Test: Kawasaki 2017 Z1000R

“Heeft de Z1000 in z’n huidige vorm nog wel bestaansrecht,” was de hamvraag aan het begin van dit verhaal. De komst van de nieuwe Z900, die wat cilinderinhoud en performance betreft al aardig in de buurt van de duizend komt enerzijds, en de ontwikkeling van 180+ pk Het is dat Portugees soort van Russisch klinkt, maar anders wist ik het welHypernakeds bomvol elektronica anderzijds, zou je doen denken dat het verhaal van de Z1000 ofwel binnen afzienbare tijd ten einde is, ofwel een drastische (technische) metamorfose te wachten staat.

Na een sportief rendez-vous met de Z1000 en z’n sportievere tweelingbroer Z1000R (die over merkbaar betere vering beschikt) op en rond het circuit van Portimao is mij wel duidelijk dat het antwoord op die vraag eenduidig "Ja" is. Het 1.043cc motorblok van de Z1000 is een brok dynamiet en voelt van onderuit zoals een échte duizend voelen moet en is daardoor veel extremer dan de 900 ooit zal kunnen zijn.

Goed, duidelijk verschil dus met de Z900, maar hoe zit dat met Hypernakeds? In alle eerlijkheid? Los van het feit dat 180+ pk een ongelofelijke kick geeft en elektronica hard knallen gemakkelijker (en daardoor ook veiliger) maakt, denk ik niet dat de ‘slechts’ 142 pk van de Z1000R op het circuit z’n beperkende factor zullen zijn, het zal eerder de grondspeling zijn die ‘m ten opzichte van een Super Duke of Tuono de das om zal doen. Maar of de lol d’r minder om zal zijn? En dat is dan nog op het circuit. Op straat hield de Z1000 zich drie jaar geleden al staande ten opzichte van de S1000R, Monster 1200 en 1290 Super Duke tijdens ons tripje van Barcelona naar huis, en was het gebrek aan comfort een groter gemis dan gebrek aan elektronica. Laten ze dát nou voor dit jaar hebben aangepakt. Bovendien hou je met een prijskaartje van € 14.999,- voor de R (€ 13,999,- BE) nog steeds behoorlijk wat centen op zak. 

Bruut blok, duidelijk betere vering, prijs

Öhlins geen instelbare ingaande demping, grondspeling (toch nog steeds)