Test: Suzuki GSX-R1000K5

296
De helm verstopt achter het lage ruitje, het vege lijf plat op de tank. 1.86m opgevouwen om zo weinig mogelijk rijwind te vangen. Een krijsende uitlaat en een nog harder schreeuwende inlaat. Shit, een dik insect a la grote "stevige bij" vliegt zichzelf een lichaamslengte korter tegen het ruitje van de rennende GSX-R. Jammer van het insect, jammer van het blikveld door het ruitje. De toch al erg lage ruit van de GSX-R biedt niet alleen minder windbescherming dan de 2004 GSX-R1000 maar ook het blikveld is nu vertroebeld. We moeten nu langs het insect heenkijken om de blik richting Autobahnstrasse gefocused te houden. Nog slechts een paar honderd meter leeg asfalt staat ter beschikking in onze zoveelste poging topsnelheid aan te tikken. In Duitsland uiteraard. Nederlandse snelwegen zijn te vol en te duur voor dit soort escapades. Een snelle blik richting dashboard leert ons dat de versnellingsbak in zijn zes staat.

Prachtige informatie dankzij de versnellingsindicator op het dashboard maar op dit moment niet broodnodig. De snelheidsaanduiding die moeten we hebben. 296 is het getal dat door die aanduiding wordt aangetikt op het moment van kijken en het moment van gas los laten. Een vrachtwagencombinatie doemt op, op de linkerweghelft vergezeld met een passerende Audi TT. Scheisse! Niet bepaald een trage jongen zo"n Audi TT maar volstrekt kansloos tegen een GSX-R1000 in volle galop. En bovendien de zoveelste reden van het net niet halen van de topsnelheid. We geven het maar eerlijk toe, we hebben de topsnelheid ondanks diverse pogingen niet gehaald. 296 was het hoogste getal dat we te zien kregen op het overduidelijke dashboard. De naald van de toerenteller stond toen overigens niet in het rode gebied. De Gix had blijkbaar meer in petto!

Nuttig?
Nuttige informatie zo"n "praktijk topsnelheidstest"? Nee, niet bepaald. Wie koopt er in Nederland nu een GSX-R1000 om er zeer regelmatig tegen de 300 kilometer per uur mee te gaan jakkeren? Niemand toch? De kans om vet nat te gaan dankzij de lange arm van de snelheidswetten wordt dan wel erg groot, net als de kans om op onze overvolle wegen een overmoedige koekblikridder tegen te komen die denkt dat inhalen nog wel even kan met de GSX-R in de achteruitkijkspiegel. Niet iedere dag nodig dus die 300 kilometer per uur, maar wel verrekte leuk om ter beschikking te hebben, ongeacht de gebruiksfrequentie.

Fijn, doen ze allemaal
Loopt loeihard dus zo"n GSX-R1000. Fijn, doen ze allemaal. Niks nieuws. Het is tijd om de stuurcapaciteiten van de GSX-R eens aan de tand te gaan voelen. Op de weg? Nee, bij wijze van uitzondering op het circuit. Aldaar in Spa Francorchamps mag de GSX-R1000 laten zien hoe goed ie is. Of liever gezegd hoeveel beter dan de gemiddelde rijder. Want laten we wel wezen, je moet van verdomd goede huizen komen om de mogelijkheden van de 2005 GSX-R1000 te kunnen benutten. Op de openbare weg volstrekt onmogelijk. Ja, na een paar stevige pinten in de kroeg wellicht als we op luide toon verkondigen aan iedereen die het graag horen wil dat we dat Gixxerhok eens even hebben laten zweten op straat. In nuchtere staat volledig ondenkbaar. 100% gebruik van deze GSX-R1000 in het verkeer kan alleen in welwillende gedachtegang of in dromenland. Op het circuit wellicht wel. Spa-Francorchamps biedt die mogelijkheid. "Powertrack volgens de kenners". Ondergetekende is geen kenner. Die heeft slechts een slechte nachtrust bij de gedachte aan morgen. De "Radillion" omhoog met 178 gretige pk"s tussen de benen!

Ready to race!