Test: Honda Integra

Bij de eerste kennismaking kijkt en voelt de Integra als een grote motorscooter. Komende van een echte conceptloze motor merk ik dat mijn voeten een beetje hulpeloos in het luchtledige trappelen, tevergeefs op zoek wat ondersteuning van onderen. Na een paar keer goed met mijn hakken tegen de zijkant van de motor/scooter te hebben getrapt en zo na amper 5 meter gereden te hebben het nieuwe ervan af te hebben gekrast kom ik tot de conclusie dat voetsteuntjes ontbreken. De voeten moeten zoals bij een echte scooter gewoon vooruit en een beetje omhoog. Standje relaxen maar. Ook deze placering van het loopgerei voelt in eerste instantie wat vreemd. Je voeten staan best ver uit elkaar, omdat de opbouw van de motor/scooter met bijhorend motorframe ervoor zorgt dat je nogal wat tussen je benen hebt. Je voeten kunnen eigenlijk niet in een actieve houding worden gezet, waarbij de eerste indruk is dat de Integra meer gericht is op de forens dan op de sporttourder. De zithouding van de Integra is erg ontspannen waarbij je ook een beetje in je rug hangt. Voor kleine afstanden erg zen, maar of onze westerse RSI ruggen dit ook op de lange afstand waarderen is vooralsnog de vraag.

Oordeel zithouding:
scooter

Als je als motorrijder overstapt op een scooter of scooterachtige zoals de Integra is het altijd even wennen dat de linker hendel geen koppeling is maar een rem. Best belangrijk om je hier van bewust te zijn bij de eerste paar stoplichten teneinde de test niet direct in een kop-staarter te laten eindigen. Wat ook vreemd is maar meestal al snel went is dat er niet geschakeld hoeft te worden. Dat is nu ook het geval, maar het is toch behoorlijk opmerkelijk om de Dual Cluch Tranmission voor het eerst van de eerste in de tweede versnelling te horen ‘klakken’. Het klinkt net iets anders dan de normale versnellingswissel van een willekeurige manueel geschakelde motor, maar het klinkt toch ook wel erg bekend. Net zo opmerkelijk is het om nadat de motor is gestart een groene N in het dashboard te zien. N betekent ook vaak D in automatenland. De Drive van de Integra is dan ook makkelijk te vinden via een knop aan de rechter stuurhelft. Na een druk op de D hoor je de automaat inschakelen, maar dit gaat bijna geheel gevoelloos. Je hoeft dit dus niet te doen met de rem ingeknepen. De motor blijft in D gewoon vanzelf stilstaan. Geef vervolgens gas en 1 van de 2 koppelingen regelen automatisch de juiste hoeveelheid slip om netjes weg te rijden. Was bij de eerste versie van het DCT systeem nog wel eens een klacht dat de mensch dit zelf vloeiender kan, bij de tweede versie waar de Integra van is voorzien gaat het koppelen zo vloeiend dat ik het niet beter zou kunnen. Wel slechter.

De DCT biedt naast de standaard D functie nogal wat keuzemogelijkheden als het om schakelen gaat. In de D is staat de dual clutch in volautomaat die gericht is op een zo gunstig mogelijk verbruik. Druk nog een keer op de D knop en de DCT staat nu in de S sportstand en dat verschil is te merken! In de D stand schakelt de automaat veel sneller door dan ik persoonlijk zou doen en merk je dat de motor/scooter er alles aan gelegen is een zo gunstig mogelijk verbruik te behalen. Dit ten koste van rijplezier of gunstige ‘doortrekwaarden’ (Deze term doet ons toch meer denken aan het wk drollen spoelen dan aan rokende wielen tijdens stoplichtsprints, Thomas...).
Duidelijk een motor: gewone achterbrug, kettingaandrijving, DTC wat we al kenden van de VFR. Toch?

Hoezo geen openbare weg? Als er plavuizen liggen vind ik het een openbare weg, begrepen? Hmmm, als dat geen typisch scootergedrag is...

 De DCT bedieningsknoppen, kan Ikea nog wat van leren...Anderszins ben je nog steeds sneller weg dan de gemiddelde automobiel en voorkomt deze stand op doortastende wijze post uit Leeuwarden. Wat een groot nadeel is van de D stand is dat het eigenlijk niet mogelijk is met het gas weg te komen uit lastige verkeerssituaties. Geef volgas in de D en de bak zal 1 of 2 versnellingen terugschakelen, maar precies op het moment dat het te laat is en die Scania je net wél heeft geraakt in plaats van net niét. Als je op zoek bent naar de vliegensvlugge handeling die een grote motorscooter biedt ontkom je niet aan de sportstand.

In standje S rijdt de Honda veel meer als je van een motorscooter mag verwachten. Je bent sneller weg en ook tussensprints geven veel vertrouwen, want snelheid. De schakelmomenten in ‘S’ zullen voor de motorrijders onder ons ook veel natuurlijk overkomen. In volgas gaat de motor gewoon door tot de rode lijn, op halfgas zal de motor je eerst op wat koppel trakteren voordat er wordt doorgeschakelt.  Dan heb je als laatste mogelijkheid de keuze om de bak in de manuele stand te zetten en te schakelen met de plus en min schakelaars op de linker stuurhelft. Zeg maar een quickshifter voor de normale man. Deze stand werk simpelweg feilloos. Druk op de plus en je bedienden in het vooronder zetten de versnelling een tandje omhoog, druk op de min en… je raadt het al. Het mooie aan de manuele stand is dat je de motor gewoon tot in de begrenzer kan pushen terwijl als je echt vergeet terug te schakelen het systeem dit voor je doet, maar doorgaans niet eerder dan je het zelf zou doen. Je hoeft dus niet bang te zijn voor een afgang bij het stoplicht. Een afslaande motor kent de Integra niet.

Oordeel DCT:
scooter of motor naar keuze mét extra functionaliteit die je op de gangbare motor of scooter niet zult vinden.