Test: Suzuki GSX-R1000K5

Klokslag 0900 uur
Klokslag 0900 uur. Briefing in het Paddock te Spa - Francorchamps. Ondergetekende wordt geacht daarbij aanwezig te zijn. Echter, het zit niet mee vandaag. Om klokslag 0900 uur sta ik zekeringen te verwisselen bij een tankstation net voor de Belgische grens. De aansluiting van de verlichting van de motortrailer waarop de GSX-R1000 tezamen met een GSX-R750 richting Spa wordt gebracht heeft blijkbaar kortsluiting veroorzaakt. Ten gevolge daarvan is de bestelbus die de trailer moet voorttrekken ontdaan van alle elektriciteit. We komen te laat....

Eenmaal in Spa-Francorchamps aangekomen blijkt dat we door de vertraging onze eerste rijsessie reeds gemist hebben. Het wachten is dus op de volgende sessie. Dan is wellicht de nog natte baan ook weer droog?

Het is zover..Go!
Het is zover, de voor deze gelegenheid van racerubber voorziene GSX-R1000 staat ongeduldig warm draaiende te wachten op het vertrekteken van de marshall op het einde van de pitstraat. Go! Het vizier gaat omlaag en we rijden de pitstraat uit richting eerste bocht, "La source". 6.968 meter circuit ter onzer beschikking. Eerst nog maar even rustig aan, de baan verkennen en de banden warm rijden. Rechte stuk af richting de "Raidillon", de bocht der bochten volgens ingewijden. De eerste ronde gaat met gestaag tempo , zo"n ruime drie minuten later zijn we weer terug op start-finish en kan het tempo opgevoerd worden. Doel is om te kijken wat de 2005 GSX-R1000 in zijn mars heeft onder circuitomstandigheden. Als daar één circuit geschikt voor is dan is het wel Spa-Francorchamps! De ingrediënten zijn dus aanwezig. Een droog circuit, racebanden, een GSX-R1000K5 en een grenzeloze ambitie om vooral hard te gaan. Echter, we moeten eerlijk zijn. We mogen dan wellicht een hele bult ervaring met het rijden op dit soort pk brakende supersports in de achterbroekzak hebben zitten, maar de mogelijkheden van deze GSX-R1000 op het circuit voor de volle 100% benutten is andere koek. Weggelegd voor de echte snelle goden, de h.h. coureurs.

Geen kik
Het gaat goed eigenlijk, de rondes volgen elkaar in snel tempo op. En de GSX-R? Die geeft geen kik! Is blijkbaar niet onder de indruk van het gezwoeg van ondergetekende? Ook onder dit extreme gebruik blijft de GSX-R vooral erg rijdbaar. Het rijwielgedeelte geeft erg precieze feedback naar de rijder. Tijdens volle acceleratie zweeft het voorwiel weliswaar steeds ietwat boven het asfalt maar van ongewilde powerwheelies is geen sprake. Erg controleerbaar.

Als een huisvlieg
Alsof je met een 600cc onderweg bent. Zo lichtvoetig en wendbaar is deze 1000. Bliksemsnel van het ene op het andere oor? Geen probleem. Deze GSX-R1000 stuurt en gaat de bocht om als een huisvlieg op volle snelheid! Onder hellingshoek volgas in derde versnelling uitaccelereren? Je doet maar. Als de banden het houden blijft de achterkant van de GSX-R in ieder gewenst spoor. Een klein beetje gas bijgeven of terugnemen in een bocht? De voortreffelijke injectie laat "aan-uit" effecten achterwege. De GSX-R1000 is bovendien uitgerust met een slipperclutch die snel en onbezorgd terugschakelen tot een eenvoud maakt. Een zoekend achterwiel tijdens hard aanremmen en tegelijkertijd snel terugschakelen is uit den boze.

Daar gaan we weer
Daar gaan we weer, De Raidillon omhoog. Iedere keer ietsje sneller. De laatste linkse bocht van de Raidillon is een blinde. De weg weten en veel vertrouwen hebben is hét middel voor een goede aanloop snelheid naar het lange rechte stuk dat volgt. En dan gebeurt het, bijna bovenin de Raidillon wordt ik ingehaald door een R1 piloot die Spa blijkbaar al heel wat vaker heeft verkend. De GSX-R staat op dat ogenblik in de vierde versnelling. Met mijn neus strak tegen de ruit zet ik de achtervolging in. Opschakelen naar vijf en al snel heb ik de R1 weer in mijn vizier. 300 meters voor het rempunt van de volgende bocht stuif ik de R1 voorbij. Op puur vermogen. Wow! De volgende ronde laat ik de GSX-R1000 op het rechte stuk opnieuw in de vijfde versnelling staan. Bij het rempunt voor de rechterbocht die volgt staat de digitale snelheidsmeter van de Suzuki vrolijk op 283 km/u! De remmen waarmee deze GSX-R is uitgerust geven op hun beurt alle mogelijkheden om vertraging te realiseren. Voor 2005 ook uitgerust met een radiale rempomp zijn de remmen aan de voorzijde een toonbeeld van immense remkracht gecombineerd met een prima doseerbaarheid. Wat een geweld! Wat een motor! Ultrastabiel. Erg wendbaar, erg snel en vooral erg controleerbaar. Suzuki heeft niet alleen een regelrechte circuitmotor neergezet, ze hebben het ook nog eens voor elkaar gekregen om al dat geweld te verpakken in een gebruiksvriendelijk jasje.

Kan zo in de reclamefolder
U merkt het, we zijn zwaar onder de indruk van de GSX-R. Ondanks dat dit nog steeds een kritische motortest is, volgen de lofuitingen elkaar op. Het zou zo de reclamefolder van Suzuki in kunnen. Het zij echter zo, de GSX-R1000 is gewoon steengoed. Hij biedt alle mogelijkheden die een rijder aankan, is zelf nooit aan het eind van zijn Latijn en zelfs uitgerust met die zeer sporadische eigenschap die maar enkele motorfietsen van dit kaliber ter beschikking hebben: Compenseren! Een vergevingsgezindheid in die mate dat het compenseerbaar wordt daar waar de rijder het laat liggen. Een helpende motorfiets waarmee het gemakkelijk hard gaan is, ook voor de mindere goden.

Echter, ....kritiek
Echter, wees gerust, er is ook kritiek. Helemaal vlekkeloos was de GSX-R1000 niet op Spa-Francorchamps. Tijdens de snellere ronden waarbij we er echt eens voor gingen zitten liet de voorvering van de GSX-R1000 duidelijk te wensen over. Bij het hard aanremmen werden we meerdere malen geconfronteerd met een stuiterende (chatteren) voorvork. (voor de Spa kenners: met name op het naar beneden lopende wegdek voor de scherpe linkse bocht na "Brussel"). En dat is eigenlijk ronduit slecht. Voor een motor van dit kaliber zou je toch beter mogen verwachten, en niet dat de zachte vering maakt dat je bij aanremmen de vork onderin zit en dan geen reserve meer heeft. Wil je regelmatig het circuit op met deze fiets, dan zul je er niet onderuit komen om op bij de aftermarket veringboeren te gaan shoppen.