Test: KTM Freeride E-XC

KTM is niet bepaald over een nacht ijs gegaan met de lancering van de Freeride E, de eerste elektrisch aangedreven motorfiets uit huize Mattighofen. Voor het eerst aan het grote publiek getoond tijdens de Milanese EICMA in 2011 doorliep de elektrische offroad drie jaar lang een intensief testtraject. Eerst bij KTM zelf, later op verschillende locaties in Europa. De sinds oktober leverbare Enduro wordt aangedreven door een borstelloze permanentmagneet synchroonmotor, d
Zo ziet een elektrische aandrijving er uit. Tenminste, de CAD 3D tekening...

Het accupakket is eenvoudig om te wisselenie erg compact is geconstrueerd en zich beter laat doseren dan veelgebruikte gelijkstroommotoren. Voor wat topvermogen betreft staan er tweeëntwintig paarden paraat, maar bij elektromotoren wordt het constante vermogen als uitgangspunt voor homologatie genomen. En laat dát nou precies op 15 pk liggen, waardoor de Freeride E-XC geschikt is voor het A1 rijbewijs. Indrukwekkender dan dat maximale of constante vermogen is echter het maximum koppel dat bij de Freeride op een heftige 43 Nm ligt – gelijk aan dat van een 250cc tweetakt crosser, dat vanaf de eerste draai aan het gas beschikbaar is. Waarmee we een tweede voordeel te pakken hebben: elektromotoren leveren het maximum koppel over het hele toerenbereik.

In tegenstelling tot de prototypes, die twee jaar lang op crossbanen kon worden getest, zijn de motor en de elektronica nu vloeistof gekoeld en volledig ingekapseld in een aluminium behuizing, om invloeden van buitenaf uit te sluiten. Stroom en water gaat namelijk nog steeds niet zo goed samen en vroeger of later komt een offroad met water in contact. Weet een crosser het op de baan nog droog te houden, dan is er na afloop altijd de hogedrukreiniger waarmee ‘ie weer schoon en fris moet worden gemaakt. Voor de Freeride geen probleem, de behuizing is tot 1 meter diep waterdicht. De elektromotor krijgt z’n benodigde stroom van een 2,6 kWh Lithium-Ion accupakket uit huize Samsung dat uit 260 cilindrische cellen bestaat, met vier bouten aan het frame is bevestigd en daardoor in een handomdraai kan worden uitgewisseld. Om de prestaties zo hoog en de onderdelen zo compact mogelijk te krijgen heeft KTM gebruik gemaakt van krachtstroomtechnologie – wat in de automotive wereld gebruikelijk is, maar wel extra scholing van de monteur vereist.

De innovatieve aandrijfunit is als dragend deel opgenomen in het rijwielgedeelte, dat uit een combinatie van stalen en aluminium profielen en een kunststof achterkant bestaat. Uiteraard heeft KTM in het rijwielgedeelte veerelementen van WP met lange veerwegen toegepast. Het complete pakket heeft veel overeenkomsten met de andere – van 250cc en 350cc viertakt verbrandingsmotor voorziene – familieleden van de Freeride. Modulair bouwen is ook KTM niet meer vreemd. Alleen de framebuis onderlangs kon achterwege blijven, omdat het motorblok dragend deel van de constructie uitmaakt. Het smalle en harde Endurozadel brengt je op een hoogte van 910 mm, waardoor je best ontspannen op de Freeride zit en je crosslaarzen met een bescheiden kniehoek op de voetsteunen worden gezet. Met een rijklaargewicht van slechts 110 kilo is de Enduro ook voor offroad amateurs gemakkelijk te controleren, vooruitgezet dat je minimaal 1,75 meter groot bent. Om de Freeride te starten moet eerst de motor op ‘contact’ worden gezet, waarna het kleine multifunctionele display oplicht en de status van het accupakket en de gekozen rijmodus kenbaar maakt, terwijl het digitale LCD scherm over kilometerstanden en arbeidsuren informeert.