Me and My Bike: Energy Run

Verbruik, we liggen er als motorrijders over het algemeen niet echt wakker van. Motorrijden doen we voornamelijk voor de lol en hobby’s kosten nu eenmaal geld. Zelfs wie dagelijks met de motor naar het werk gaat zal z’n keuze daar niet van af laten hangen. Het is een mooie bijkomstigheid, niet meer en niet minder: we kiezen een motor die we gaaf vinden en als blijkt dat ‘ie een gunstig brandstofverbruik heeft is dat mooi meegenomen. Zeker nu de benzineprijzen weer op een aanvaardbaar niveau staan, toen enkele jaren geleden de prijs rJa leuk, een zuinigheidstest.ichting de twee euro kroop leek het een issue te gaan worden, maar dat is inmiddels al weer verleden tijd, zo weet Berry Goedhart ons te bevestigen. Een kleine actieradius wordt over het algemeen als irritanter ervaren dan een hoog verbruik. Per slot van rekening bepaalt verbruik alleen de hoogte van de som die bij de pomp moet worden afgerekend, waar de actieradius bepaalt hoe vaak er een tankstop moet worden gemaakt.

Neemt niet weg dat we het wél graag willen weten. Verbruik mag dan misschien niet als belangrijk worden ervaren, maar daarmee is niet gezegd dat een hoog verbruik als normaal moet worden gezien. Zeker niet wanneer je normaal aan het rijden bent. Wanneer je niet ‘van dik hout’ aan het knallen bent is het wel zo lekker als dat met een relatief gunstig verbruik wordt beloond. Met de nadruk op relatief: op een Panigale hangen we de vlag al uit als een verbruik van 1 op 14 (voor onze zuiderburen, da’s 6,7 liter op 100 km) wordt genoteerd, terwijl dat cijfer bij een SV650 juist ronduit teleurstellend zou zijn.

Nu hadden we de verbruikscijfers uit het logboek van de langeduur testfietsen kunnen overnemen, en die cijfers als uitgangspunt kunnen nemen voor deze verbruikstest, maar dat zou waarschijnlijk meer zeggen over onze rijstijl dan over het echte verbruik van de fietsen. De Kawasaki Energy Run van het afgelopen jaar, een ludieke test waarbij met een Versys 650 een fraaie route zo zuinig mogelijk moest worden gereden, bracht ons op het idee dit nog eens dunnetjes over te doen met onze twee langeduur fietsen, maar dan uitgebreider. DTot je daadwerkelijk 100 kilometer lang 160 pk niet mag gebruiken us niet alleen kijken hoe zuinig we zouden kunnen rijden, maar daarnaast ook kijken wat het verbruik zou zijn als hetzelfde rondje sportief wordt afgelegd.

We nemen dezelfde route als die van de Versys Energy Run. Enerzijds omdat ‘ie lekker veel variatie kent als in mooie bochtige (dijk)wegen, een stukje binnendoor, een stukje provinciaal, een klein stukje snelweg en een klein stukje ‘binnenstad’ met zowaar één verkeerslicht. Anderzijds omdat ‘ie in onze achtertuin ligt en we de dijkwegen haast blind kunnen rijden. De exact 102 km lange route gaat via Flipje's geboorteplaats in de Betuwe binnendoor naar Rhenen, om vervolgens via de Rijndijk, Lekdijk en een klein stukje A27 naar Vianen te rijden, vanwaar het via de Lekdijk terug naar Culemborg en binnendoor via Buren terug naar Tiel gaat. Waar met de Versys Energy Run om de 5 minuten werd gestart rijden we ditmaal gezamenlijk op. Ik neem de GSX-S1000F voor m’n rekening, terwijl Vincent vlak achter me volgt op de Z300. De eerste run gaan we voor het zuinigheidsrecord, waarna dezelfde route nog een keer wordt gereden in een tempo wat ons veel beter ligt en beter bekend staat als Van Dik Hout.