Test Ducati Multistrada 1200 S DVT

Echte minpunten lijkt de Multistrada bij de eerste kennismaking niet hebben. De motor is zeer fraai afgewerkt met veel oog voor detail. Zoals de knipperlichten in de handkappen, de bijna onzichtbare ophanging van de koffers en de fraai gevormde enkelvoudige achterbrug. Het dashboard is overzichtelijk, al zijn de vele gegevens die je bij de S-versie krijgt voorgeschoteld soms wat klein en daarmee slecht afleesbaar. Schakelen doet Italiaan prima, al zit je tussen zijn vijf en zes soms in het luchtledige. Volgens de Italiaanse technici komt dat doordat de bak nog nagelnieuw is en na zo’n duizend kilometer pas is ingelopen. De lichte trillingen die je in de voetsteunen voelt scharen we onder het Italiaanse karakter dat bij Ducati hoort. Overigens zijn de trillingen niet zo erg dat het hinderlijk is.

Misschien is het belangrijkste minpunt wel dat de Multistrada 1200 meer van bloedsnel asfalt houdt dan van onze Nederlandse wegen waar je op sommige plekken echt niet harder mag dan 130. De 160 paarden staan zelfs in de touring-stand voortdurend te stampen om de vrije teugels te krijgen. De agressie die deze Italiaan in al zijn poriën herbergt is zeker voor de normale toerrijder misschien iets te veel van het goede. Maar dan heb je nog altijd de keuze om jezelf te beschermen door de motor in de veel rustigere urban stand te zetten. Maar of je daarvoor minimaal twintig mille wilt aftikken bij de dealer?

• wendbaar, soepel en krachtig blok, zitpositie, afwerking
• prijs, voor toermotor té agressief (ook in touringstand)