Dubbeltest: Honda CB1100EX en CB1100RS

Dit hier, beste lezers, is een Honda CB550. Precies zo eentje staat in de schuur van mijn ouders, al sinds 1976. Ikzelf kom uit 1975, dus je kunt je voorstellen dat ik het ding een beetje ken. Echt motorrijden ziet er zó uit En daar begint het…

Ik ben een klein beetje bevooroordeeld. Niet alleen ken ik de motor van haver tot gort, ik ken elk geluidje, elk spikkeltje roest, elk deukje, ik weet precies wat er versleten is en waarom,ik weet hoe het blok voelt bij exact 8762 toeren, ik weet hoe ’t ruikt en kan ‘m op de tast identificeren. En ik word uitgezonden naar de introductie van de voor 2017 vernieuwde CB1100.

Dat is vrágen om problemen. De CB1100 is gemaakt als eerbetoon, als soort moderne replica, van de minstens zo legendarische CB750, de motor die de wereld op z’n kop keerde. En goed, al gaat dat over de 750 en niet de 550, je snapt het. Met zoveel binding met het origineel kan een replica haast alleen maar tegenvallen.  Of je bent er op z’n minst kritisch op. Maar toch valt het op het eind helemaal niet tegen.

Dat heeft meerdere redenen. Nou is wel duidelijk genoeg dat de twee modellen niet hetzelfde zijn. Nogal wiedes, er zit dik veertig jaar ontwikkeling tussen. En tegenwoordig hebben we ook nog milieueisen ook, dus al zou je willen, dan mág het soms gewoon niet eens. En toch probeert Honda een zo perfect mogelijke, of liever zo foutloos mogelijke machine neer te zetten. En dat lukt ze aardig, want het oog voor detail grenst aan het buitenaardse.

Nou is er wel verschil, ook de CB1100 moet toch op een manier ‘nieuw’ zijn ten opzichte van z’n voorganger., waar we tot dit jaar al dik tevreden over waren. Dat is voornamelijk zichtbaar aan de lijn van een spatbord of hoe een zijschild loopt, dat soort dingen. Maar bijvoorbeeld ook aan de tank, die in vorm iets gewijzigd is, maar ook – en daar werden we speciaal op gewezen – geen zichtbare of voelbare naden heeft. Die hele felsrand die onderlangs bijna elke tank loopt omdat de productie nou eenmaal zo werkt, is verdwenen.
Twee keer kijken,, maar het is toch echt LED. Tja. Tellers zijn dan wel weer waanzinnig

Axiaal of radiaal, ze werken allebei prima

Sssh.... gewoon even niks zeggen en kijken. Goeie muziek praat je ook niet doorheen

Honderd procent 2017 hoor, ik zweer het Glad als een pas geschoren set dameskuiten. Met het oog voor detail is dat opvallend, want dat is van de 550 juist één van de kenmerkende dingen. Voor mij in elk geval. Alleen heeft Honda als voorbeeld een wat jonger model genomen, uit de vroege jaren tachtig. De racers die er destijds van gemaakt werden hadden een kunststof tank en die hebben geen rand nodig. En als we dan toch een zijsprong maken: dat idee is nog eens doorgezet in de CB1100RS. Want voor dit jaar heeft Honda niet één, maar twee verschillende uitvoeringen: de EX en de RS, waarbij de tweede een veel meer ‘racy’ uitrusting heeft gekregen, compleet met gietwielen (17 inch en met moderne bandenmaten), piggybackschokbrekers en een dikkere voorvork. En omdat het kan is er ook een set radiale remklauwen opgezet. Komen we later nog even op terug.

Goed, dat is dus de tank. Neem daarentegen het achterlicht, dan is dat op het eerste gezicht een rechtstreekse kopie van het origineel. Meer nog dan het vorige model, weet men ons te vertellen. Totdat je het contact aanzet en blijkt dat dit ook gewoon een modern LED-licht is. De koplamp heeft ook led, wat ik dus een beetje jammer vind omdat het breekt met mijn nostalgie. Hetzelfde geldt voor het digitale display tussen de tellers, dat moet een lompe unit zijn met traag oplichtende verklikkerlampjes en een loslatend bovenblad. Maar oké, het is wel strak en informatief. En netjes weggewerkt, want de contouren kloppen wel en het is geplaatst pal tussen de twee dikke analoge klokken die snelheid en toerental aanwijzen. Te gek.

De 1100 heeft uiteraard injectie, dubbele nokkenassen (sinds de CB900 Bol d’Or, de 550 en 750 hadden een enkele) en zo nog wat technische verschillen. De motor heeft zelfs een slip/assist koppeling. Wat op zich een breuk is met de geschiedenis, maar eenmaal terugdenkend aan de idioot zware koppeling op de oude 550 kan ik daar eigenlijk helemaal niet rouwig om zijn. Het gaat je uiteindelijk om het rijplezier en dan is een lichte bediening wel zo welkom. Maakt het allemaal net even wat makkelijker en dus minder om over na te denken.