Introductie: Aprilia Caponord 1200 Travel Pack

Zonder koffers ziet de Caponord er zowaar ook bijzonder goed uit

Volgens Aprilia is de Caponord 1200 de meest veelzijdige Aprilia ooit, en daar zouden ze best wel eens gelijk in kunnen hebben. De motor rijdt niet alleen een stuk relaxter dan de sportievere RSV4 en Tuono V4, die van een compleet andere planeet zijn, maar ook relaxter dan de Dorsoduro vanwege de minder agressieve zithouding. En dat doet de motor goed op het kletsnatte Sardinië, waar ondanks de vele regenval de motor zoveel vertrouwen geeft dat er een niet onaardig tempo op nagehouden kan worden. Zoveel, dat ondanks Voorjaar 2013: we houden ons sterk met de gedachte dat het in andere landen nóg slechter is. Er had ook nog een pak sneeuw kunnen liggen...de regen bij menig Caponord bochtuit het voorwiel met regelmaat richting luchtruim wordt gelift. Toch, hoeveel vertrouwen de Caponord 1200 onder deze omstandigheden ook geeft, écht neutraal stuurt de motor niet.Relaxed sturen gaat de Caponord nog prima af en kunnen er nog serieuze hellingshoeken worden gehaald, maar zodra we – voor zover daar bij regenweer sprake van is - proberen te pushen is de motor niet gemakkelijk van z’n lijn te krijgen en voelt ie enigszins topzwaar. Het ietwat listige stuurgedrag wordt echter volledig gecompenseerd door het enorm soepele motorblok, dat ten opzichte van de Dorsoduro 1200 een flink stuk gebruiksvriendelijk is geworden. Minder agressief en bijterig, en daardoor veel bruikbaarder. Vanaf 3.000 toeren pakt de fiets goed op en bouwt daarna mooi zijn vermogen op, tot ergens in de buurt van het vijfcijferige gebied de toerenbegrenzer een einde aan de pret maakt.

Iets wat in de regen nog niet zozeer van toepassing is, maar als na de lunch de lucht volledig is opgeklaard – en de test niet veel later eigenlijk al ten einde is, krijgen we van Aprilia toestemming er zelf nog even op uit te gaan. Met de zon hoog aan de hemel en de wegen inmiddels alweer bijna droog kan de Caponord zich van z’n beste kant laten zien. Een beste kant die veel, maar dan ook veel sportiever is dan we ’s ochtends in de regen hadden durven dromen. Sterker, we rijden precies dezelfde route als eerder op de dag, maar van het onzekere stuurgedrag is nu totaal geen sprake meer. De motor is speels in elke bocht te leggen en probleemloos
Het door Sky-hook dynamisch veringsysteem, waarmee de Travel Pack versie is uitgerust, is behoudens de veervoorspanning niet instelbaar. En dat is jammer, graag hadden we zelf het raster waarbinnen de demping opereert willen afkaderen 
van lijn te veranderen, en maakt daarmee Aprilia’s sportieve aspiraties zeker waar. Supersports ten dode opgeschreven? My ass, dit zijn de nieuwe supersports van de 21e eeuw. Enkel de grondspeling gooit al snel roet in het eten, maar dat blijkt al snel aan de gekozen setting van het ADD Aprilia Dynamic Damping systeem van deze Caponord 1200 Travel Pack te liggen.

En daarmee hebben we meteen het meest geavanceerde deel van elektronica van de Travel Pack versie van de Caponord 1200 te pakken. In navolging van Ducati en KTM heeft ook Aprilia de Caponord van semi-actieve vering voorzien, waardoor je te allen tijde de meest optimale demping moet hebben. In tegenstelling tot Ducati en KTM heeft Aprilia echter gekozen voor een ‘one-mapping’ systeem, wat betekent dat er qua demping niets in te stellen valt. Geen Sport, Tour of Rain modus voor het veringpakket, alleen de veervoorspanning is via het knoppenspel links van het display in vijf standen in te stellen: solo, solo met bagage, duo, duo met bagage en auto. In die laatste stand past de vering zich automatisch aan de omstandigheden aan, waardoor je altijd de optimale rijhoogte hebt. En dat is precies wat de Caponord bij tempo ‘knallen met die geit’ opbreekt, de vering is niet snel genoeg om alles te verwerken waardoor de veervoorspanning vaak lager is dan voor optimale grondspeling goed voor ‘m is. Eerst zijn het de slijtboutjes onder de voetsteunen die eraan moeten geloven, gevolgd door de middenbok (standaard bij de Travel Pack versie) en het hitteschild van het laaggeplaatste enkele uitlaatsysteem, dat - als je zonder koffers rijdt - hoger kan worden gezet om meer grondspeling te creëren.

Door tijdens een korte stop de veervoorspanning-setting aan te passen in standje 4 (duo met bagage) gaat het echter aanzienlijk beter en is het niet meer in elke bocht dat we door schraapgeluiden worden verwend. Toch, echt superstrak is de vering niet, waardoor bij tempo asociaal er de nodige flex in het rijwielgedeelte te bespeuren is. Waarvan naar onze mening door de niet instelbare demping de oorzaak is. Voor gemiddeld en zelfs sportief gebruik voldoet het systeem perfect, maar voor wie écht op Isle of Man niveau denkt te gaan knallen had de demping best wel wat straffer mogen zijn. Volgens Aprilia was een instelbare setting niet nodig, simpelweg omdat het systeem zó geavanceerd is dat dát niet nodig was. De Aprilia Dynamic Damping is net als Ducati’s Multistrada een  
Het compleet nieuwe en volledig digitale dashboard is overzichtelijk, alleen jammer dat daar ook de menuknop zit om de setting van ADD, ABS en tractiecontrole in te stellen. Via de startknop kan eenvoudig de rij-modus worden aangepast, daarboven zit de knop van cruise control. 

I'm siiinging in the rain... what a glorious feeling I'm haaappy again... Zou Fred Estaire toen al deze Caponord in gedachten hebben gehad?
 
Goede vertraging uit de Brembo Monoblocs, alleen de opbouw van remdruk had lineairder gemogen. Ken je de Futura nog? Als dit niet dezelfde koffers zijn, dan vreten wij onze schoenzolen op. Only in Italy, koffers van een tien jaar oud model van zolder halenSky-hook systeem, waarbij door de verantwoordelijke engineer tijdens de presentatie nog een sneer richting dat andere Italiaanse merk wordt uitgehaald. “Ik zou een mooi verhaal kunnen vertellen over een denkbaar punt boven de motor en hoe de wielen ten opzicht van dat punt eenzelfde afstand willen bewaren, maar dat is het niet. Dat is een sprookje,” aldus Aprilia’s technische man. Door verschillende door Aprilia gepatenteerde sensoren, elektronica en softwarepakket wordt continue de demping van de vering bewaakt, waardoor volgens Aprilia de demping te allen tijde precies zo is als ie zou moeten zijn.

Ofwel, uit de honderdduizend mogelijke instellingen tussen helemaal open en helemaal dicht bepaalt de ADD op elk moment wat de juiste demping is. En dat vertaalt zich op de weg naar een comfortabele vering die de ook op Sardinië wel eens tot gatenkaas verweerde wegen slikt als verse sardientjes van de eerste vangst, terwijl op het moment dat er wordt geremd of juist wordt gasgegeven de vering direct naar het juiste niveau wordt aangepast. En dat werkt onder normale omstandigheden perfect en zal voor 90% van de Caponord gebruikers zeker toereikend zijn, maar voor dat ‘rondje asociaal’ houdt dat verhaal echter op. Toch, ondanks de enige mate van flex die bij dit tempo te bespeuren is, voelt de fiets nog steeds erg vertrouwd en weet nog steeds perfect de gekozen lijn te volgen. En misschien is dat zelfs beter, nu geeft de fiets duidelijk aan dat de grens is bereikt, zonder dat het ernstige gevolgen heeft. Zo heerlijk als de fiets zich nu over de spaghetti aan bochten laat sturen, en zo heerlijk soepel en krachtig als de Caponord van de ene naar de andere bocht te katapulteren is, zo vertrouwd zijn ook de Brembo radiale remmen waarmee de fiets is uitgerust. Het ABS heeft twee kanalen, waardoor voor- en achterrem gescheiden zijn, en kan via het menu ook worden uitgeschakeld. Niet dat je daar veel winst mee zult halen, ook op natte wegen zal je behoorlijk moeten ankeren voordat het ABS gaat ingrijpen. Wat in de regen wel vervelend was, was dat de rem niet mooi zijn remdruk opbouwt maar eerst voorzichtig remt om daarna ineens te gaan bijten, met een sterk duikende voorkant tot gevolg, maar onder droge omstandigheden viel dat eigenlijk nog maar amper op.