Test: Ducati Diavel 2015

Het is een publiek geheim dat wij een zwak hebben voor de Ducati Diavel, de motor die sinds z’n introductie in 2011 alle bestaande regels en wetten aan z'n laars heeft gelapt. Dacht Suzuki in 2006 al vet uit te hebben gepakt door met de M1800R Intruder een cruiser te lanceren waarmee probleemloos 240 km/u kon worden gehaald, met de DDe V-Max, de V-Rod, de Fat Boy, in één klap passé dankzij de Diaveliavel heeft Ducati als Conchita onder de cruisers de motorwereld volledig op z'n kop gezet: voorzien van een nogal contrasterend design was de Diavel met z’n opgegeven vermogen van 162 pk niet alleen de sterkste cruiser ooit, daarnaast hadden de Italianen alle wetten getart door ‘m ondanks z’n superbrede 240 mm achterband verrassend goed te laten sturen. Zo goed, dat het elke keer een sport werd om achteloze GS-rijders te gaan fucken. Dat zal ze leren, die gasten die denken dat er nog maar één fiets waarmee de hoek om kan worden gegaan.

Dat de Diavel een regelrecht schot in de roos is geweest laten niet alleen de verkoopcijfers zien, maar blijkt ook uit de enthousiaste reacties van het overige verkeer als we met de fiets koers richting het WK Superbike in Assen hebben gezet. Niet eerder zoveel bijrijders in auto’s gezien die volledig uit hun pan gaan dan vandaag op deze Diavel. Alsof ze Roy Donders hebben gespot. Vlug even tanken zit er niet in, net als de couturier van het zuiden zuigt de Diavel alle aandacht voor zich op en zijn we tig gesprekken en selfies verder voordat we weer op pad kunnen gaan. Snap trouwens best dat de Diavel in de Verenigde Staten ongekend populair is, snelweg cruisen doet de fiets dankzij z'n ontspannen zithouding perfect en het mooie van de Diavel is dat je haast nooit te lang de maximum snelheid overschrijdt: naar de 200+ zone knallen is zo gedaan, maar daarna laat je vanwege de winddruk op je lijf maar al te graag het gas weer los om uiteindelijk ergens rond de 130 km/u verder te tuffen.

À propos verkoopcijfers, vanaf z’n lancering heeft de Diavel alle verkoopwetten en regels aan de laars gelapt. In drie jaar tijd zijn er wereldwijd maar liefst 20.000 Diavels verkocht – ofwel 15% van de totale productie, wat op zich al meer dan indrukwekkend te noemen is. Haast interessanter is echter nog het feit dat de verkoop sinds z’n introductie niet is ingezakt, maar alleen is blijven groeien. HEn dan nog durven te zeggen dat je géén cruiser bent. Mocht Schwarzenegger Judgement Day over moeten doen, dan ongetwijfeld op de Diavelet enthousiasme van de Diavel rijders en de pers heeft blijkbaar zó aanstekelijk gewerkt dat steeds meer mensen overstag zijn gegaan en de verkoopcijfers alleen maar een toename hebben gezien, waar normaal gesproken de cijfers een zaagtandprofiel zouden hebben vertoond: pieken bij een nieuw model, daarna inzakken om weer te pieken bij een update.

Ondanks dat er verkooptechnisch dus eigenlijk nog geen noodzaak was de Diavel te vernieuwen werd in Bologna al volop aan een update gewerkt, die – om het nog wat ingewikkelder te maken –recent als 2015 model werd gepresenteerd. Terwijl het jaar nog maar amper begonnen was. Je zou haast gaan denken dat de wereldwijde verkoop van de Diavel zo hard is gegaan dat de voorraad 11° Testastretta motorblokken die hiervoor waren ingepland veel harder ging dan op voorhand ingepland. En Ducati voor de keuze stond: of een extra serie 'oude' motorblokken produceren, of de voor 2015 ingeplande introductie van het nieuwe model een jaar naar voren halen. M 
Het begint te wennen, de knoppenwinkel om het display te bedienen. Het onderste TFT scherm is nu van een heuse brandstofindicator voorzien

Duidelijk anders vormgegeven, die nieuwe luchthappers. Toch?
 
Kontje nét wat langer, dempers schuin afgesneden. De Diavel is weer helemaal bij de tijd. ooi bedacht, al zeggen we het zelf, maar de werkelijkheid steekt heel anders in elkaar dan ons geromantiseerde hersenspinsel: waar in het verleden aan het eind van het seizoen de EICMA in Milaan het platform was om nieuwe modellen voor het komende seizoen te onthullen, werd de vernieuwde Diavel vroeg in het seizoen tijdens de Geneve Auto Show op de stand van moederbedrijf Audi gepresenteerd, waardoor het onlogisch zou zijn geweest om de motor als 2014 model door het leven te laten gaan.

Best een slimme zet van Ducati, bedenk ik me als de vernieuwingen aan de 2015 Diavel door Jean-Claude van Moto Puro, waar de fiets moet worden opgehaald, worden opgesomd. Op het eerste oog zijn de verschillen namelijk nihil, waardoor deze vernieuwde Diavel bij een presentatie op een beurs als de EICMA in Milaan door het ‘grote’ motornieuws ongetwijfeld was ondergesneeuwd. Eerlijk is eerlijk: zonder de verhelderende uitleg van Jean-Claude was het ook voor ons een ‘zoek de tien verschillen’ geweest. Meest in het oog springend –en in dat ‘zoek de tien verschillen’ plaatje ongetwijfeld als eerste opgemerkt- is de nieuwe koplamp die nu van LED-verlichting is voorzien en een andere vorm heeft gekregen. Zeker met de verlichting aan geeft het een luguber beeld, alsof je door iemand met een middeleeuwse helm wordt aangekeken. Het tweede verschil dat door de meesten zal worden opgemerkt is het nieuwe uitlaatsysteem, of beter gezegd de einddempers die nu schuin zijn afgesneden en net wat sportiever ogen. Een echte kenner zal het verder opvallen dat de Diavel een nieuw zadel heeft gekregen en dat de vorm van de covers van de luchtinlaat is aangepast, maar zeker voor dat laatste zal je haast een connaisseur moeten zijn. Terwijl z’n meest ingrijpende vernieuwing, het tweede generatie 11° Testastretta motorblok, nog geeneens visueel te aanschouwen is. Terwijl juist dát de allerbelangrijkste vernieuwing is.

Zag ik daar verderop een GS?