Zoeken

Megatest: Harley-Davidson 2018 Softail line-up

Breakout

12 oktober 2017

De bike die Harley als laatste van de vier 2018 Softail modellen voor ons in Catalonië heeft klaargezet is de Breakout, de jongste telg van de Softail familie die pas in 2013 op de markt is gezet als de ultieme ‘lager dan laag’ Cruiser. Het unieke aan de Breakout is dat hij in het najaar van 2012 eerst als 2013 CVO Breakout op de markt is gezet en pas een half jaar later, in maart 2013 als gewone Softail Breakout. Even voor wie de term CVO niets zegt: elk jaar brengt Harley van enkele bestaande modellen een CVO uitvoering uit.
Herkenbaar van mijlen afstand. Ook hier het retecoole minimalistische display

Voor wie het alweer vergeten was, de achtershock zit dus hier. 240 mm breed, nog iets meer en je hebt geen zijstandaard meer nodig

In tegenstelling tot de Touring modellen heeft de Milwaukee-Eight in de Softail serie alleen oliekoeling 
Een CVO is custom build waarbij alle registers zijn opengetrokken en die van de krachtigste Harley V-Twin van dat moment zijn voorzien. In het geval van de 2013 CVO Breakout was dat de Twin Cam 110, waar de Twin Cam 103 destijds Harley’s standaard V-Twin was. Waar normaal dus een CVO model een speciale editie is van een bestaand model is het bij de Breakout precies andersom gegaan, alsof ze eerst met de CVO versie wilden laten zien hoe extreem je kunt gaan, om daarna een iets meer toegankelijke versie voor het brede publiek te lanceren.

Dat laatste geeft trouwens wel te denken hoe super extreem die CVO Breakout moet zijn geweest. Ik bedoel, niets, maar dan ook niets had me kunnen voorbereiden op wat me met de Breakout te wachten zou staan. Collegae die de motoren in andere volgorde hadden gehad – en dus al met de Breakout op pad waren geweest – hadden me wel het een en ander verteld, dat ’t op z’n zachtst gezegd een tikkie wennen is, maar de gasten kennende was dat erin gegaan met een flinke korrel zout. Dat geen woord van wat ze hadden gezegd gelogen was wordt me snel duidelijk als de Breakout in gang wordt gezet. Het contrast met de ’s ochtends gereden Street Bob had niet groter kunnen zijn: waar de Street Rod voelde als een jong hertje dat door de weide aan het springen is, was de Breakout eerder een koppige stier die je vertelt alleen maar rechtdoor te willen gaan.

Met een zadelhoogte van 665 mm zit de Breakout het allerlaagst, hoewel dat al 38 mm hoger is dan het 2017 model en 35 mm hoger dan de CVO Breakout. Tel daar een wielbasis van 1.695 mm (14 mm korter ten opzichte van het 2017 model), een 21” voorwiel dat onder een balhoofdhoek van 35° met 145 mm naloop in het frame is gezet en een 240 mm brede 18” Je hebt bruut en dan heb je deze Breakoutachterband bij op en je hebt alle ingrediënten in huis voor een fiets die alles doet wat je ‘m vraagt, zolang dat alleen rechtdoor gaan is. De onder het stuur gemonteerde snelheidsmeter van z’n voorganger heeft het veld geruimd voor eenzelfde bijzonder fraai in de klembeugel van het stuur geplaatst klein digitaal display als Harley ook op de Street Bob heeft toegepast, wat het ‘stripped-to-the-extreme’ gevoel van de Breakout nog eens extra onderstreept. 

Van de vier gereden Softail modellen is deze Breakout verreweg het meest extreem en verreweg het minst comfortabel, mede ook dankzij z’n debiel korte veerweg achter van nog geen 80 mm, maar het is wel de fiets die me uiteindelijk de grootste kick geeft. Om de Breakout de bocht om te krijgen zal er hard moeten worden gewerkt, maar de waardering die je ervoor terugkrijgt is onbetaalbaar. Maximaal gebruik maken van het hefboomeffect van het brede stuur is het credo van deze bike en dat eenmaal door valt er nog best aardig mee te sturen. Eenmaal gewend aan de bike en de biceps flink opgewarmd kan het tempo ook op deze 305 kg rijklaar wegende mastodont flink worden opgevoerd en blijkt de enige écht beperkende factor z’n grondspeling te zijn, die met een hellingshoek van 26,8° zowel links als rechts chronisch te kort schiet.  Tegelijkertijd geeft het een enorme kick om ondanks het chronische gebrek aan grondspeling zo hard mogelijk door de bocht te gaan, wat met de veerspanning helemaal op Alsof je ineens midden in Sons of Anarchie zitmax gezet en een beetje MotoGP rijstijl techniek nog best wel goed blijkt te gaan. Toch blijft het een vreemd gevoel als in een mooie rechterbocht het uitlaatsysteem vol over het asfalt schaaft.

Net als de Heritage Classic en Fat Bob is heeft Harley ook de Milwaukee-Eight 114 V-Twin versie van de Breakout meegenomen naar Barcelona, maar in het rijtje blijkt echter ook een standaard Breakout 107 te staan. Een uitgesproken kans om te checken hoe groot het verschil tussen de twee blokken nu echt is. Volgens Harley moet de 114 ci bij een sprint van 0-60 mijl per uur 2 motorlengtes sneller zijn, maar bij ons blijkt het verschil slechts minimaal te zijn. Bij een snelheid van pak ‘m beet 50 km/u in derde versnelling is de 114 versie licht in het voordeel, maar bij een staande start blijkt op het juiste moment schakelen meer invloed te hebben dan 107 of 114 ci.