wordt genoemd en wat volgens Ducati normaal gesproken alleen bij exotische superbikes wordt toegepast.

Zoals we van de Ducati ‘S’ modellen gewend zijn is ook bij de EVO SP de achtervering afkomstig uit huize Öhlins. Zowel bij de standaard versie als de SP is voor- en achtervering volledig instelbaar. De EVO is geschoeid op Pirelli Diablo Rosso banden, terwijl de EVO SP – wederom vaak bij superbikes dan naked Supermotard Geheel in Supersport stijl zijn ook de afmetingen: 120/70-ZR17 voor en 180/55-ZR17 achter. Een ding wat we graag zouden willen testen is een 160-er achterband om te zien of de Hypermotard daarmee nóg gemakkelijker door de hairpins zou kunnen knallen, maar dat even terzijde. Er is nog een ding dat de EVO SP onderscheid van de EVO en dat is het 20mm extra hoge stuur. Aangezien de zithoogte 30mm hoger (875mm ten opzichte van 845mm) is op de SP was dat hogere stuur noodzakelijk voor het betere agressieve instuurwerk.

Remmen met beide Hypermotards is net zo opwindend als accelereren, op de SP nog nét even meer omdat deze – het begint een beetje saai te worden – wederom op full Supersport spec exotische Brembo Monobloc 4-zuiger radiale remklauwen is geschoeid. Zijn Monoblocs op supersports al ‘da bomb’, op deze EVO SP zijn ze helemaal killing, simpelweg omdat nu slechts 171 kilo hoeven te worden afgeremd. En dat scheelt. In combinatie met de massale veerweg die de Magnum Marzocchi ter beschikking had maakte het dat ik zó laat kon remmen dat ik in een van de bochten Elvis dacht te hebben gezien. De remmen van de Hypermotard 1100 EVO SP zijn zó goed dat je ogen als intern uitpuilende ruitenwissers uit je oogkas dreigen te ploppen. De ervaringen op de 100 EVO waren minder intens, maar ik moet zeggen dat die qua – op papier – minder specificatie Brembo’s nog steeds extreem goed hun werk deden.