Me and My Bike: Energy Run
meten is weten
Inhoudsopgave |
---|
Me and My Bike: Energy Run |
Belangrijk of niet |
meten is weten |
Grondig te werk |
Conclusie |
Denk niet dat die zich vandaag aan ons zullen storen
Met de ervaring van de enkele jaren geleden door MotoPlus georganiseerde zuinigheidstest nog ergens in m’n achterhoofd wist ik dat de sleutel tot succes er in ligt om een zo constant mogelijke snelheid te rijden – en dus veel te anticiperen op het verkeer. Ofwel, proberen om bij een rotonde vrij baan te hebben zodat er zo min mogelijk hoeft te worden geremd en bij een rood verkeerslicht de motor nog voor je stilstaat met de noodknop uitzetten. Een met optrekken z
o weinig mogelijk gas geven. Dat vertaalt zich met de GSX-S1000F naar een rijstijl die de 3.000 toeren amper ontstijgt door zo snel mogelijk op te blijven schakelen. Buiten de bebouwde kom is 85 km/u toch echt wel de max en in de vele 60 km-zones wordt die snelheid geeneens gehaald en blijft de snelheidsmeter ergens rond de 70-75 km/u hangen.Nog voordat we het 35 km punt bij Wijk bij Duurstede zijn gepasseerd begint de verveling al behoorlijk toe te slaan. De Soes loopt zo langzaam dat je er haast van in slaap zou vallen, en bovendien blijkt ’t ding ook nog eens in dit langzame tempo irritant te trillen in het stuur. Weliswaar heel lichtjes en fijntjes, maar nét genoeg om er langzaam maar zeker een dood gevoel in je vingers te gaan krijgen. Voordeel van de lage snelheid is wel dat op de nu best wel lange dijkweg er amper hoeft te worden geremd.
Het kleine stukje A27 kan dankzij openstelling van de spitsstrook en dientengevolge snelheidsbeperking van 80 km/u in een passend tempo worden afgelegd, waarbij we als twee debielen de kin plat op de tank hebben gelegd, om op de brug over de Lek maar zo weinig mogelijk wind te vangen. Vanaf daar gaat het via de dijk aan de zuidkant van de Lek richting Culemborg en zijn inmiddels over de helft, waardoor we kunnen aftellen. Na welgeteld 1 uur en 45 minuten kunnen de motoren worden afgetankt: 4,63 liter voor de GSX-S1000F en 3,51 liter voor de Z300. Ofwel: e
en verbruik van 1 op 22 voor de Soes en 1 op 29,1 voor de Kawa. Mooie cijfers, maar toch kunnen we een lichte teleurstelling niet onderdrukken. Met de GSX hadden we al tijdens het normale gebruik nét geen 1:20 gehaald en met de Z hadden we stiekem toch echt op een verbruik in de 1:30-zone gehoopt.Met beide motoren weer afgetankt maken we ons op om hetzelfde rondje nog eens te doen, maar dan in een veel leuker tempo. Omdat de Z300 nu de beperkende factor is rijdt Vincent voorop, die vanaf de eerste meters de Kawa flink de sporen geeft. De motor uitzetten voor het rode licht zit er ditmaal niet meer bij, maar rotondes worden nog steeds tactisch benaderd. Ditmaal echter niet om de snelheid zo constant mogelijk te houden, maar om ze zo hard mogelijk te kunnen nemen. Het verkeer tussen Rhenen en Amerongen houdt nu behoorlijk op, m
aar eenmaal op de dijk kan de gaskraan vol tegen de stuit. Tenminste, voor wat Vincent op de Z300 betreft, vanuit het zadel van de GSX-S1000F is het nog steeds niet super extreem wat acceleratie betreft. Het tempo van nu ergens rond de 125 km/u voelt in ieder geval stukken prettiger. Gelukkig is er weinig verkeer op de dijk, waardoor we niemand tot last kunnen zijn.Onze jacht naar een snelle rondetijd wordt op de Lekdijk Zuid bij Fort Everdingen luid verstoord door twee diepladers die daar de dijk af moeten gaan en daarbij de weg volledig blokkeren en alsof dat niet genoeg tijd heeft gekost zitten we het hele stuk door Culemborg achter een trekker. Desondanks wordt ditmaal na 1 uur en 25 minuten al het eindpunt gehaald, ofwel een tijdswinst van 20 minuten, bijna 25%. En dat ondanks het oponthoud wat ons zeker 5 minuten heeft gekost. De behoorlijke tijdswinst heeft echter ook z’n weerslag op het verbruik gehad: de GSX moet nu met 6,19 liter worden afgetankt, terwijl in de Z nu 5,2 liter gaat. Wat zich naar een verbruik van 1 op 16,5 respectievelijk 1 op 19,6 vertaalt. Ofwel, een 33% hoger verbruik bij de Soes en een indrukwekkend 48% hoger verbruik bij de Kawa. Wat op zich wel logisch is, per slot van rekening heeft de Z300 het nu verhoudingsgewijs veel zwaarder voor z’n kiezen gehad.