Test: Yamaha X-MAX 300

We gaan alweer terug naar 2005 wanneer Yamaha de eerste van in totaal drie generaties X-MAX 250 presenteert. Een sportieve scooter die onder de TMAX en de toen nog gevoerde Majesty 400 werd geplaatst. Met een TMAX bovenaan de MAX-ladder werd de onderzijde aangevuld met  een sportief en lichter model. Daar waar de Majesty duidelijk de hoek van comfort en functionaliteit werd opgeduwd, was die lichtere X-MAX echt een scooter die bij de (sportievere) ziel van Yamaha past. Sportief gelijnd en dit gecombineerd met sportieve prestaties. Komt me erg bekend voor dit. Waren we hier een paar maanden geleden ook al niet?De 250cc uitvoering werd bijgestaan met een voor België uitermate populaire, maar in Nederland niet gevoerde, 125cc versie. Van de laatste generatie X-MAX bracht Yamaha boven de 250cc ook nog een sterkere 400cc variant uit. Een scooter met dezelfde looks als de 125- en 250 variant, maar wel met serieus vermogen. Tot zover de MAX geheugentrainer, waar in ieder geval vast wordt gesteld dat je in welke uitvoering dan ook, je met een X-MAX niet snel teleurgesteld zal zijn. Tijdens de presentatie van de X-MAX 300 haken de mensen van Yamaha over dit feit dan ook direct  in. Want ja… wat moesten ze in feite nog verbeteren aan deze succesvolle generatie?

Blue Core

Met een zichtbaar stijgende vraag naar meer motorvermogen was dit een relatief makkelijke opgave. Yamaha gebruikt voor haar nieuwe lijn motoren dezogenaamde ‘Blue Core’ techniek. Men belooft meer vermogen, een betere vermogensafgifte en uiteraard ook een ‘gunstiger’ verbruik. Op papier ziet het er dan ook allemaal rooskleurig uit. Zo heeft de nieuwe 300 een bruikbare 28pk (20,6kW) en dat is bijna 7pk (5kW) meer dan de 250 had. Nu was dat al geen stakker, maar men apprecieert nu eenmaal meer en beter en zo vult Yamaha deze groeiende behoefte dan ook in. Met ook nog eens een gewichtsverlies van drie kilo belooft men prestaties die dicht tegen de 400 aan zullen snurken. Dat is echter iets waar we pas morgen achter zullen komen, wanneer men een 140 kilometer lange route voor ons uitgestippeld heeft. Op deze eerste dag en avond staat namelijk de presentatie centraal en worden we eerst nog even ‘ouderwets’ in de watten gelegd.
2017, en dat betekent... LED verlichting

Tuurlijk is de toerenteller show, maar dat maakt 'm wel sportief

Opbergruimte is nooit een zwak punt van de X-MAX geweest

Net als de nieuwe T-MAX heeft ook de X-MAX 300 nu keyless entry Met een luxe diner maar bijzonderder nog, een ‘private tour’ door de Uffizu Gallery in Florence. Dit Paleis staat midden in Florence en stamt uit 1581. In dit paleis is één van de belangrijkste kunstmusea ter wereld gevestigd. Door onze vroege vlucht hadden we de middag nog voor ons zelf en zagen we bij deze zelfde Gallery (en nog niet in de wetenschap van onze ‘private tour’) immense rijen voor de ingang staan. Dit zijn dan meteen weer die momenten dat we ons best wel bevoorrecht mogen voelen, zeker wanneer er ’s avonds speciaal voor de gasten van Yamaha de deuren van de Uffizu Gallery worden geopend. Mocht je ooit Florence bezoeken, een bezoekje aan de Gallery zal je dan ook zeker niet teleurstellen.

Boemerang

Terug naar het echte verhaal, want we zijn hier natuurlijk wel voor de nieuwe X-MAX 300. De volgende ochtend staan voor het hotel de exemplaren al opgesteld en wordt er mij een X-MAX toegewezen. Het betreft een bruin/brons exemplaar met een matte finish. Yamaha noemt het zelf Quasar Bronze en het is één van de drie kleurstellingen waarin de nieuwe MAX leverbaar zal worden. Volgens de importeur is er veel vraag naar de Matt Grey versie. Mijn persoonlijke voorkeur gaat echter uit naar de witte ‘Milky White’. Het steekt mooi af met de matzwarte delen en dat maakt hem nog een fractie sportiever en frisser dan hij al is. Ik bedoel, kijk alleen naar die agressieve koplampen en het scherpe kuipwerk, heel veel sportiever gaat het op een scooter echt niet worden. Yamaha is zelf vooral erg lovend over de zogenaamde ‘boemerang’ lijn. Een lijn die in het zijaanzicht al begint vanaf de voorzijde en van de zilverkleurige boogvorm in één lijn doorloopt in het luchtfilter. Mooi hoor maar meer bewondering heb ik voor het totaalplaatje. Nieuwe Y-spaak velgen, LED verlichting in de koplampunits en zelfs in de haast onzichtbare lamp hier tussenin is deze techniek toegepast. Jammer dat in de richtingaanwijzers nog wel ouderwetse bolletjes zijn gedraaid. Een beetje muggenziften wellicht, waarschijnlijk is er verder dan ook geen haan die hier naar zal kraaien…