Zoeken

Vergelijk: Aprilia Shiver en Triumph Street Triple

Pagina 4

15 januari 2008
Inhoudsopgave
Vergelijk: Aprilia Shiver en Triumph Street Triple
Pagina 2
Pagina 3
Pagina 4
Pagina 5
Pagina 6

Opstappen en wegrijden

Street_Triple_Shiver750_IMG_2919.jpg
Zeg Burger, hoe zit dat nou met jou en Motor Magazine? 

Street_Triple_Shiver750_IMG_2837.jpg

Street_Triple_Shiver750_IMG_2858.jpg 

Daar waar de Aprilia lomp oogt, stuurt hij allerminst zo. In de korte bochten is deze motor helemaal in zijn hum, maar in de lange doordraaiers lijkt hij onstabiel te worden en begon tijdens onze tocht voorin licht te stuiteren. Geen gemakkelijk gevoel. Maar de motor voelt soepel en is lekker makkelijk in te sturen. Zoals wel bekend heeft deze Aprilia het Ride-by-wire systeem, wat inhoudt dat je gashandel electronisch in contact staat met de gaskleppen voor een nog betere reactie. En dat heeft deze fiets wel, al is het –komend van een willekeurig andere motor- zeker even wennen. Het gas lijkt wat traag te reageren, zowel met het opendraaien als met het dichtdraaien van het gas. Als je net op het allerlaatste moment je gas dicht wil draaien, ben je eigenlijk al te laat. Verder valt er dankzij deze electronica niet te veel te zeggen over het karakter van het blok: geef bij snelheid X en toerental Y gas en het duurt even voordat alle 70 paarden op gang zijn. Daardoor kan je het idee krijgen dat je toevallig net in een ‘dipje’in de vermogenskromme zou zitten, en herhaling zal dit bevestigen. Alleen…dat is dus niet zo. Deze reactie komt namelijk bij elk toerental voor; bij elke snelheid. Het is een beetje alsof je het directe contact met het blok wat kwijt bent. Leuk voor minder ideale omstandigheden (of voor beginnende motorrijders); anders kan je jezelf er flink aan ergeren. Het voelt een beetje vreemd, maar er is aan te wennen.

Daarnaast heeft de Shiver over het hele toerengebied zo’n ontzettend lekker acceleratievermogen, dat je die vertraging al gauw vergeten bent. Grappig, want dit hangt met elkaar samen. Door het digitale contact van de gashandel met de kleppen, kan de stand van de kleppen per cilinder verschillen om zo de gewenste stand te krijgen om het optimale koppel te creëren. De Street Triple is een heerlijke stuurfiets, die eigenlijk nog soepeler dan de Aprilia zich laat leiden over de kortere binnenweggetjes. Het is dan ook niet echt gek dat de Triumph na een stop voor hetzij foto’s, hetzij een hoogbelangrijk telefoontje, hetzij een praatje, tankbeurt of koffie, telkens nét iets eerder bemand was dan de Aprilia. Street_Triple_Shiver750_IMG_2824.jpgWát een ontzettend uitdagend blok; wat een verschrikkelijk ondeugend mannetje. Waar de Aprilia continu hoge cijfers scoort, een appel voor de juf meeneemt en altijd het huiswerk op tijd afheeft, kletst de Triumph stiekem met klasgenootjes, kijkt hij af, schiet met paperclips en zegt het liefst nog met een staalhard gelaat dat iemand anders dat gedaan heeft.

En begrijp het niet verkeerd; de Aprilia staat zéker zijn mannetje. Straf afgeveerd, radiale remmen, een –en dat kán gewoon niet verkeerd gaan- tweecilinder in het vooronder, design zover het oog reikt – dit ding heeft potentie. En al lijkt bijvoorbeeld de achtervering bij stilstand al haast tegen het eind te komen; onderweg valt hier niets meer van te merken. Zou je de Aprilia af willen vallen, dan moet het welhaast zijn omdat het jongetje nogal introvert is.Weinig te horen, weinig te voelen. En dat is redelijk eenvoudig opgelost; deel een door wat te rommelen met hetzij de uitlaat, hetzij de inlaat (dat had ook in de fabriek al mogen gebeuren trouwens), en die ride-by-wire kan met gemak beter. Neem als voorbeeld de Yamaha R6 eens, om maar wat te noemen. Het mooie is dat hier niet veel meer dan een digitale upgrade voor nodig is, dus hoeft het bijna niets te kosten. Maar gun je de één iets, dan gun je het de ander ook: hoe zou de Triumph wel niet klinken met een Arrow systeem…

Street_Triple_Shiver750_IMG_2834.jpgStreet_Triple_Shiver750_IMG_2865.jpg
Zo verschillend als het rijkarakter van beide fietsen is, zo verschillend zijn ook de remmen. Beide fietsen hebben stalen remleidingen, Triumph koos voor tradionele Nissin vierzuiger remklauwen, bij Aprilia ging men voor radiale remklauwen, die erg aan Brembo's doen denken maar toch echt in eigen huis zijn ontwikkeld en geproduceerd. Beide fietsen hebben meer dan voldoende remvertraging, maar de bediening is bij de Aprilia beduidend sportiever dan bij de Triumph. Kies je voor sportief, dan kies je Aprilia. Kies je voor hufterproof, dan kies je Triumph.