Test: MV Agusta Brutale 1000 RR

Toen MV Agusta op de 2018 EICMA in Milaan de gelimiteerde Serie Oro versie van de nieuwe Brutale 1000 presenteerde maakten de Italianen een verpletterende indruk en niet alleen vanwege het oogstrelende design waar het water je van in de mond loopt. 208 pk, wacht, we schrijven het even voluit: tweehonderdenacht pk (met race-uitlaat zelfs 212 pk) bij 186 kg zijn cijfers waar ook nu zelfs de meeste eenliter Supersport motoren van kunnen dromen. Toch is het volgens MV bij de ontwikkeling vanHet is té gemakkelijk om te zeggen dat 'ie hondsbrutaal is, of een brutale aap de Next Generation Superbike niet zozeer om de hoeveelheid paardenkrachten (een beetje wel, maar daar komen we zo meteen op terug), maar veel meer om vertrouwenwekkende performance gegaan. Agressief, maar belonend. Extremer, maar wel toegankelijker. Omdat deelname aan het WK Superbike MV had geleerd dat je op een gegeven moment het punt hebt bereikt dat meer vermogen je niet sneller maakt, maar meer vertrouwen wel. Iets wat op straat net zo geldt als op het circuit. 

“Met Leon Camier in het WK Superbike ontdekten we dat snellere rondetijden niet per definitie een kwestie is van meer vermogen uit een blok persen”, vertelt Brian Gillen. “Tijdens de eerste wintertesten waren nog geen snelle onderdelen beschikbaar, maar puur door aanpassingen aan de motor te doen die hem meer vertrouwen gaven was Leon al snel in staat om top 5 tijden te rijden. Dat heeft onze ogen wel geopend. We hebben altijd gewerkt vanuit het idee dat wanneer een coureur niet snel genoeg is we op zoek moeten gaan naar meer pk’s. Leon liet ons zien dat vertrouwen veel belangrijker is.” 

Dus toen de ontwikkeling van de nieuwe Brutale werd gestart stonden twee dingen op voorhand vast: de prestaties moesten verpletterend zijn, maar tegelijkertijd moest de motor wel toegankelijk zijn. “Bij MV Agusta draait het in eerste instantie om performance, om emotie”, zegt Brian. “Dus wisten we dat de nieuwe Brutale 1000 de meest extreme Naked Superbike ooit moest gaan worden. Een Naked Hyperbike of Hypernaked, hoe je het noemen wilt. Het vermogen van een
Je hebt design en dan heb je MV. Geloof 't of niet, maar de koplamp is incl. bochtenverlichting

TFT display 2.0. Hadden ze meteen zo moeten doen, chapeau! Leuk voor bij het verkeerslicht, dat middelste knopje

Van welke kant je 'm ook bekijkt, dit is porno in het kwadraat. Winglets zijn minder opzichtig dan de Streetfighter V4

Tweehonderdenacht paardenkrachten, goed voor een topsnelheid van meer dan 300 km/u Superbike, verpakt in een naakte fiets. Een motor voor de snelste rondetijd, want we zijn en blijven competitief. Ten opzichte van de oude Brutale RR zou qua topvermogen een enorme sprong vooruit worden gemaakt en dat zou alleen maar mogelijk zijn als de motor tegelijkertijd vertrouwenwekkend zou zijn.”

Alleen, hoe doe je dat? Volgens Gillen bouw je pas vertrouwen op wanneer elke input telkens weer dezelfde output geeft. Dat je dus elke keer exact datgene krijgt waarom je hebt gevraagd en je never nooit voor verrassingen zult komen te staan. Gillen legt uit: “Veel fabrikanten hebben instelbare wheeliecontrole om het vermogen te beteugelen, maar dat is een totaal verkeerde benadering. In de zoektocht naar de maximale acceleratie is het totaal niet relevant hoever het voorwiel boven het asfalt zweeft, het enige dat je wilt is dat je te allen tijde het maximale koppel tot je beschikking hebt. Dus hebben we in plaats van wheeliecontrole Front Lift Control toegepast.” Het verschil zit ‘m dus in de benadering. Bij wheeliecontrole grijpt de elektronica in wanneer de (in te stellen) maximale wheeliehoogte (ofwel de Pitchwaarde) wordt overschreden, met een zaagtandbeweging tot gevolg (voorwiel in de lucht -> ingrijpen -> voorwiel aan de grond -> full power -> voorwiel weer in de lucht -> weer ingrijpen -> etc. etc.), wat killing voor vertrouwen en acceleratie is. MV’s Front Lift Control heeft in plaats van de hoogte van wheelie maximaal koppel als uitgangpunt, waardoor je te allen tijde vol op het gas kunt gaan en er zeker van bent dat je nooit voor verrassingen zult komen te staan. 

Maar laten we vooral de aandacht houden op de Brutale en niet de Chef die dit uiteraard weer voor z'n rekening moest nemen