Vergelijk: Kawasaki Z750R vs. Yamaha FZ8

Was de eerste indruk van de FZ8 op de snelweg al positief, dat gevoel wordt alleen maar versterkt zodra de bochtige dijkwegen (waar anders moet je in centraal Nederland naar toe gaan om nog lekker te kunnen sturen?) worden opgestuurd.
Overzichtelijk en compleet, maar qua afleesbaarheid gaan de punten toch echt naar de Yamaha
De plaatsing van de voetsteunen en het aansluiten van de benen tegen de tank zijn met mijn postuur 1.78 m fijn te noemen. Het lage zwaartepunt, het brede stuur (verstelbaar) en de ontspannen zit zorgen ervoor dat  deze motor,stuureigenschappen heeft die je van te voren zou wensen. De fiets stuurt gemakkelijker en voelt lichter aan dan de Z750R, en dat is niet vreemd. Als de technische gegevens er op na worden geslagen blijkt de FZ8 maar liefst 11 kilo lichter te zijn. Tel daarbij op dat het gewicht van de FZ8 centraler is geplaatst en viola, het verschil is verklaard.

Toch is het ook op de Yamaha niet allemaal pais en vree. In het middengebied, tussen de vijf en zesenhalf duizend toeren is de fiets dermate geknepen (lang leve de milieueisen) dat er een hapering ontstaat wanneer het gas snel wordt opengedraaid. Terugschakelen is dan de betere (lees: enige) optie als je snel die ene auto op de dijk in wilt halen. En dat is zondermeer jammer, aangezien de motor verder wel schakellui te rijden is en toerentallen in de lagere regionen niet schuwt. Behoudens dat ‘ff snel gasgeven’ is veel schakelen en koppelen dan ook niet nodig, en is de versnellingsbakverhouding goed gekozen. Eenmaal vol op ’t gas is van die dip nog maar amper iets ter merken, en wordt je bovendien verwend met Akrapovic einddemper die het heerlijk uit zit te schreeuwen. De 779cc vierinlijn heeft bovendien boven de 8.000 nog een geweldig eindschot in huis.

De Kawa zit an sich ook bijzonder goed, al heb je het gevoel meer op de motor te zitten dan bij de Yamaha.  Motorisch is de Kawa een makkelijk te rijden motor. Een soepele versnellingbak en dito koppeling, ook hier weer een verstelbaar remhandel, maar geen verstelbaar koppelingshandel (net als de FZ8 trouwens). Het geluid van de motor is wel compleet anders dan de FZ8 , maar de wat rauwere grom in het vooronder geeft wel een kik. Nu was onze Z uitgerust met de standaard demper, dus als dáár ook nog eens een Akrapovic op had gezeten dan waren de punten toch echt naar de Kawa gegaan. De fiets heeft – net als de FZ8 – een compleet verzorgde cockpit, alleen had de afleesbaarheid van de toerenteller wat beter gemogen. Op beide fietsen ontbreekt een versnellingsindicator, en dat is zondermeer jammer te noemen. Het is met de huidige elektronische techniek een fluitje van een cent, maar het lijkt wel alsof fabrikanten wars zijn van deze kritiek.

Daar waar de Yamaha zich onder alle omstandigheden, van rustig toeren tot serieus knallen, erg veel vertrouwen wekt voelt de Kawasaki zich voornamelijk in z’n element als de gaskraan helemaal wordt opengedraaid. Bij rustig rijden heeft de fiets neiging tot onderstuur en moet daardoor bewust de bocht in worden geduwd, waar de Yamaha dat als vanzelf lijkt te doen. De stuggere vering lijkt hier debet aan te zijn, en gelukkig voor de Kawa is deze nu grotendeels instelbaar, maar met het losser zetten van de vering ga je wel het voordeel van de ‘R’ weer teniet doen. Wederom een kwestie van wennen en als je gewend bent zul je er ongetwijfeld ontzettend hard mee kunnen knallen, maar door het veelvuldig wisselen ontbrak het ons het vertrouwen om dat te doen. Of, in ons geval, ook maar enigszins te proberen in het achterwiel van de Yamaha te blijven. Nu wordt er niet altijd op ’t scherpst van de snede gereden, maar ook bij een rustige rijstijl heeft de Yamaha de voorkeur, dankzij het bij lagere toerentallen afgegeven maximum koppel (bij de FZ8 ligt dat 1.300 toeren lager dan bij de Z750R) is de FZ8 veel meer ontspannen te rijden. Qua verbruik ontliepen de fietsen elkaar niet, op beide motoren kwamen we 17 kilometer ver op één liter Euro loodvrij.

Bij beide fietsen is op het gebied van remmen weinig reden tot klagen. De radiaal gemonteerde vierzuiger remklauwen van de Z750R zijn prima te doseren, terwijl ook de axiaal gemonteerde Yamaha vierzuiger remklauwen van de FZ8 voor normaal gebruik op straat ruim voldoende zijn en prima reageren. Beide fietsen worden in Nederland standaard met ABS geleverd.