Interview Leon Haslam

Ze zeggen dat wanneer je Suzuka wint, je onsterfelijk bent geworden in Japan. En dit was je derde overwinning?

LH: Ja, absoluut, in Japan is het zeker iets groots. Het is voor mij inderdaad mijn derde overwinning, twee keer eerder met Honda en nu voor het eerst met Kawasaki. Het is echt een unieke ervaring en winnen voor Kawasaki is als een droom die uitkomt, omdat… dit is mijn vierde jaar voor Kawasaki en elk jaar waren we op de tweede plaats geëindigd, maar dit jaar is het gelukt en hebben we gewonnen.

Dat belangrijke mensen als Matsuda-San in de pitbox aanwezig waren geeft aan dat dit voor Kawasaki een zeer belangrijke race was. En wat een race!

LH: Ja, ik denk eerlijk gezegd dat dit waarschijnlijk het moeilijkste jaar voor mij is geweest. Twee jaar geleden reed ik 5½ uur van de 8, we reden om en om en daarnaast reed ik het 7^een 8^euur een dubbele stint en dat was pittig, maar we finishten op de tweede plaats en dat was een grote prestatie voor mij, maar dit jaar worstelde ik al vanaf de eerste stint met mijn pols en mijn schouder. De eerste stint moest ik 35 ronden rijden, omdat we anders de 7 stop strategie niet zouden redden, daarna waren het telkens stints van 27 ronden. Jonny en ik reden allebei 4 stints en wisselden elkaar af. Ik was competitief en ik was snel, maar met nog 7 of 8 ronden te gaan begon ik elke stint fysiek te worstelen. Ik wist eerlijk gezegd niet of ik kon blijven rijden en ik wilde niet te veel tijd verliezen. Ik wist dat we in een goede positie zaten en in Suzuka draait alles om zo constant rijden, veilig en zoveel mogelijk rijders inhalen. Ik worstelde, Jonny deed het elke keer perfect en bracht ons aan de leiding en ik wist dat weer vast te houden. We waren een goede match en het is perfect gelukt, maar het was absoluut een achtbaan die 8 uur.

In de race hebben alleen jij en Jonny gereden, Toprak Razgatlioglu niet. Is dat vanaf het begin het plan geweest?

LH: Ja, dat is gebruikelijk voor Suzuka. Iedereen die voor het eerst naar Suzuka gaat rijdt de trainingen en ervaart de sfeer van de race in de pitbox, het is erg riskant om in je eerste jaar meteen in de race te rijden omdat er zoveel op het spel staat. Toprak was snel en het was dus niet dat hij snelheid miste, maar in Suzuka gaat het niet om snelheid. Je haalt elke ronde 15 coureurs in, Toprak heeft echt moeite in de regen en de voorspelling was dat het misschien wel of misschien niet zou gaan regenen. Vanuit de strategie gezien zouden we er niet veel mee winnen, maar wel heel veel mee kunnen verliezen, dus dat is de reden geweest. En in alle eerlijkheid: het was voor mij heel erg zwaar, maar ook absoluut de moeite waard.

En dan die finale, het was de meest bizarre Suzuka die ik ooit heb gezien. Met nog vijf minuten te gaan leek Suzuki de Endurance titel te pakken en jullie de 8 uren, en toen was het ineens de alles-is-anders show: Suzuki blaast het blok op en Jonny gaat over die olie onderuit. De wedstrijd werd daarop afgevlagd en daarna was veel verwarring. Wat doet dat met je?

LH: Het is moeilijk. Je hebt zo hard gewerkt en het laatste wat je wilt is crashen. Je maakt deel uit van een team. Als je crasht wanneer je voor jezelf rijdt dan heb je alleen jezelf, maar als je met een teamgenoot rijdt… het gaat om teamwork, monteurs en iedereen is erbij betrokken. Het eerste wat ik wilde doen is Jonny zoeken, hij was ergens op de baan en ik heb het zelf al eens meegemaakt, dat je het gevoel hebt dat het allemaal jouw schuld is. Uiteindelijk was het niet zijn schuld, er lag olie op de baan. Ze hadden meteen de wedstrijd stil moeten leggen of een pacecar de baan opsturen, maar dat hebben ze niet gedaan. Toen ze uiteindelijk de wedstrijd wel afvlagden was het eindresultaat correct. Omdat de race vroegtijdig was afgevlagd moesten ze voor de einduitslag 1 ronde terug gaan. De rode vlag werd niet gevlagd omdat Jonny was gecrasht, maar omdat er olie op de baan lag. Voor mij was dat klip en klaar, maar toen we daar uit de eindrangschikking werden gehaald… dat was zwaar, ik had het daar moeilijk mee. Zoals ik al zei, het was voor mij een achtbaan aan emoties: worstelen met mijn blessures, met nog 1 minuut te gaan op kop liggen met 20 seconden voorsprong ofzo en dan uit de eindrangschikking gehaald worden, om twee uur later alsnog tot winnaar te worden gekroond. Ups en downs die elkaar in achtbaantempo opvolgden.

Het was 26 jaar sinds Kawasaki de 8 uren van Suzuka had gewonnen in 1993 met Scott Russel en Aaron Slight en het is jammer dat het zolang duurde voordat de uitslag werd gecorrigeerd en Kawasaki de ceremonie kreeg die het verdiende. Maar toen was iedereen al naar huis.

LH: Dat klopt, iedereen had al gedoucht en stond in teamkleding en dat is toch anders dan direct na de race op het podium voor volle tribunes met champagne kunnen spuiten.

Is er veel verschil tussen de ZX-10RR waarmee je de 8 uren van Suzuka rijdt en je WK Superbike machine?

LH: Ja, er is een groot verschil. Ondanks dat het precies dezelfde motor is, veranderen de Bridgestone banden alles. Je moet alles aanpassen, de stijfheid van je motor, alles. Wat de motor betreft draait het in Suzuka alleen maar om brandstofverbruik. Het eerste uur dat ik reed had ik nul vermogen, omdat we zoveel ronden moesten rijden om er zeker van te zijn dat we met 7 stops de race konden finishen. Omdat ik erin was geslaagd om zoveel ronden te rijden gaf dat Jonny de kans om een rijmodus met meer vermogen te kiezen en ten opzichte van de anderen competitiever te zijn. Alles draait om een goede strategie.

Is dat iets dat je tijdens het rijden kunt aanpassen?

LH: Ja, dat kan met de knoppen op het stuur. Tijdens de race berekenen ze het verbruik real-time en zeggen je ‘oké, het eerste deel van de stint moet je de langzame modus gebruiken, tegen het eind als je het nodig hebt kun je dan switchten naar de modus met meer vermogen. Het is allemaal rekenwerk. Soms is er een pacecar in de baan, waardoor je krachtigere modus langere tijd kunt gebruiken, dat is allemaal onderdeel van de strategie en dat pakte dit jaar perfect uit. Jonge rijders willen vaak laten zien dat ze snel zijn en zetten de snelste rondetijd, maar daar draait het in Suzuka niet om. In de training rijden we vaak met banden die er al 50 rondjes op hebben zitten, je rijdt met een rijmodus die je maar de helft van het vermogen geeft, alles draait in Suzuka om strategie. In staat zijn om je rondetijd vast te houden, in te halen en de situatie onder controle houden.

Bij jullie liep dit jaar alles op rolletjes, als een goed geoliede machine. Bij Yamaha verliepen de pitstops niet soepel, daar verloren ze veel tijd, en bij Honda moesten ze het vanwege een blessure zonder Ryuichi Kiyonari doen. Toch was het lange tijd zeer competitief, er waren uren dat er maar een paar seconden tussen Kawasaki, Yamaha en Honda zat.

LH: Ja, het was voor ons een goede race. Zoals ik al zei, persoonlijk had ik het gevoel dat ik dit jaar worstelde. Ik ben normaal een van de sterksten over lange afstand en tegen het eind altijd erg sterk, maar fysiek was het dit jaar moeilijk. Kawasaki had echter alle vertrouwen in mij en we zijn erin geslaagd om te blijven pushen.