Vergelijk Suzuki GSX-R familie: 600 vs 750

Hetzelfde:

Ongeacht op welke je nou stapt, je stapt op een GSX-R en dat is nooit echt vervelend. Integendeel zelfs. Voor 2008 is Suzuki echt de goede kant op gegaan wat geometrie en beleving betreft; de GSX-R mag weliswaar vergeleken met de concurrentie nog steeds een beste hoeveelheid straatgericht zijn, daardoor juist is er in de praktijk nét wat beter mee door één deur te komen. Je hebt het nét wat gemakkelijker in nét wat meer omstandigheden en in de grote boze buitenwereld van de dagelijkse praktijk is dat toch vaak een pluspunt. Uiteraard in verhouding, dat wel, het blijft een supersport immers, maar goed, mist de Suzuki het scherpe randje die deconcurrenten wél hebben. Of tenminste…de 600 cc concurrenten. Wordt daardoor ook vaak gezien als de meest allround van het stel. Tegelijkertijd loopt het ding als een kogel (beide) en sturen ze ook nog eens helemaal niet slecht. Goed uitzicht op de tevens goed uitgesruste cockpit, alles in één oogopslag, gearindicator, DMS instelling, alles. Kuipruit is ook netjes en werkt naar behoren. Maar dan…komen er toch weer resonanties in de spiegels bij bepaalde toerentallen. Ook wel een beetje een Suzukitrekje…

Die DMS trouwens, we hebben ’t al eens aangesproken: op een Hayabusa is het haast noodzaak, absoluut. B-king? Zelfde verhaal, misschien nog wel meer zelfs. Maar hoe verder je zakt in cilinderinhoud, hoe verder je tegelijk zakt in mogelijke krachtsexplosie, totdat je bij een 600 cc’tje echt af mag vragen wat de toegevoegde waarde is. Mocht je in een regenbui komen, dan is een tandje hoger schakelen veelal ruim voldoende om ruim buiten de powerband te raken en dus een poeslieve motorfiets over te houden. Maar ok, het is service en inderdaad loopt de motor er in willekeurig welke stand echt netjes bij. Dat dan weer wel.

Anders:

Maar dan nog het belangrijkste…in welke opzichten verschillen de motoren qua rijsensatie nou, en kun je daar dan nog een soort van oordeel aan hangen?  Het is allemaal weer lekker relatief: is de 600 nog zo nadrukkelijk verbeterd in de onderste en middelste toerenregionen, zet er dan geen 750 naast want dan merk je daar dus echt niets van. Niet bepaald gek; de grotere longinhoud betekent ook dat er meer thuis is: de motor is dus gewoon wat bulliger. Het gékke echter, en dat moest helemaal niet kunnen, is dat de motor ook fysiek net wat gespierder aanvoelt. Qua afmetingen dus. En dat zit dus écht tussen de oren. Niet tussen de oren maar keer op keer weer geconstateerd is het verschil in remkracht; de 750 ontwikkelt bij inschakelen van de rem merkbaar meer bite dan de lievere 600.

Maar goed, diezelfde 600 is dus wel lichter, als je het merken kunt. Toch kan je niet vergeten dat er vooral erg veel tussen de oren zit. Mocht één van de twee je vriendin zijn dan is er ook een reden waarom je juist voor die gevallen bent en niet voor de ander. De 600 mag wat meer toeren maken. Of is het: de 600 móet wat meer toeren draaien? Om ‘m goed aan de kook te houden zal het zaak zijn meer en gerichter te schakelen, maar doe je dat dan is er niets wat je tegenhoudt om de 750 gewoon in de kijker te houden. Wat nou verschil? Geen verschil zo groot of je weet het met stuurmanskunst wel weer te compenseren. Alles is hetzelfde, dus aan het rollend chassis zal het niet liggen. En die highspeed demping? Pwah, wie gebruikt dat nou echt?

Een geschenk uit de hemel is trouwens de electronische stuurdemper. Stapvoets manoeuvreren is nu een eitje, zoals het hoort. ‘Bij niet nodig géén demping, is ’t wel nodig dan is íe er ook’ betekent zoveel als…precies wat er staat. Even enthousiast een bocht insturen met wat onverwachte hobbels resulteert in, nou, géén tankslapper dus. Niet eens een opgeheven wenkbrauw zelfs, en dat is echt knap. Als je zoiets zó nonchalant kunt laten overkomen, ben je goed bezig. Absoluut een leuk ding.