Kawasaki Ninja 300 vs Z300, wat mag het worden?
Een groot feest
Ah ja, het circuit…. Van te voren even heel erg duidelijk makend dat het met beide motoren simpel gezegd één groot feest is, zijn er in detail natuurlijk wel verschillen. De zitpositie vraagt echt wel een verschillende aanpak, maar dat is meer een probleem voor de rijder dan voor de motor. Op de Z300 zit je rechterop en heb je meer hefboom, wat de motor net wat anders laat reageren. Als het wat platter gaat heb je uiteindelijk toch baat bij een sportievere opstelling van de stuurhelften zoals op de Ninja, puur vanwege de bewegingsvrijheid. Je zit minder met je ledematen te zoeken naar een comfortabele zithouding omdat je die n
atuurlijk al aanneemt. Dat is ook het hele idee geweest van de ‘uitvinding’ van clipons, in de tijd dat we er nog zwartwit gekleurd op stonden.Dat klopt nog steeds, totdat je een volgende sessie weer op de Z300 stapt en leert dat je hierop meer geneigd bent het uiterste uit je stuurvoordeel te halen: flitsend corrigeren en verrassend uit de hoek komen gaat gemakkelijker met een recht stuur. En wat te denken van een beetje supermoto-stijl aanremmen? Makkelijker op de Z, toch wel. Scheelt niet veel, maar net genoeg. En je weet, op een circuit is net genoeg het enige wat telt. Ook heb je op de Z een gevoel meer relaxed te zitten en dat kan ook nog wel eens helpen, zeker in uithoudingsvermogen en ten tijde van vermoeidheid. Het is een beetje Honda’s trucje: maak een motor zo gemakkelijk mogelijk rijdbaar, zodat je daar alvast je concentratie niet aan kwijt bent, dan kun je je beter concentreren op wat echt belangrijk is: vooraan proberen te rijden. Dat zijn gewoon goeie teksten en er is geen speld tussen te krijgen.
Zo leuk als het rijden met deze machines hier is, het lijkt toch een klein beetje op oneigenlijk gebruik. En toch ook weer niet, want de motoren genieten er mogelijk nog meer van dan hun rijders. Het is net als vroeger: toeren zijn de sleutel tot alles. Meer gas is beter en overschakelen doe je pas als het echt niet anders kan. Zo kan het gebeuren dat als je het goed doet, je precies met honderd toeren speling de een na laatste knik in duikt. Door het insturen lopen de toeren op tot nét de begrenzer ingrijpt, waarna je de motor weer opricht en de toeren weer zakken. D
an heb je ook de meeste trekkracht heuvelop, waardoor je optimaal op de volgende linker voor het rechte stuk aankomt.Grondspeling en grip zijn een ander puntje. Alle motoren staan op Bridgestone S20, de ideale keus voor dit soort motoren. Meer grip dan je ooit nodig hebt, de hele dag lang. En daarna rijd je nog makkelijk naar huis, dwars door de Alpen of wat je maar wilt. Het knappe van deze bandjes is dat ze werken op zulke lichte motoren, net zo goed als ze op een Superbike werken en daarbij óók nog levensduur hebben, al is dat laatste wel te danken aan het vermogen en gewicht van de Kawa's. Maar dat is dus alleen maar een voordeel. Eindeloos grip betekent ook dat je ergens anders de grens mee aan moet geven en dat wordt in dit geval de grondspeling. De lefknopjes aan beide zijden krijgen flink te lijden, maar we laten ze wel gewoon zitten. D
at kan nog wel anders en een remschakelsetje is voor degene die echt serieus wil racen ook geen gek idee. Met die tuning kun je nog flink wat winst boeken, tot die tijd moeten we maar gewoon wat meer naast die arme kermende motoren gaan hangen.Schakelen gaat het snelst met een quickshifter en bij gebrek aan een echte, maken we dankbaar gebruik van de 'natuurlijke quickshifter', ook wel bekend als de toerenbegrenzer. Gewoon doorhalen, lichte druk op de pook en hop, je hebt de volgende versnelling te pakken. Mooie aan de twin is dat als je er op zit, het blokje jankt dat het een lieve lust is, maar de motor van de zijlijn altijd klinkt als een dikke groene bromvlieg. Dat levert grappige situaties als er een collega langszij komt, je zou zwéren dat er minstens twee versnellingen verschil tussen beide motoren zit.
Een laatste punt van aandacht is de standaard rem. Die is niet helemaal gemaakt op gebruik op een circuit en reageert dan ook anders. Met de volle hand remmen is het devies, de slag van het hendel is z
odanig dat je anders vingers klem knijpt en niet de maximale vertraging uit het schijfje haalt. Zonde, want het ABS heeft zich de hele dag nergens mee bemoeid, dus qua vertraging gaat het prima. Een setje nieuwe remleidingen en blokjes zou waarschijnlijk een wereld van verschil maken.Aan het eind van de dag zijn de motoren honderd procent goedgekeurd. Zo veel pret in zo'n bescheiden pakket, dat verdient een pluim. Ongeacht welke je zou kiezen, want dat maakt nauwelijks uit. Puur op karakter zijn beide machines absolute wolfjes in schaapskleren. Of nee, wolfskleren. Of misschien toch iets toepasselijkers, een fretje of zo. Vanwege het formaat. In elk geval kunnen ze gemeen bijten, maar dat is ook precies wat ze zo leuk maakt.