Introductie Dunlop Trailsmart

Negentig procent onroad... dat wel, maar het wordt pas écht leuk als je in de resterende tien procent komt

En het gebruik? Menigeen weet dat de meeste Adventuremotoren voor het overgrote deel worden gebruikt op de verharde weg en een enkeling daar nog mee ‘van het padje’ afgaat. Niet zo raar, daar is een motor van het kaliber GS, KTM of Multistrada dan ook niet echt meer voor gemaakt. Maar goed, laten we degenen respecteren die het wel doen: het is nog altijd het idee dat het kán en dat klopt dan ook, voor zover je het niet al te gek maakt. Je hoeft je niet te laten tegenhouden als de weg plotseling ophoudt, in onderhoud is of je gewoon van ‘hiér’ naar ‘dáár’ wilt.

Met dien verstande dat de Trailsmart wel echt de opvolger van de TR91 is en daarbij dus een duidelijke taakverdeling voor ogen had: de band is gemaakt voor licht offroadgebruik maar voornamelijk voor op de weg: zo’n beetje 90/10 procent verdeling. Voor andere doeleinden heeft Dunlop nog een heel uitgebreide range beschikbaar, van ‘echte’ wegbanden tot bijna volledige offroadbanden. Maar deze verdeling komt ook overeen met de bedoelingen van de motorfietsfabrikanten en dus komt de Trailsmart het best overeen met de tegenwoordig beschikbare motoren. Oftewel: zoek je een goede en goed gerichte band voor je Adventuremotor, dan moet je de Trailsmart hebben, of op z’n minst als je voor Dunlop kiest.

Om maar even aan te geven hoeveel er aan vooraf gaat voordat zo'n ogenschijnlijk simpel bandje in de winkels ligtWat de heren technici voor ogen hadden was een reactie op enkele recente bandentests waar de oude TR91 weliswaar goed uit kwam, maar niet als winnaar. Volgens de begeleidende teksten waren de Dunlops de allerbeste in natte en droge grip, maar legden het op andere vlakken net af om met de winst naar huis te gaan. Dat steek zoals we begrijpen en dus was de opdracht: Zorg dat die punten aangepakt en verbeterd worden maar blijf daarbij absoluut af van de punten waar we nu zo goed in scoren.

Die verbeterpunten zijn:  slijtage en stabiliteit op hoge snelheid. En dan wordt het leuk, want daar is hard aan gewerkt. Sterker nog, daar is zichtbaar hard aan gewerkt. Want oplettende kijkers kan het al opgevallen zijn dat het profiel van de band net even anders is dan dat van de oude. Niet veel, dat dan weer niet, maar het heeft wel flink effect. Voor onder meer afwatering, toch iets waar dit soort banden in afwijken van de wegbanden, heeft Dunlop vastgehouden aan de gekruiste groeven. Dit werkt namelijk prima, alleen was het net even té. Vandaar dat er wel is gekozen voor mínder kruisingen en lopen de groeven in de lengterichting ook minder ver door. Hierdoor verandert de zo mooi genoemde ‘land-sea ratio’ en daarmee dus de vervormkarakteristiek van het loopvlak. En dat is op zijn beurt weer belangrijk voor de slijtage. De oude band wilde nog wel wat cuppen en daarmee dus sneller aan z’n eind komen dan noodzakelijk, dat is nu door een herdesign weer opgevangen. Met minder groeven te verdelen is het patroon wel iets ‘ingedikt’ om te compenseren, zodat de grip gegarandeerd blijft en de andere eigenschappen niet veranderen. Het is allemaal te doen om een verbeterde ‘voetafdruk’ met daarbij optimalere drukverdeling, voor zowel grip als slijtage als zelfs warmtewerking, wat namelijk een directe weerslag heft op slijtage en grip. Daarbij is ook de vorm van de band iets aangepast zodat het contactoppervlak niet alleen in het algemeen groet, maar naarmate je verder helt vooral de voorband een steeds toenemender contactoppervlak heeft. Het voordeel daarvan ligt voor de hand.

Heel technisch allemaal, maar je ziet de verschillen. Consistenter contactvlak is duidelijk. Design van de groeven is gewoon tof om te zien hoe ver de technici dus gaan voor jouw rijplezier. Exacte wetenschap, dat banden maken

Zelfs de vorm van de groeven, de uitsnede, is veranderd om deze eigenschappen ook consistent vast te kunnen houden naarmate de band verslijt. En tot slot is uiteraard de compound ook nog aangepast door gebruik van een ander soort silica. Dus levensduur plus een voorspelbaar slijtagepatroon, veel mooier kan het niet. En daarmee heeft Dunlop naar eigen zeggen precies voor elkaar gekregen wat ze van plan was: (sterke) verbetering van de levensduur en stabiliteit, zonder verlies van grip, stuureigenschappen en natweerkwaliteiten.

Zo, daar word je moe van... dat poseren