Multitest toerbuffels

BMW R1200RT

De BMW R1200RT is als enige van de drie motoren in deze test een nieuwe motor voor 2005. Helemáál nieuw op de markt is ze niet. De R1200RT is eigenlijk een update van de 1150RT, welke sinds 1995 op de markt verscheen en ook voor dit jaar nog steeds in het programma zit. Niet alleen de vormgeving is behoorlijk veranderd met de update, ook de techniek en de cilinderinhoud is aangepast. De tweecilinder-boxermotor heeft nu een inhoud van 1170cc, waaruit maximaal 110pk en een vermogen van 115Nm worden voortgebracht. Dit is een behoorlijke toename ten opzichte van de “oudeâ€ÃƒÆ’‚ RT die niet verder kwam dan 95pk en 100Nm. Het tegenovergestelde is gebeurd met het gewicht. Daar is een afname te zien van ongeveer 20 kilo. Met een drooggewicht van 229 kilo spreken we nog niet echt over een lichtgewicht maar elke kilo minder is toch weer mooi meegenomen.

Informatief

Een tekort aan informatie in het dashboard is bij de R1200RT geen gebrek aan. In het digitale scherm is alle bruikbare informatie en nog wat meer terug te vinden. Temperatuur, zowel van de motor zelf als de buitentemperatuur, trip- en odometer, klokje maar ook alle mogelijke informatie met betrekking tot benzine en verbruik is op het scherm te toveren. Ook wordt aangegeven in welke versnelling wordt gereden. Met twee wijzerplaten wordt de gereden snelheid en het aantal toeren aangegeven. Om door al die informatie in het display te bladeren zitten de knoppen op het stuur. Een gebrek aan knoppen op het stuur is er ook niet, met de radio, verschillende soorten verwarmingen en cruise control, waarmee het exemplaar waar wij mee hebben gereden was mee uitgerust, is het soms zoeken naar de juiste knop bij de gewenste functie.

Met een grote voorkant verraadt de R1200RT dat je niet met een kleine jongen te maken hebt. Ook het bestijgen bevestigt dit beeld. De zithoogte is redelijk hoog, maar wel aan eigen smaak aan te passen doordat deze instelbaar is. Voor de wat kleinere mensen is er daarnaast ook nog een ander zadel beschikbaar met een nog wat lagere zithoogte. Eenmaal plaatsgenomen op het zadel heb je een “ontspannenâ€ÃƒÆ’‚ gevoel. De zit is rechtop en echt op toeren gericht. Ook de tweecilinder-boxermotor heeft deze instelling. In lage toeren werkt het blok lekker en ook het daarbij vrijkomende twingetril voelt lekker aan. Lekker rustig rond “tuffenâ€ÃƒÆ’‚, waarbij je rustig kan genieten van het landschap zonder dat je je zorgen maakt om hoeveel toeren je nu maakt. Er is daarbij nog geeneens sprake van dat je je als een zondagsrijder over de weg verplaatst, want het gaat allemaal in een aangenaam tempo. De powerband helpt daaraan mee; over het grootste gedeelte van het toerengebied wordt het vermogen gelijkmatig vrijgegeven zonder dat er gelijk een krachtsensatie vrijkomt. Het rijgedrag is desondanks toch nog wel speels te noemen. De BMW heeft de neiging om een klein beetje de bocht in te vallen. Bovendien heeft hij door de dwarse ligging ook nog een kantelmoment als je met het gas werkt. Natuurlijk is het persoonlijk of je hiervan gecharmeerd bent of niet. Tijdens onze test bleek dat ook maar eens te meer, want twee van de redacteuren waren er tijdens deze test snel aan gewend en stelden het wel op prijs, terwijl de derde zich er minder prettig bij voelde. Heb je eenmaal het “gevoelâ€ÃƒÆ’‚ dan heb je met de zitpositie al snel het idee dat je zelfs de “groteâ€ÃƒÆ’‚ R1200RT nog op een postzegel kan draaien. Ook bij op een hogere snelheid bochten nemen voelt de R1200RT goed aan. Opvallend is daarbij de grondspeling, zeker in vergelijk met de Honda en de Yamaha. Even de voetsteunen aan de grond rijden is er op de BMW niet bij.

ESA

Als accessoire is het mogelijk om de R1200RT uit te rusten met ESA (Electronic Suspension Adjustment), iets wat terug te vinden is op de K1200S en R, evenals nog meer nieuwe Boxers. In het

artikel

over de K1200S hebben we al kennis gemaakt met ESA. Op de BMW waar wij op reden tijdens deze test, zat dit snufje techniek er niet op. Misschien wel zo eerlijk omdat het een accessoire is, maar op sommige momenten hadden we toch wel graag wat aanpassingen aan de vering willen doen (en met dit geintje zonder zelfs maar te stoppen!). Niet dat de vering slecht is op de BMW, echter was het bij hobbels soms meer een hobbelpaardje zonder dat het idee ontstond dat de vering te hard stond afgesteld. Eerder dat het waarschijnlijk aan de demping lag.