Introductie: BMW K1200 G(ran) T(urismo)

Brommers kieken

De BMW"s staan klaar voor ons in Vaals, epicentrum van het drielandenpunt en voor vandaag de start voor onze toer der landen. Alles om de K1200GT te leren kennen, een eerste smaak impressie zeg maar; bereid in Beieren maar geproefd in Bourgondisch Limburg. De eerste impressie van de motor doet me sterk denken aan de boxervariant R1200RT: dezelfde koffers en typische BMW lijn van bijvoorbeeld de neus, er staat dus wel degelijk een echte BMW. Gaan we dan verder kijken dan zijn er toch wel een boel afwijkende dingen.

Sportief

Daar waar de boxer het volume van een slagschip, herstel een vliegdekschip heeft, is de vier-in-lijn K1200GT gewoon een ranke fiets, de koffers zijn het breedste punt van de motor en de kuip is minimalistisch (als in, strak naast de motor) edoch goed beschermend. Een mooi sportief detail zijn de on-BMW-achtige spiegels, gewone sportspiegels en dus niet meer in de kuip onder de handvatten, zoals in het verleden het geval was. Dat ene kleine detail onderstreept de verder sportieve lijn van de machine. Kleiner dus, alhoewel de neus van voren zeer massief oogt en daarmee toch wat van zijn BMW-aard is blijven hangen. Zoals gezegd; de koffers zijn dan wel weer echt BMW, precies eender als op de GT en even makkelijk (mits je het doorhebt) te bedienen. De koffers zijn zo breed omdat ze zijn ontworpen op helm formaat, de Nolan systeem helm van ondergetekende ging er in ieder geval probleemloos in. (En aangezien Robert-Jan een buitengewoon groot hoofd heb zullen andere helmen ook geen probleem opleveren, red.) De koffers zijn ook te verwijderen, en hoewel het dan niet de mooiste motor meer is (de koffers maken het af), is de lijn niet überlelijk.

Luxe

Tussen de twee koffers en achter het zadeltje zit een extra knopje verborgen, de reetverwarming van de duo. Jawel, niks is te gek voor een sportieve BMW. Het kontje is netjes te openen met het sleutelgat onder het achterlicht. De Buddy komt dan netjes los - alleen niet te hard trekken, want dan gaat je reetverwarmingsaansluitkabeltje naar de klote - en toont een beetje ruimte. Hierin is het meest minimalistische gereedschapssetje ooit (bestaande uit een schroevendraaier en een inbussleutel) verwerkt, natuurlijk netjes weggewerkt in het plastic van de bergruimte. De ruimte die overblijft is genoeg voor een paar kleine zaken of een schijfremslot. Dan valt het oog op het dashboard waarbij het mannelijk instinkt snel de overhand krijgt: het zit boordevol knopjes om te bedienen...leuk...

Knopjes

Links hebben we de cruise control, richtingaanwijzer, ESA en ruitbediening, rechts de boordcomputer de starter en de andere richtingaanwijzer. Knopjes genoeg om zat lol mee te beleven, maar de testperiode is kort en de rest zullen we dan ook onderweg uit moeten vinden. Sleutel om en starten maar. Dat is nog niet zo gemakkelijk, hij doet er even wat moeilijk over. Starten is best maar eerst zal er toch een hele procedure moeten worden doorlopen. Na het systeem zijn tijd te hebben gegeven starten we dan toch en kunnen we gaan.