Introductie: Metzeler Sportec M5 Interact

Tot zover de theorie, hamvraag is natuurlijk hoe al dit nieuws zich laat vertalen naar de keiharde praktijk. Om dat te ervaren stonden een achttal motoren ons in de pitstraat van de Belgische omloop van Zolder op te wachten om uit te worden gelaten. Met dank aan de weermannen van het Portugese Portimao, waar ruim een maand geleden de officiële fabrieksintroductie compleet was verregend. Nu had dat evenement de band wel het predikaat ‘regenband van ’t jaar’ opgeleverd, maar bij Metzeler Benelux wilde men ons graag laten ervaren dat de band méér dan alleen dat in zijn mars had. En dus werd besloten tot een tweede introductie, uitgerekend op het circuit dat gelegen is in het gebied dat volgens weerdeskundigen de hoogste kans op neerslag in België heeft.

Het kleinschalige van deze tweede introductie, in combinatie met de afwezigheid van enkele collega’s, maakt dat er meer motoren dan journalisten zijn en het rijschema daardoor erg ruim kan worden geïnterpreteerd. In plaats van de gebruikelijke rijsessies van pak’mbeet 20 minuten is het nu een kwestie van motor kiezen, de baan op tot je er bij neervalt, de pits in, het vochtgehalte op peil brengen, een andere motor pakken om vervolgens het hele verhaal zich te laten herhalen. Aangezien ik, ondanks mijn 20+ jaar aan motorervaring, nog niet eerder op het circuit van Zolder had gereden, besluit ik wijselijk om als eerste motor voor Yamaha’s YZF R6 te gaan. Het circuit heeft een nogal roemruchte reputatie, met name de Sacrementsheuvel en daaropvolgende Villeneuve chicane zijn berucht om hun vele valpartijen, hetgeen niet bepaald uitnodigend werkt voor Yamaha’s 2009 SBK kampioensmotor R1, laat staan de bijna 200 pk sterke BMW S1000RR. Dat de Sportec M5 Interact een straatband, en geen circuitband is leert ons ook de bandenspanning waarop deze banden staan. Enkel de achterband staat ietwat zachter, maar met waarden van 2,5 bar voor én achter (standaard op straat is 2,9 achter) praat je nog steeds over ‘straatwaarden’.

Het circuit van Zolder bestaat uit een combinatie van vloeiende bochten en lastige chicanes waardoor alle aspecten van de band in snel tempo de revue passeren. Van stabiliteit bij aanremmen van de drie chicanes tot grip bij extreme hellingshoeken in de opeenvolgende Sterrenwacht-, Kanaal- en Bianchibocht, de Sportec M5 Interact slikt het allemaal als zoete koek. Nu stonden Metzelers, dankzij hun 0º-gordel techniek, al bekend om hun uitstekende rechtuit stabiliteit. Dat deze Sportec M5 Interact in dat opzicht goede punten zou scoren lag in de lijn der verwachtingen, maar de rust in het rijwielgedeelte van de R6 leert ons dat de heren engineers bij Metzeler er zondermeer in zijn geslaagd dit naar een nóg hoger niveau te tillen. Hoewel Metzeler claimt dat ook het insturen van de bocht aanzienlijk is verbeterd konden we daar niet écht veel van merken. De band stuurt neutraal en is in de bocht gemakkelijk van gedachten te veranderen, maar mist nog steeds het directe insturen dat spitsere voorbanden wél hebben. Hefboomwerking is dan ook het sleutelwoord om de R6 zo snel mogelijk door de behoorlijk lastige Villeneuve chicane gestuurd te krijgen.

Ook de BMW S1000RR, die als tweede motor zijn kunsten mag laten zien, is de rust zelve. Zelfs de ziekenhuisbocht en daarop volgende Rochen Rindtbocht vol over de kerbstones nemend blijft de fiets een toonbeeld van rust en is met geen mogelijkheid zenuwachtig te krijgen. Het feest met de BMW is echter van korte duur, bij het opsturen van het rechte stuk wordt ik al in mijn eerste flying lap geconfronteerd met een zwarte vlag, ten teken dat ik de strenge geluidsnorm van 95 dB heb overtreden. Het blijkt trouwens niet de eerste keer te zijn dat de fiets van de baan wordt gehaald, in totaal worden de BMW’s maar liefst acht keer van de baan gehaald. Terug dus naar de R6, bij gebrek aan R1’en die door de collega’s zijn geconfisqueerd. Het vertrouwen in band en motor is inmiddels aardig gegroeid, waardoor het eerste vloeiende deel in behoorlijk rap tempo met indrukwekkende hellinghoeken kan worden gereden. Geen enkel moment lijkt de band aan het eind van zijn grip te zijn, je zou haast vergeten met straatbanden onderweg te zijn. Ook het aanremmen van de chicanes gaat steeds later en harder, waarbij de achterkant van de R6 steeds meer begint te kwispelen. Maar dat kan meer op conto van de R6, die maar al te graag het achterwiel wil liften, worden geschreven dan op dat van de Sportec M5.