Lezersvragen aan Valentino Rossi en Colin Edwards

Vragen aan Valentino Rossi

Op 16 februari 1979 werd in het prachtige Italiaanse Urbino de oud-WK 500cc coureur Graziano Rossi vader. Zijn zoon, Valentino Rossi, zou uitgroeien tot een fenomeen. De personificatie van het woord talent. In 1989 begon de jonge Valentino Rossi met racen. Toen nog op vier wielen, in de karts. Dat had hij in 1992 eigenlijk wel gezien, hij had zijn oog laten vallen op iets leukers: minibikes. En zo begon hij een jaar later, op 14-jarige leeftijd, met wegracen. Zijn eerste seizoen in het Italiaanse 125cc kampioenschap eindigde hij direct als derde en vanaf dat moment ging het heel snel met Rossi jr. In 1996 debuteerde hij in het wereldkampioen- schap 125cc. Een jaar waarin hij zich direct van zijn beste kant liet zien met een pole en zijn eerste overwinning. In 1997 sloeg hij toe met zijn eerste wereldkampioenschap in de 125cc. Twee jaar later won hij het WK in de 250cc en in 2001 won hij het kampioenschap in de 500cc. Vanaf dat moment is geen enkele andere coureur kampioen geweest in de koningsklasse van de wegracerij. "Doctor" Rossi is uitgegroeid tot een oppergod in raceland. Overal waar hij komt wordt hij aanbeden door jong en oud.

Motorfreaks mocht Valentino Rossi een aantal vragen stellen en gaf deze kans door aan haar lezers en daar werd dan ook flink gebruik van gemaakt. We maakten een selectie van de leukste vragen en moesten vragen over de kapper van de zevenvoudig wereldkampioen overslaan. De beste vraag werd beloond met een gesigneerde cap van Valentino Rossi, Ronald van Hogeloon is de gelukkige.

Angelo Sleegers: Als ik jou zie rijden, krijg ik het gevoel dat je echt "speelt" met je tegenstanders. Als een kat die een prooi even loslaat om vervolgens door het proberen te onsnappen van de prooi weer zin te krijgen in het vangen. Ongetwijfeld zal winnen in de MotoGP nog steeds hard werk zijn maar weten dat je de snelste kunt zijn, is dat een van de redenen waarom je je heil elders (Rally, F1) zoekt? Met andere woorden: geeft je enorme overwicht op de rest van het veld je nu minder het gevoel dat winnen nog steeds "speciaal" is? Het is lang niet zo makkelijk als het er uit ziet. Elke race blijft een uitdaging voor me, zelfs het afgelopen seizoen. En bijna elke race had ik het aan de stok met een andere coureur! Ik weet dat ik races kan winnen en dat is ook elke keer mijn doel, maar dat betekent niet dat het makkelijk is. Op moment biedt de MotoGP nog steeds een uitdaging voor me en ik vind het nog steeds leuk om races te winnen. Dat gevoel blijft fantastisch!

 Bert Hulshof: Je hebt bijna alles bereikt op motorsport niveau. Wat is voor jouw nog een uitdaging op de motor? Wat vind je van de TT op Man? Zou het een uitdaging kunnen zijn om daar een keer te gaan rijden? Nee, al moet ik zeggen dat de TT deelnemers erg dapper zijn! Mijn uitdaging het komende seizoen ligt op het winnen van nog meer races dan afgelopen seizoen. Elk seizoen is er een nieuwe uitdaging, dat is om jezelf altijd te verbeteren.

Michiel Burger: Stel je voor dat je terug in de tijd zou kunnen, tegen welke coureur van vroeger zou je dan willen racen en waarom? Er zijn veel geweldige coureurs uit het verleden. Ik zou graag eens racen tegen Mike Hailwood, wellicht is hij de beste coureur ooit! Ook zou ik graag eens tegen Rainey, Schwantz en Doohan willen rijden!

Ronald van Hogeloon: De afgelopen jaren zijn er bij bijzondere aangelegendheden wedstrijden geweest dat je met een speciale kleurstelling van je motor reed. Bijvoorbeeld bij het 50 jarig bestaan van Yamaha, de "Mugello editie" van een paar jaar terug of de "Valencia special" uit 2003. Welke van deze edities vond je zelf het mooist en heb je wat inspraak over hoe deze speciale uitdossingen eruit komen te zien? Ik heb altijd input in het uiterlijk van de motor. Ik vind het heel belangrijk dat de motor er mooi uit ziet en de afbeeldingen goed uit komen. Wat ik ook heel belangrijk vind ik dat mijn persoonlijke stickers er goed op zijn geplakt, dat doe ik dan ook zelf. Dat geldt voor de gewone motor, maar ook voor eventuele special editions. Ik zou zo niet weten wat mijn favoriet is, maar de gele versie die we in Laguna Seca gebruiken was erg mooi. Vooral omdat het verwees naar een geweldige periode in de geschiedenis van Yamaha en de Grand Prix in het algemeen.

Ook tijdens de laatste Grand Prix van 2005 had de Yamaha een speciale kleurstelling.

Rob Pieterse: Wat ben je van plan te gaan doen als je je 2e wereldtitel in de Formule 1 voor Ferrari hebt binnengehaald? Op dit moment ben ik motorcoureur en wil ik in ieder geval tot het einde van 2006 bij Yamaha blijven. Wat daarna gebeurt is ook voor mij onduidelijk.

Remco Waanders: Hoe ben je aan je nickname "The Doctor" gekomen? Voor ik deze bijnaam kreeg, had ik al twee andere nicknames of 'alter-egos'. De eerste was 'Rossifumi ' en daarna werd ik 'Valentinik', naar aanleiding van een stripfiguur die 'Paperinik' heet. Toen ik naar de 500cc verhuisde, besloot ik een rustiger en intelligentere bijnaam moest hebben. Iets wat meer richting dokter gaat, een verstandig iemand die met de motoren om kan gaan. Daarnaast zijn er in Italie zeer veel dokter Rossi's te vinden.

The Doctor druk bezig met een operatie.

Steven Westerkamp: Zou het voor in de toekomst geen uitdaging zijn om wereldkampioen te worden in de MotoGP met een Italiaanse motor als de Ducati? Zoals ik al eerder zei, op dit moment ben ik een Yamaha coureur en kan ik op moment niet zeggen wat er na 2006 met mijn carriëre zal gebeuren.

Maikel Lemmen:

Zijn er momenten dat je weer gewoon Valentino bent, niet de levende legende maar gewoon de zoon, kleinzoon of jeugdvriend Valentino? Of wordt je gedurende je hele leven geconfronteerd met je verzamelde roem?

Dit is inderdaad een van de moeilijkste dingen voor mij; gebrek aan een normaal leven. Gelukkig heb ik een zeer goede vriendengroep en heb ik een geweldige familie. Bij hen kan ik de 'echte' Valentino Rossi zijn. Ook in Londen, waar ik woon, is het makkelijker om normaal te zijn. Ik kan door de stad lopen en zonder problemen naar restaurants en winkels, omdat minder mensen me daar herkennen.