Introductie: Ducati Hypermotard 1100 EVO en EVO SP

Op beide Hypermotards is het een kinderspel om het voorwiel het luchtruim te laten verkiezen en maken dat zelfs de grootste prutser als Wheelie God door het leven kan gaan. De EVO SP heeft daarbij het voordeel dat je dat ongegeneerd hard en lomp kunt doen, dankzij de langere veerweg komt de fiets altijd weer netjes op zijn pootjes terecht. Eerste en tweede versnellings wheelies kunnen haast niet makkelijker, wat de verleiding maar al te groot maakt om je midden in de stad als een Dennis the Menace te gedragen.

Net als de vorige ontmoeting koos ik er op Mores wederom voor om de Hypermotard in Supemoto stijl over het circuit te raggen en ik zou zelfs willen stellen dat dit de beste manier is om snel te zijn. De hellingshoek in bochten is groter omdat er geen knie in de weg zit en je kunt op de zijkant van het zadel gaan zitten om ziekelijke Supermoto stijl hellingshoeken te realiseren. Als je je zorgen maakt dat het voorwiel een stap opzij wil zetten dan kun je er misschien beter een conventionele rijstijl op naslaan, maar geloof me dat het veel leuker is de Hypermotard te rijden als een Supermotard. Zelf ging ik terug naar de conventionele rijstijl met beide voeten weer op de voetsteunen toen mijn benen na een rondje of vijftig over het korte baantje te hebben geknald moe begonnen te worden, maar eerlijk gezegd gaf dat geen echte bevrediging. Met lange benen lijk je als een freaky Spiderman, zeker omdat de Hypermotard zelf al zo smal is als een ééncilinder. Ik dank de Fransen voor het uitvinden van de Supermoto rijstijl, die een van de meest opwindende rijstijlen is die je als motorrijder erop na kunt slaan; de motor de bocht in knallen tot de propjes in de voetsteunen over het asfalt vonken, en daarna volgas zwarte strepen trekkend de bocht uit bombarderen. Dát is de enige en echte manier om de Hypermotard te rijden.

Het dubbele onder het zadel geplaatste twee-in-een-in-twee uitlaatsysteem is meer een design feature van de Ducati Hypermotard, maar om de daarmee verloren gegane paardenkrachten weer terug te krijgen is best het Termignoni twee-in-een uitlaatsysteem te monteren. Daarbij bespaar je ook nog eens wat extra gewicht, wat ook mooi is meegenomen. Zoals we al zeiden was de door ons gereden EVO SP met dit Termignoni uitlaatsysteem uitgevoerd. Hoewel wat mij betreft dat uitlaatsysteem wel voor wat meer Desmo sound had mogen zorgen dan het deed was wel duidelijk te merken dat de fiets meer top-end power had gekregen en gemakkelijker in toeren klom.

Het verschil is niet groot maar genoeg om op ’t rechte eind beetje bij beetje bij de standaard versie weg te lopen. De dubbele lambda set-up van de 796 is ook bij deze 1100 geïmplementeerd, waarmee de fiets conform Euro 3 zijn ademhaling regelt en volgens Ducati zelfs klaar is voor toekomstige regelgeving. En last but not least hebben de 2010 Hypermotard 1100 EVO en EVO SP dezelfde 12.000 km onderhoudsintervallen gekregen als de 796.