Test: Honda CB300R

Deze misten we nog. En nou is er nog steeds een fors gat tussen 300cc en 1000cc, maar dat wordt vooralsnog netjes ingevuld door de CB500 en CB650. Die hadden we al, de andere drie zijn net nieuw. En met een nieuw model komt ook een nieuw uiterlijk, waar deze nieuwe motoren het bewijs van zijn. Wie weet worden komende winter de 500 en 650 ook wel opgefrist qua uiterlijk, zodat er een lijn ontstaat.
Design jongens.. onwijs veel design. En een beetje techniek

De bekende Honda knopjes. Love 'em or hate 'em

Maar verder is het strak, strakker strakst Zou kunnen, deze Neo Retro motoren worden zeer positief ontvangen. Dan krijg je iets vergelijkbaars met KTM, die de hele Duke reeks ook netjes strak heeft. Zou kunnen.

Maar goed, daar gaat het nú niet over. Hier zijn we dan, met de CB300. Dus, wat is nieuw? Eigenlijk de hele motor. En dan is het eens niet het uiterlijk, want de overeenkomsten met de 125 en 1000 zijn duidelijk genoeg. Alhoewel Honda niet eens de aller makkelijkste weg heeft gekozen maar de 300 echt een eigen uiterlijk heeft gegeven. Zet ze naast elkaar en je ziet het. Details, maar wel details die aangeven dat ze er aandacht aan besteed hebben. 

De algemene looks zijn echter wel hetzelfde en dat geeft de motor een onwijs eh... volwassen uiterlijk. Geen gedoe met kleintjes, deze motor, net als de 125, kan gewoon moeiteloos naast een CB1000R staan en er mee weg komen. Zelfs als we een nog gevoeliger instrument nemen blijft de 300 overeind. Snel overstappen van het volle literpak naar het bierglas geeft nauwelijks het idee op een veel grotere, dan wel een veel kleinere motor te stappen. Ja natuurlijk is de 1000 wel dikker, die heeft zomaar drie cilinders meer van elk bijna hetzelfde formaat als die ene van de 300, maar het totale gevoel komt knap overeen. Gast, serieus. Wat dóe je?En al is de dikke dan wel erg compact voor z’n klasse, de 300 is juist best flink en daar ging het om. Dat wil je ook, je wilt graag volwassen en serieus genomen worden. Maar dat was te verwachten, dat viel ons bij de 125 al op.

Als dit ding zoveel op de 125 lijkt, zal het met de rest ook wel zo zijn. En dat klopt. De styling hebben we net besproken, maar dat betekent in dit geval ook dat de gewichtsverdeling gelijk op gaat, dat men heeft geprobeerd zo veel mogelijk van de motor tussen voorwiel en bestuurder te proppen, voor de beste verdeling en centralisatie van dat gewicht. Moet zelfs beter gaan, omdat het blok nou eenmaal net wat meer weegt dan de 125 uitvoering. En als we de concurrentie er bij nemen, blijkt dat de CB met z’n 143 kilo’s nog een van de lichtste in z’n klasse is, nipt afgetroefd door de KTM 390 met 139 kilo. Klinkt goed, totdat we het maximum vermogen gaan vergelijken… maar goed. Oh, rechtsaf kan wel normaalDe CB is dan wel weer goedkoper en heb je ooit een Honda met betrouwbaarheidsissues gezien? Dat bedoelen we maar. 

Wat is er nog meer? Nou, dat bijzondere frame. Weten we dat nog? Hoofdverantwoordelijke daarvoor is dezelfde man die ook heeft getekend voor de RC123-V. En dus is het frame licht waar het kan en stijf waar het moet, waardoor er gespeeld kon worden met de stijfheid en flex, om de motor zo optimaal te kunnen tunen. Zo is de uitlaat zo veel mogelijk onder het blok gebleven (al is dat niet zo goed gelukt als bij de 125), zit de accu pal achter het balhoofd en ga zo maar door. Kijk eens naar de foto’s, het scharnierpunt van de achterbrug zit bizar ver naar voren, zodat de brug zelf zo lang mogelijk kan worden, wat ook weer goed is voor de wegligging. Nog vragen?