Test: Honda VFR800

De geschiedenis van Honda's V4 begint in 1979, als Honda met een viertaktmotor aan de GP's wil deelnemen. Om de strijd tegen de tweetakten aan te gaan, zou Honda eigenlijk een V8 moeten inzetten, maar dat mag niet. Honda lost dat op door een V4 met ovale zuigers te maken, een soort "Big Bang"-V8 waar stiekem toch 32 kleppen en 8 bougies in passen. Een technisch huzarenstukje, dat de toon zet voor de latere V4-motoren. Want ook de VFR750 - die in 1982 verscheen - en al zijn opvolgers waren steeds voorzien van de toptechnologieën van hun tijd, zoals tandwielaangedreven nokkenassen, antiduiksystemen en dual combined ABS. In 2002 verscheen het laatste model van de VFR, die inmiddels 800cc had gekregen. Deze motor was als eerste motorfiets voorzien van een variabel klepsysteem, om woorden als variabele kleptiming te vermijden. Aan de timing verandert met dit V-Tec-systeem namelijk niets, maar wel aan het aantal kleppen dat meedoet. Twee van de vier kleppen van elke cilinder worden bij lage toerentallen uitgeschakeld, zodat er voldoende stroomsnelheid in het inlaatkanaal is om een goede vulling te bereiken. Bij hoge toerentallen worden de twee andere kleppen ingeschakeld, zodat er meer mengsel de cilinder in kan. Het in- of uitschakelen gebeurt met een pal, die door oliedruk tussen de nokvolger en de klepsteel wordt geduwd. Zit de pal er tussen, dan gaat de klep open, anders heeft de nokvolger geen contact met de klepsteel. Het inschakelen van de kleppen gebeurt bij 6.600 tpm. Bij 6.100 tpm worden die kleppen weer uitgeschakeld.

LED koplamp

Het 2002-model van de VFR heeft behoorlijk lang dienst gedaan. Maar Honda is een nieuw V4 offensief begonnen. Eerst met de VFR1200F, nu met een VFR800F, die behoorlijk is vernieuwd is. Dat begint al met een nieuw uiterlijk, dat wordt gedomineerd door de grote, vlakke kuippanelen, die 40 mm smaller zijn geworden. Dat komt onder meer doordat de koelradiators naar de voorzijde van het blok zijn verhuisd, waar ze door de koele, aanstromende lucht beter schijnen te functioneren. Shocker... Ook het kontje, waarin een gecombineerd achterlicht huist, is slanker geworden, terwijl er toch een flinke o 
Van kop tot staart vernieuwd

Honda heeft de VFR800 grondig onderhanden genomenpbergruimte onder de duokap huist. En heb je daar niet genoeg aan, dan zijn er ook nog bagageogen, waaraan je een spin kunt bevestigen.

Aan de voorzijde heeft de VFR de X-vormige koplamp gekregen, die we kennen van de VFR1200F. Maar ditmaal is het geen gewone koplamp, maar een vierdelige LED- schijnwerper. Ook het wat futuristisch ogende dashboard lijkt nu op dat van de VFR1200F. Het heeft een grote analoge toerenteller met LED- verlichting in het midden. Links zit een snelheidsmeter en een brandstofmeter, rechts een display dat de ingeschakelde versnelling, het brandstofverbruik, de resterende actieradius, de kilometerstand en de tijd aangeeft. Nieuw is ook dat een in vijf standen instelbare handvat verwarming standaard is. Daarnaast beschikt de nieuwe VFR ook over automatisch uitschakelende knipperlichten. Het uitschakelmoment wordt bepaald aan de hand van de tijd of een tijdelijk verschil in wielsnelheid, dat wordt veroorzaakt doordat de banden in een bocht op de zijkanten rijden, waar ze een andere radius hebben.

Soepeler

Op het mechanische vlak is er niet zo heel veel veranderd. De VFR is nog altijd voorzien van een 782cc V4-krachtbron met een cilinderhoek van 90°. Dankzij die blokhoek beschikt hij over de ideale primaire balans, zodat het b
Oogt nog steeds bijzonder fraai, is overzichtelijk en goed afleesbaar

Na twaalf jaar is de uitlaat weer waar 'ie moet zijn, ernaast in plaats van onder de kontlok zonder balansassen trillingsvrij kan lopen. Het blok beschikt verder over een tamelijk korte boring/slagverhouding van 72 x 48 mm, wat aangeeft dat de motor niet vies is van hoge toerentallen. Desondanks heeft Honda haar best gedaan de optimale koppelafgifte naar het midden-en lagetoerengebied te verschuiven. Het maximumvermogen van 78 kW komt dan ook bij 10.250 tpm vrij, terwijl het maximum koppel van 75 Nm bij 8.500 tpm wordt geleverd. Dat is beide 250 toeren eerder dan voorheen. Honda heeft deze veranderingen bereikt door langere luchtinlaatbuizen te gebruiken, alsmede aangepaste uitlaatpoorten en een veranderde kleptiming. Ook de PGM-Fi-injectie is fijner afgestemd. Niet alleen voor een betere gasrespons, maar ook door het moment dat de V-Tec inschakelt nog soepeler te laten verlopen. En natuurlijk ook om het brandstofverbruik terug te dringen. Volgens opgave haalt de nieuwe VFR800F dan ook ruim 19 km op een liter, waardoor je 400 km op de 21,5 l tank kunt halen. De injectie speelt ook een belangrijke rol in het nieuwe tractiecontrole systeem en in de optionele Quickshifter. Beide werken door aanpassingen van de injectie en het vrijlaten van het ontstekingstijdstip. De Quickshifter werkt alleen boven de 1.500 tpm. Hoe krachtig het vermogen er na het schakelen weer in komt is afhankelijk van het toerental, de gasklep hoek en de ingeschakelde versnelling.