Test: Indian Scout

Als na het selecteren van de eerste versnelling en het loslaten van de overigens erg licht te bedienen koppeling de Scout op gang wordt gebracht, pruttelt de Amerikaan met een typisch V-Twin gevoel uit het decadente uitlaatsysteem er merkbaar genietend op los. Via ride-by-wire gasklep technologie wordt het vermogen op een zachte en vriendelijke manier naar het achterwiel overgebracht, wat zich bij deze presentatie in Zuid Dakota naar een moeiteloos Cruiser-genieten liet vertalen. D 
1.131 cc. En dat noemen ze een kleintje... De trompetpijpen blazen een aardig toontje mee
 
Onmiskenbaar Indian. Best rank, zolang er geen Amerikaan op zite Scout kan zich weliswaar niet met de laagtoerige punch van de Chief meten, maar wordt al vanaf 2.000 toeren zonder protest of zich te verslikken netjes aan het werk gezet. Bij 3.000 toeren voelt het motorblok al heerlijk fris aan, om bij 4.000 toeren en een snelheid van 130 km/u heerlijk ontspannen te cruisen. De zesversnellingsbak laat zich trefzeker schakelen brengt het vermogen via een klassieke tandriem over naar het achterwiel.

De Scout laat zich heerlijk cruisen, maar daarmee is niet gezegd dat met de fiets niet vlot kan worden gestuurd. De trillingen die vanaf 5.000 toeren voelbaar hun weg richting zadel en voetsteunen weten te vinden maken dat het liefst ergens tussen de 3.000 en 4.000 toeren de volgende versnelling wordt geselecteerd, maar de Indian heeft buiten dat geen enkel bezwaar om flink aan het werk te worden gezet. Op het rechte stuk bracht de naald van de snelheidsmeter het tot 190 km/u en toen was het einde van de acceleratie nog steeds niet in zicht. Ook het rijwielgedeelte is op een vlotte rijstijl voorbereid, hoewel het bij een gematigd tempo wel beter functioneert. Om in te sturen is maar weinig kracht vereist en valt vooral het neutrale stuurgedrag op, ondanks de balhoofdhoek die met 29° behoorlijk onderuit is gezet. Op de goede binnenwegen in Zuid Dakota is ook het rijcomfort van de vering prima voor elkaar, maar bij grove oneffenheden als bijvoorbeeld wortels die het asfalt omhoog hebben geduwd schiet de korte veerweg achter van slechts 76 mm duidelijk tekort.

In het gebied rond Sturgis zijn meer dan genoeg bochtige wegen, waar de Scout met het grootste plezier doorheen kan worden gestuurd. De slingerachtige wegen legden de beperkingen van de motor echter wel bloot: luid over het asfalt schrapende voetsteunen waarschuwen als te enthousiast de bocht wordt ingestuurd, terwijl de van Indian logo voorziene Taiwanese banden onder dat geweld hun grip dreigen te verliezen. Om de motor weer tijdig tot stilstand te krijgen zijn slechts twee remschijven voorzien, een voor en een achter. De tweezuiger remklauw voor en éénzuiger remklauw achter doen hun werk nogal bescheiden, maar dat past wel in het karakter van de fiets. Bij ons zal de motor met ABS leverbaar zijn, maar die versie was voor ons hier in Zuid Dakota nog niet beschikbaar. Hoewel het op de Scout heerlijk vertoeven is, zijn langere afstanden niet een belangrijk criterium voor het ontwikkelingsteam geweest, maar dat is ook wel cruiser-eigen. De kleine benzinetank met een inhoud van slechts 12,5 liter is hier een stille getuige van. Indian heeft daarbij alleen een waarschuwingslampje in de ronde teller voorzien die oplicht als de motor op ‘reserve’ gaat, iets als een benzinemeter ontbreekt.