Introductie: Aprilia Caponord 1200 Travel Pack

Terwijl de regen weer met bakken uit de lucht komt vallen en wij bij het clubhuis van het Golfresort waar Aprilia ons heeft ondergebracht in afwachting zijn van de motoren die nog voor moeten worden voorgereden denk ik bij mezelf: “Niet wéér.” Na de totaal verregende launch van de Hypermotard en de dreigende regen bij de C1500BT had Pluvius ook zijn weg naar het Italiaanse eiland Sardinië gevonden, waardoor ook deze introductie van de 2013 Caponord Travel Pack in het water leek te vallen. We hadden het kunnen weten, een introductie op Sardinië. En waar voelen sardientjes zich het beste thuis? Juist, in het water...Echter, ditmaal waren we beter voorbereid en hadden we uit voorzorg al de waterdichte kloffie ingepakt, waardoor we de regen zouden moeten kunnen trotseren. Bovendien, zo blijkt al snel als de motoren zijn gestart, is Aprilia’s nieuwste allroad niet vies van een potje waterballet. Sterker, de Caponord 1200 geeft zoveel vertrouwen dat, eenmaal het gladde en vieze asfalt in aanloop naar de prachtige bergweg gepasseerd, er ondanks het slechte weer serieus kan worden gestuurd. Enkel het insturen gaat ietwat stroef, maar dat kan ook door de eigen ‘regen-blokkade’ komen, maar de motor geeft zoveel vertrouwen en feedback dat we eigenlijk alleen maar sneller willen gaan.

Daarover later meer, eerst terug naar de Caponord 1200 waarmee Aprilia na enkele jaren van afwezigheid weer helemaal terug is in het dikke allroad segment. In tegenstelling tot de in 2001 gelanceerde EVT 1000 Caponord is de 2013 Caponord 1200 volledig voor op straat ontwikkeld. En geef Aprilia eens ongelijk, van alle allroad rijders rijdt 95% nooit offroad, of het moet een ongepland gravelpad zijn, dus waarom zou je voor die 5% speciaal een motor gaan ontwikkelen. Doel van Aprilia was om een sportieve fiets te ontwikkelen, geheel in de geest van de RSV4 en Tuono V4, maar dan voorzien van een comfortabele zithouding waarmee je probleemloos naar de Noordkaap zou kunnen rijden. Iets waar Aprilia al rekening mee heeft gehouden in een speciaal ontwikkelde App voor de iPhone en Android smartphone, waar naast een waslijst aan informatie (waaronder de maximaal gereden hellingshoek) ook afstand tot de Noordkaap kan worden opgevraagd.

Als uitgangspunt nam Aprilia het motorblok en rijwielgedeelte van de in 2009 gelanceerde Dorsoduro 1200, dat speciaal voor toepassing op ‘Reis-Enduro’ gebied werd aangepast. In een notendop: bij het rijwielgedeelte werd de wielbasis met bijna 4 centimeter verlengd naar nu 1.565 mm, kreeg de motor een iets steilere balhoofdhoek  
Handkappen zijn standaard bij de Caponord, maar zijn helaas niet van klipperlichten voorzien. Het van fraai rood stiksel voorziene zadel zit erg comfortabel en is bovendien met 840 mm relatief laag

De Caponord blijkt zich echter al snel als een sardientje, ik bedoel vis in het water te voelen
 
Onderdeel van het Travel Pack, de middenbok, die bij sportief knallen niet door het asfalt werd gespaard. Het spatbord zal ongetwijfeld als eerste worden gedemonteerd, de uitlaat is in hoogte in te stellen, wat voor sportief knalwerk wel aan te raden isvan nu 26,1° en werd de naloop iets vergroot naar 125 mm, om de motor én lichter te laten sturen én meer stabiliteit op hoge snelheid te geven. Het frame is identiek aan dat van de Dorsoduro, behoudens het subframe dat een stuk zwaarder is uitgevoerd om voorbereid te zijn op een complete kofferset. Aan de vorm van de stroomlijn zijn volgens Aprilia verschillende windtunneltesten vooraf gegaan, maar vooraf stond wel vast dat de fiets herkenbaar een Aprilia moest zijn.

En dus kreeg de Caponord 1200 dezelfde triple koplampunit als de RSV4, Tuono V4, RS4 125 en SRV850. De tophalf stroomlijn beschermt de rijder goed en het windscherm biedt voldoende bescherming als in de zeikende regen door de prachtige bergachtige omgeving van Sardinië wordt gestuurd. Het scherm is bovendien in hoogte in te stellen over een hoogte van ongeveer 10 centimeter, maar helaas kan dat alleen handmatig door twee wartels – waarmee de ruit in een rail geleidt – los te draaien. Ook dit is een bewuste keuze, zo weet Aprilia ons tijdens de presentatie voorafgaand aan de test te vertellen. Enerzijds omdat een elektrisch systeem de kostprijs van de fiets weer had verhoogd, en anderzijds omdat volgens Aprilia in de praktijk een scherm maar één keer wordt ingesteld. En daar hebben ze misschien best wel een punt. Bovendien, de ruit stond bij aanvang van de test in de lage stand en op geen enkel moment hadden we de behoefte dat aan te passen. Met mijn 1.72 mtr lengte zat ik prima beschut en had geen overmatige last van turbulentie rond mijn helm. Ook de zithouding heeft Aprilia bij de Caponord 1200 prima voor elkaar, de voetsteunen zitten recht onder je lichaam en het brede stuur zit lekker dichtbij, waardoor een ontspannen rechtop zitpositie ontstaat die je erg veel overzicht en vertrouwen geeft. Het comfortabele zadel, dat van een fraai rood stiksel is voorzien, zit daarbij met 840 mm ook nog eens – zeker voor allroad begrippen – lekker laag, waardoor de motor gemakkelijk te manoeuvreren is en mijn voeten probleemloos contact met moeder aarde kunnen maken. En mocht je de zithouding nog steeds aan de hoge kant vinden, dan heeft Aprilia ook nog eens lagere variant in het accessoire-pakket.