Test: Kawasaki Z1000

In het segment dat sports-naked heet worden doorgaans supersportmotoren uitgekleed om er een naked, of streetfighter, van te maken. Echter, het motorblok en chassis van de huidige supersports bieden zulke hoge en hoogwaardige prestaties dat slechts een beperkt aantal rijders dáár op straat mee uit de voeten kan. Kawasaki pakte het met de nieuwe Z1000 anders aan. Het stripte één ZX-10 maar ontwierp een nieuw frame én blok, gaf hem een agressief uiterlijk plus prima rijeigenschappen mee, en zet daarmee een autonoom model neer. Bij de Z1000 lag de nadruk daarom, naast prestaties en snelheid, vooral ook op de beleving van het rijden op een sportieve naked. Wat je krijgt is een streetfighter die je een enorme rijsensatie bezorgt.

Wij hebben de ‘Z’ niet op echte minpunten kunnen betrappen, of het moet toch de kleinere tankinhoud of praktische inzetbaarheid zijn. Maar als je jezelf daardoor laat weerhouden moet je even goed nadenken of je wel écht een motor in dit segment zoekt. Motorrijders die een streetfighter willen zullen ongetwijfeld kijken naar een agressieve styling, prestaties, handling en natuurlijk de prijs.

De Z1000 heeft alles in huis om met zijn concurrenten als de Yamaha FZ1, Honda CB1000R of Triumph SpeedTriple de strijd aan te  binden. Zijn prijs, de Z1000 is net zo duur als de Honda, zal hem zondermeer tot één van de favorieten maken. Om maar een nog niet eens zo oude kreet uit het archief te halen, Kawasaki laat met de nieuwe Z1000 'the good times' weer rollen!

• Brute uitstraling, krachtig en smeuig motorblok, ergonomie
• geen alarmlichten, hoog verbruik