Introductie: Ducati Multistrada 1200S

Als kers op de taart werden we in de gelegenheid gesteld de Multistrada op een korte sectie offroad te testen. Op ruime afstand nog van de offroad sectie schakelde ik al naar ‘Enduro-mode’ om te zien hoe de motor hier op straat op zou reageren. De motor bleef zijn zelfde 100 pk produceren, de vering daarentegen werd een flink stuk zachter en de traction control op stand 2 van 8 gezet, wat het karakter van de motor op straat compleet veranderd. Schakelen tussen Sport en Enduro voelt alsof je ineens een lekke band hebt, zóveel zachter als de vering wordt gezet. Eenmaal op de gravel om een paar prachtige slides voor de fotograaf te maken greep het traction control systeem zelfs op stand 2 veel te vroeg in. Als we over langere tijd offroad hadden moeten rijden was ik vast en zeker dieper op de materie ingegaan door traction control óf op stand  1 óf zelfs helemaal uit te schakelen. Belangrijk om te weten trouwens dat je alle vier rij-modes naar eigen geur en smaak kunt aanpassen. Mocht je daarbij de zaak volledig hebben verneukt, geen nood. Met een druk op de knop heb je zo weer alles naar ‘default’ teruggezet.

Wat ik zelf zou doen bij offroad rijden is zowel DTC als ABS volledig uitschakelen. Dat laatste is wat lastiger, aangezien het ABS dat standaard is geactiveerd automatisch wordt gereset zodra de motor wordt uitgezet. Met dank aan Europese regelgeving die dat verplicht heeft gesteld. Beetje vervelend mocht je van plan zijn om enkele dagen met de Multistrada 1200S in donker Afrika te bivakkeren, met enkel en alleen gravelpaden om je heen. Om die reden zou een aparte ABS schakelaar zoals BMW op de GS hanteert een betere keuze zijn. Waarmee ik trouwens niet wil zeggen dat de Multistrada 1200S een geschikte kandidaat zou zijn voor dat werk in donker Afrika, maar ik zou het zeer zeker willen proberen.

Interessant genoeg heeft Pirelli voor deze Multistrada haar eerste 190-er trail-type achterband ontwikkeld. Belangrijkste reden voor deze keuze was het feit dat de motor in vol vermogen 150 paarden uit kan spugen en alles kleiner dan een 180-er zou simpelweg niet veilig zijn bij extreem rijden in de Sport stand. De nieuwe Pirelli trail banden hebben zelfs een ZR rating voor snelheden tot 270 km/u, en we weten van mensen binnen Pirelli dat geen enkele band ineens vreemd zal gaan doen als je dáár zelfs boven zult komen. Waarmee we zowaar een nieuwe primeur hebben bij deze Multistrada: een trailband waarmee je 300 km/u kunt rijden zonder dat die zal klappen of vervormen.

Eenmaal terug op het gravel ontdek ik dat wil ik de achterkant laten glijden, ik het gas half-open moet houden. De kraan vol open resulteert in een direct ingrijpende traction control, maar bij gedoseerd gasgeven kon ik de achterkant precies laten driften. Naar mijn oordeel is deze Enduro stand alleen geschikt voor onervaren piloten op dit ruwe werk, alle overige motorrijders zou ik willen aanraden alla elektronica volledig uit te schakelen voor de betere offroad ervaring. Met uitzondering dan van de elektronische vering, die ik er graag in wil houden. Een andere nuttige enduro functie is de solide aluminium carterbeschermplaat, mocht de vering doorslaan na het iets te enthousiast nemen van een van die uitgedroogde rivierbeddingen of zoiets soortgelijks.

Aansluitend om de Pirelli Trail spec superbike banden zit de volledig instelbare en zelfs van elektronisch geregelde ingaande en uitgaande demping voorziene Öhlins vering. De voorvork is een vette 48mm upside-down, waarbij de bovenkant van beide vorkpoten is voorzien van een kleine elektrische motor. Bij het switchen tussen de verschillende modes tijdens het rijden zorgen deze kleine elektrische wonderen ervoor dat de demping wordt aangepast volgens de bijbehorende setting. Ik had me hierop verheugd en dus schakelde ik tussen de twee extremen Sport en Enduro, om dit het best te kunnen voelen. Dan is het verschil zeer duidelijk voelbaar. De achterveer komt ook uit huize Öhlins en is een elektrisch uitgevoerde TTX, waarbij alleen de veervoorspanning niet elektrisch maar hydraulisch wordt geregeld. Zowel voor- als achtervering heeft een veerweg van 170 mm, en binnen het menu kun je aangeven of je alleen, met duopassagier of met duopassagier en bagage aan het rijden bent, waarna de elektronica alles verder regelt. Ik moet zeggen dat ik hier erg van onder de indruk ben en dat het beter voelbaar is als het ESA systeem van BMW. Overbodig te vertellen dat de Multistrada uitstekend presteert onder de meest diverse condities. Het buizenframe is zoals altijd op z’n plek en de fiets stuurt gemakkelijker dan haar sportievere familieleden. Een breed stuur draagt voor wat het omgooien van de fiets daar zeker zijn steentje aan bij, maar net zo belangrijk is de lichtvoetigheid van het totale pakket. De radiale Brembo ABS remmen doen hun werk daarbij uitstekend, met uitzondering van offroad waar het ABS zou moeten worden uitgeschakeld.