introductie: BMW S1000RR
Wheelie control
Inhoudsopgave |
---|
introductie: BMW S1000RR |
De grote vijf |
Select modus |
Wheelie control |
Conclusie |
Technische gegevens |
Ik begon de dag met zowel DTC als ABS uitgeschakeld, wat onvermijdelijk lange wheelies op het rechte stuk betekende en daarmee voorzichtig gebruikmaken van het gas. Portimao is een erg druk en opwindend circuit, en op een 193 pk supersport is nóg opwindender aangezien je bijna geen tijd hebt te ontspannen tussen twee bochten in. Het traction control maakte dat een iets groter deel van mijn – al geringe – brainpower zich kon concentreren op het bepalen van rempunten en racelijnen in plaats van fouten te riskeren door gebruik van net een streepje teveel gas. Niettemin was het fun met een hoofdletter F om BMW’s nieuwe motor zonder restricties over het circuit te jagen. De S1000RR is een heel, heel erg krachtige motorfiets, en veel kudos aan het adres van de engineers bij BMW die het voor ons mogelijk hebben gemaakt zoveel paardenkrachten in een straatfiets te kunnen ervaren.
Alle testfietsen waren met nog een extra optie uitgerust, de HP gearshift assistant wat in werkelijkheid BMW’s eigen quickshifter is. Een optie die op het circuit van Portimao zeer nuttig bleek te zijn, aangezien er veel punten zijn waar je wilt opschakelen terwijl onder hellingshoek en met hoge toeren. De gearshift assistant werkt op een erg soepele en moeiteloze wijze,
simpelweg een kleine tik op de versnellingspook is voldoende om zonder het gas te sluiten (en zonder de koppeling te gebruiken) een volgende versnelling te selecteren. De zesversnellingsbak was trouwens een van de vele positieve verrassingen die de S1000RR deze dag voor mij in petto had, het lijkt erop dat BMW zijn huiswerk goed heeft gedaan om elke poging tot afkraken door een journalist te voorkomen.
BMW’s S1000RR stuurt als een droom en zal dat ook moeten om op een circuit als Portimao goed voor de dag te komen. Echter, in de krappe bochten op het circuit is sprake van een lichte vorm van onwelwillendheid om die laatste millimeters aan beschikbare grondspeling te gebruiken. Dit was overduidelijk op de meeste fietsen zo, aangezien tegen het eind van de dag nog steeds de meeste slijtboutjes van de voetsteunen elke vorm van mishandeling bespaard was gebleven. Misschien dat iets meer rijhoogte, die 10mm instelbaar is, voor mij het verschil zou hebben gemaakt, aangezien ik daardoor meer vertrouwen in de voorkant en daarmee harder de bocht in had kunnen sturen. Voordat je tot de conclusie komt dat ik niet hard genoeg zou hebben gereden, zelfs Troy Corser lukte het niet in de vijf ronden die hij met mijn fiets over het circuit vlamde om de slijtbouten aan de grond te rijden. Met andere woorden: de S1000RR heeft nog steeds ergens een hoop bochtensnelheid verborgen binnen de set-up van het rijwielgedeelte. Ik kan me dan ook nog herinneren dat ik veel meer vertrouwen had midden in de bocht toen ik vorig jaar de 1198 op deze baan testte dan nu op deze S1000RR.
De krachten die ontstaan tijdens het remmen worden feilloos verwerkt door de 46 mm Sachs voorvork, zelfs zonder race-ABS is er meer dan voldoende vertrouwen voor wat betreft grip en gevoel. Toch had ik met het race-ABS ingeschakeld veel meer vertrouwen om aan het eind van het rechte stuk bij 270 km/u te ankeren, meer nog dan op Honda’s CBR1000RR met C-ABS. Daar waar ik bij die Honda toen duidelijk verschil had kunnen merken tussen met of zonder ABS is daar bij deze BMW absoluut geen sprake van. Of ik nu reed met of zonder ABS, de rempunten bleven constant hetzelfde. Nu moet ik bekennen dat ik persoonlijk geen voorstander ben van ABS op een circuit, maar BMW’s race-ABS is écht goed en ik zou het werkelijk voor iedere fiets op straat willen aanbevelen. Zowel aan de voor- als de achterkant is de vering volledig instelbaar en zijn zelfs met eenvoudig te onthouden genummerde instellingen op de voorvork uitgerust. De standaard setting voldeed prima, vooral de mono shock die voldoende feedback gaf om lange zwarte strepen bij het uitkomen van de bocht op het asfalt neer te leggen. De radiaal gemonteerde Brembo remmen hadden het de hele dag hard te verduren en bieden voldoende remkracht om een motor die 300 km/u kan rijden tot stilstand te brengen. Tegen het eind van de dag hadden de remmen echter wel last van fading, wat maakte dat ik de remhandel van stand 3 naar 2 moest zetten om dezelfde initiële bite terug te krijgen. Geen twijfel dat een set Brembo monoblocks uiteindelijk hun weg naar deze fiets zullen vinden. Race ABS brengt een extra tweeënhalve kilo op de schaal, maar aangezien het DTC werkt met de sensoren van het ABS zou ik beiden willen aanbevelen, zelfs als je niet de intentie hebt de ABS te willen gebruiken.