Test Triumph Rocket III Roadster

Laten we dan ook maar met de deur in huis vallen

Het mag dus ietsje meer zijn. en dan doen we er graag nog een schepje bovenop; er valt nog mee te rijden ook. Al lijkt het in de verste verte niet op wat je gewend bent. En dan te bedenken dat Triumph er nog zo hard aan gewerkt heeft… niet om er wat van te maken, want dat zat met de eerste Rocket III al goed. De Roadster is echter wel aangepakt om er iets ánders van te maken. Voornaamste is de zit die stukken…. ’sportiever’ is dan de originele Rocket. Het zadel is dikker voor een grotere zithoogte en de voetsteunen zijn met een niet misselijke twintig (!) centimeter naar achteren geplaatst. Samen zorgt dit voor een flink rechtere zit waardoor je dus een stuk meer Arnold Schwarzenegger op de motor zit. Weg is de loungehouding van de oude en de cijfers indachtig; gelukkig maar.

Zoveel koppel vraagt natuurlijk om uitproberen; keer op keer weer. Dan helpt het als je daar een beetje klaar voor zit. Trek op een cruiser het gas open en het lijkt al snel ergens op, omdat je er eenvoudig zo ongunstig mogelijk op zit. Bovenlichaam achterover geleund en het stuur lekker ver weg; een keer aan het gas hangen en je hebt je volle gewicht aan je polsen hangen. Dan lijkt een 250 zelfs nog sterk… over ongeleide projectielen gesproken. En natuurlijk is de Roadster nog geen dragracer; het scheelt nu al ruim voldoende, mede dankzij de rand achter het zadel wat je ook nog enigszins op je plek houdt. Wil je er echt voor gaan, dan kun je nog iets voorover leunen en het is helemaal prima. Dus wat doe je dan als de brug openstaat… het irritante is dat ik de motor op dat moment nog geen half uur onder m’n kont heb en dus nog niet weet hoeveel misbruik de achterband kan hebben..dus dat kost je je afzet, maar eenmaal aan de rol gaan alle registers open en is zelfs de YZF 750 die er dus wél direct vandoor spoot een gemakkelijke prooi. Laat daarna het tempo weer terugzakken tot een acceptabel niveau en je ziet op de teller dat je nog ongeveer 145 aan het tuffen bent. Niks mis mee, schiet lekker op. Kom je niet alleen uitgerust aan, maar ook nog redelijk snel ook. Als je tenminste door de files geworsteld komt, er zijn namelijk handzamere modellen denkbaar. Toch lukt het niet eens onaardig als je je er even toe zet.

King onderweg

Het is haast een terugkerend item. ‘Je moet je er wel even toe zetten’… als je voor de eerste keer opstapt bijvoorbeeld. Het ding is breed, maar de vorm van de tank laat ‘m vanuit het zadel nog breder lijken. Dat heeft twee voordelen: eenmaal gezeten blijkt het alleszins mee te vallen en daarnaast heeft de tank een bizar grote capaciteit. Niet minder dan 24 liters, vriendjes en vriendinnetjes. Daarmee kom je volgens de boordcomputer (en die’s nieuw voor 2010) ruim 300 kilometer ver, afhankelijk van het verbruik. Die actieradius wordt continu weergegeven in het display in de rechter teller, vlak boven de balk die je benzinevoorraad weergeeft. Eenmaal op weg houdt de computer het verbruik bij en bepaalt zo je theoretische bereik. Het komt dus voor dat deze shatting gróter wordt als je een poos zuiniger rijdt. Bijzonder nuttig. Meer in elk geval dan het reservelampje, wat al gaat branden als je net tweederde van de tankinhoud hebt weggereden. En meer dan honderd kilometer op reserve rijden… zien we het nut niet zo van in. Overigens is een verbruik van 1 op 15 zonder al te veel moeite haalbaar, wat nog helemaal zo gek niet is. Wel lijkt het door de asymmetrische opbouw van het blok (vanwege de plaatsing in lengterichting) dat je niet aan beide zijden even netjes je knieën tegen de tank kunt plaatsen, maar eenmaal gezeten ondervind je geen noemenswaardige problemen.

Bla bla bla, lekker interessant allemaal. Maak me maar weer wakker als je iets nieuws te vertellen hebt.

Verbruik
2300 cc, dat wil wel zuipen zeker? Valt reuze mee. Dankzij de 24-liter tank hebben we bijzonder weinig hoeven tanken, maar als je dan moet, is het natuurlijk wel raak. Desondanks viel een minimaal verbruik van 1 op 15.75 alleszins mee. Het kan ook iets minder zuinig met 1 op 12,4 wat het gemiddelde op 1 op 14,4 brengt, maar dan nog is 250 kilometer tussen tankbeurten prima te doen. Overigens is de reserve wel erg voorzichtig: met een al even brandend lampje hebben we nog steeds maar 16,3 liter getankt.